Denk dat het ook een cultureel ding is… in calvinistisch Nederland is het idd niet zo een ding, een “luxe” horloge. Ga je naar de V.S. dan zal je zakenpartner wel sneller je horloge opmerken (en er vragen over stellen, is mijn ervaring).
Als ik echt wil patsen doe ik mijn oranje monster om. Daar heb ik in de laatste 2 jaar meer complimenten op gehad dan op al mijn andere horloges samen.
Wat wil zeggen; voor ieder ander kun je het toch nooit goed doen. Lekker dragen wat bij jou past, of dot nou een dikke Gshock, of een massief gouden AP is.
Misschien ooit, maar al lang voorbij dat punt.
Heb jarenlang genoten van een IWC Flieger Chrono (nou ja genoten…technisch van slechte kwaliteit!), totdat ik allemaal voetballers zag met de grootste mogelijke IWC’s. Toen heb ik de mijne verkocht. Sindsdien happy met eenvoudige Hamiltons en een enkele Oris.
Zeker als ik nu de zoontjes van de baas (die dus nog nooit iets gepresteerd hebben) met dikke Rolexen rond zie lopen denk ik… stakkertjes. En ben ik helemaal happy met de keuze van leuke edoch onopvallende klokjes.
Status interesseert me echt helemaal niet. Dat gezegd hebbende… Er zijn natuurlijk wel horloges die je status als horlogeliefhebber uitstralen, maar dat begint ook al met een SKX007. Maar dat is vooral leuk om de medeliefhebbers onder je collega’s te herkennen.
Maar die status bedoelen ze volgens mij niet.
Mooi gezegd👍🏽
Kunnen deze “zoontjes van de baas” ondanks dat ze “nog nooit iets gepresenteerd hebben” geen liefhebbers zijn? 
Klinkt een beetje als jaloezie…
Waarom rijden mensen een Audi RS8 of een Porsche 991 terwijl je in Nederland maar max. 130 mag rijden, en op meer plaatsen maar 100?
Die mogelijkheid bestaat in theorie inderdaad. Maar helaas, niet van toepassing 
Overigens… om meteen de jaloezie kaart te trekken is wel HEEL hollands… hahahaha
Status-horloges of status-auto’s, ik zie wel een analogie…
Het gaat toch alleen over status en niets anders en het liefst een grotere en langere en dikkere status dan een ander en daarmee steek ik je de ogen uit je kop (als je tot dezelfde ‘kliek’ behoort)… hetzelfde geldt voor company cars… hoe dikker en duurde de emolumenten des te beter, ja tog nie dan?
Decadentie noemt men dat, in dit geval in de horlogewereld en de autowereld.
We moeten eens een keer af van de overwegend Calvinistische valse bescheidenheid. Niets mis mee met het tonen van een beetje status. Echter, als het gaat rieken naar parvenueren (is dit een werkwoord? Ja, nu dus wel🙂) dan dient dat met wortel en tak te worden bestreden. Als jij je Rollie koopt om een beetje mee te showen? So be it!
Mijn vader had een Rolex, was geen liefhebber of statusbewust, maar had de perceptie van kwaliteit, dat viel overigens tegen, dus is het gelukkig geen erfstuk geworden…
Ah kijk daar kan ik respect voor hebben, voor kwaliteit en iemand die dat waardeert, niks mis mee, doe ik ook, maar de status waar anderen het over hebben is gekochte patserigheid, narcistisch gedrag van kijk mij eens ‘pronken’
In de VS is dit dan weer heel normaal (of in ieder geval normaler), dus heeft inderdaad te maken met het calvinistische Nederland. Bij mensen uit de VS die hier op het kantoor komen zie ik bij een aanzienlijk groter deel een sub aan de pols dan bij mijn Nederlandse collega’s al kan dit ook komen door het verschil in inkomensbelasting
.
hahahaha, laatst trof ik bij de buren (kantoor / zakelijk trouwens) twee Grieken aan in de receptie. Eentje met gouden Daytona, eentje met tweekleurige GMT Master.
Misschien eerder staaltje van belastingontduiking bij de zuidelijke ‘buren’? 
En NEE, McKip, geen jaloezie :-), gewoon observatie, verder niks… hahaha
Er is een groot verschil om er acceptabel uit te zien, om geen mensen weg te jagen omdat je stinkt of wat dan ook, en een “gemaakte” indruk van jezelf te geven door status artikelen. Juist omdat je dan de nadruk legt op de verkeerde dingen in een mensenleven. Althans, dat vind ik. Een mens krijgt althans bij mij meer status door een tientje te geven aan een dakloze, dan door 4K uit te geven aan een Rolex. Bij anderen zal dat anders zijn. Iedereen kiest de mensen waar hij graag bij wilt horen. En ja, als iedereen blind was, kan ik naakt rondlopen, maar ik zou zeker nog steeds hetzelfde horloge dragen.
hear hear
Ik durf te stellen dat de meeste mensen veeeel verder gaan dan slechts ‘niet stinken’, en hun identiteit uitdragen door hun voorkomen bewust samen te stellen. Dingen kunnen ook goed samengaan; ik zeg altijd: het is prima om te genieten van mooie spullen, zolang je je maar realiseert dat het hem daar niet écht in zit. Daar kom je achter wanneer het leven je laat zien waar het hem wél echt in zit (gezondheid, fijne mensen om je heen). Ik kan dus prima een duur horloge dragen, én een goed mens zijn. Ik leg dan niet de nadruk op de verkeerde dingen in het leven. Prima dat jij hetzelfde horloge blijft dragen als iedereen blind is, dat duidt er dus op dat de perceptie van anderen, mbt jouw horlogekeuze, geen invloed heeft. Maar ik vind het te ver gaan om mensen die daar wel in bepaalde mate waarde aan hechten, te bekritiseren als zijnde ‘oppervlakkig’, ‘nadruk op verkeerde zaken in het leven’ of ‘materialistisch’.
Ik ben het met je eens dat een goede daad verrichten voor een ander, getuigt van compassie en empathie, barmhartigheid etc, wat op een bepaalde manier ook heel bewonderenswaardig is. Op een andere manier dan het dragen van een Rolex. Ik vind deze twee dingen dan ook moeilijk te vergelijken, om eerlijk te zijn.
Dat heeft Nederland juist groot gemaakt!
Zuinigheid met vlijt en zo…
Wat ik bedoel te zeggen, is dat status m.i. voortkomt uit gedrag, niet uit bezittingen. Die trek je gewoon van de plank in de winkel. En een rijk mens kan vanwege zijn gedrag veel status hebben, maar niet vanwege zijn dikke bankrekening.