Net als iedereen op dit forum ben ik een trotse horlogeliefhebber.
Mijn verzameling is al begonnen sinds mijn jeugd, en mijn allereerste horloge was een automatisch exemplaar dat mijn vader zo’n 40 jaar geleden kocht bij de HEMA. Ja, je leest het goed, de HEMA – de place-to-be voor de horloges van de toekomst. Mijn broer mocht ook een horloge uitkiezen en ging voor een digitaal Seiko met alarm en displayverlichting. Toen we die horloges voor het eerst om hadden, was het alsof we net een privéjet hadden gekocht. De wereld lag aan onze voeten!
Sindsdien heb ik altijd goed in de gaten wie welk horloge draagt. En natuurlijk vraag ik dan altijd of er een verhaal achter zit – je zou versteld staan van de leuke gesprekken die dat oplevert. Naarmate we ouder werden (en ja, ook een beetje meer te besteden hadden), verwen ik mezelf soms met een prachtig Zwitsers horloge, vaak met wat extra complicaties. Want hey, je leeft maar één keer, toch?
Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik geen specifiek merk of model heb dat ik als ‘uitzonderlijk’ beschouw. De horloges die ik heb aangeschaft, vind ik allemaal prachtig en ben ik er behoorlijk happy mee. Zoals de meeste van jullie heb ik ook mijn spaarpot moeten aanspreken om een nieuw exemplaar te kunnen kopen.
Maar nu komt het… Hier komt de psychologische twist. Er is namelijk één horloge waar ik gewoon niet aan kan ontsnappen: mijn ‘Holy Grail’. En ja, je raadt het al: die is qua prijs en de gun-factor van het merk voor mij momenteel totaal onbereikbaar. Wat doet een mens dan? Juist, obsessief kijken naar elke mogelijke kans om het toch te bemachtigen, ondanks dat het eigenlijk totaal onverantwoord en onverstandig is.
Het horloge in kwestie is de Vacheron Constantin 222. Waarom? Omdat dit horloge alles heeft wat ik zoek in een tijdstuk. Het heeft niet alleen een tijdloos ontwerp, maar het is ook een stukje geschiedenis. Het werd in 1977 gepresenteerd ter gelegenheid van het 222 jarig bestaan van Vacheron Constantin. Dat scherpe, hoekige design, de geïntegreerde band, het is allemaal zo perfect. En dan natuurlijk die beperkte oplage, die het horloge tot een echt verzamelobject maakt. Het is gewoon een legende in een kast.
Nu ben ik heel benieuwd naar jullie Holy Grail horloge. Welk horloge zou jij kopen als je de loterij wint? Of misschien krijg je het voor je verjaardag, wie zal het zeggen? Deel je droomhorloge en vertel ons waarom je het zo aantrekkelijk vindt. En als je een foto hebt, laat die dan vooral zien! Misschien is het de geschiedenis, het design, de complicaties, of gewoon een persoonlijke herinnering, hoor het graag!
Laten we elkaar inspireren en misschien krijgen we wel wat nieuwe ideeën voor onze toekomstige aankopen. 
Ik kan niet wachten om jullie verhalen te lezen – en misschien krijgen we de Vacheron Constantin 222 wel massaal op de markt (als we de loterij winnen natuurlijk!). 
