Al enige tijd ligt misschien de grootste nadruk van mijn bescheiden collectie al bij het verzamelen van zogenaamde trench watches. De lange leventjes, de vorm en veelal militaire geschiedenis van deze klokjes intrigeert me mateloos. Ook vind ik het interessant dat deze oudjes in de basis precies hetzelfde werken als moderne uurwerken, en dat deze oude klokjes dus eigenlijk nog heel goed mee kunnen tegenwoordig.
Daarbij is het voordeel van de uurwerkjes dat ze destijds nog niet zulke (relatief) kleine onderdelen konden maken, én het niveau van afwerking vaak erg hoog is. Oftewel, redelijk makkelijk te restaureren en een mooi uiterlijk. Vereiste is wel dat de onderdelen die kapot zijn niet al te essentieel zijn, want vervanging is er niet of nauwelijks.
Eens in de zoveel tijd open ik een uitgebreide jacht op de Baay naar deze zogenaamde trench klokjes om weer aan mijn verzameldrift toe te geven.
Wat hierbij opvalt is dat de klokjes het afgelopen half jaar behoorlijk in waarde zijn gestegen. Zeker in de UK. Waar je ze eerst vaak voor een prikje kon kopen zijn de echt mooie aanbiedingen nu wat schaarser. Voor zon 100 euro heb je overigens al wel een aardig mooi, goed werkend stukje geschiedenis gekocht. Maar de sport is natuurlijk om voor weinig een te restaureren klokje te kopen, en deze op te knappen. Als dit lukt ervaart men de belevenis die je vroeger bij het krijgen van een Lego kasteel kreeg. Je hebt er aan bijgedragen dat een zo
n oud werkje, door jou toedoen, als het goed is, nog vele jaren mee kan.
Veel van de klokjes zijn bevinden zich in een erg versleten kast. Daarom is het eigenlijk toch wel het mooiste als je een zogenaamde âsterlingâ kast vind. Dit is een kast van âpuurâ zilver. Meestal 0.800 of 0.925, dit staat voor 80 of 92,5 % zilver. Zilver is makkelijk te buigen, en dus uit te deuken, en zeer mooi op te poetsen, waardoor een prachtig, bevredigend resultaat verkregen kan worden.
Nu vond ik laatst dit zeer charmante exemplaar voor een prikje.
Een zilveren, scharnierende kast, mĂ©t een prachtig uurwerk Ă©n mooie Brequet wijzers. Alleen helaas met een gebroken âWirelugâ en beschadigde wijzerplaat. Het zou voor onderdelen zijn geweest.
Toen ik het thuis kreeg zag het er net zo uit als op de foto`s, dus niet zo heel appetijtelijk. Maar na het inspecteren van de balans bleek het hele assemblage geheel goed te zijn! Al een erg grote geruststelling. Er zat potentie in, en zo begon het demonteren al snel:
Na dit kwam het grove werk, glasvezel borsteltjes en een mini boormachine zijn hier ideaal voor! Daarna even een x aantal keer alles door de onprofesionele ultrasoon halen:

Toen kon het uurwerk weer in elkaar gezet worden. Ik heb er een nieuwe oude wijzerplaat op gezet. De nieuwe wijzerplaat is helaas niet identiek aan het origineel, maar de pinnen zaten bij geluk op dezelfde posities en daardoor is deze maar toegepast:
Na het drogen en de assemblage moest natuurlijk de kast ook een flinke beurt krijgen. Ik geloof dat ik er nog heel noord Frankrijk van af heb moeten poetsen, maar met een mooi resultaat:
Zodra ik de tijd heb zal ik het uurwerk nog eenmaal uit z`n kastje halen om de wirelug te solderen. Tot die tijd laten we het even zo, en mag hij zijn mooiheid uitstralen zonder gedragen te worden.
Ten slotte nog een paar beeldjes:
Zo dit was het wel weer. Bedankt voor het kijken!
Groeten,
Michiel