Hmm, ik heb eigenlijk niet zo heel veel stomme dingen met horloges gedaan.
Alleen een keer met de Milanese band van de Skagen. Ik wilde een doos optillen die in m’n veel te volle schuur stond, maar werd verrast doordat het zoveel zwaarder was dan ik dacht (ben ik zoveel spiermassa kwijtgeraakt…?), en dan vooral ook door de onbalans - de last op m’n horloge-arm was veel groter.
Toen ik losliet begreep ik waarom: Ik was met de Skagen achter een pin gehaakt (net tussen het schuine gedeelte van de horlogekast en m’n arm), en was dus m’n band aan het verlengen ipv m’n spullen optillen.
Na de vakantie de blumo schoonmaken met wat water en handzeep . Ding was zo glad dat ik ‘m uit mijn handen liet glijden. Tegelvloer won van Seiko staal .
Een nachtelijke slinger met de fiets waarbij mijn Orient Saturation Diver de muur van de buren beschadigde staat mij nog voor de geest, al is het wel wat wazig.
Hm, dat heb ik ook ooit gehad, zij het niet dronken. Die Hamilton met z’n (keramieken?) bezel kan echt onwijs veel hebben, hij heeft nog geen schrammetje…
In mijn n00b dagen wel wat bandpennen uit laten schieten, horloge kasten vern**kt door ze te willen satineren en kasten beschadigd door de bezel er af te wippen. Van die probeersels heb ik wel veel geleerd. Nu gaat het goed of breng ik het naar de horlogemaker.
Meest recente is een casio f91w op de vloer laten vallen met mooie deukjes tot gevolg. Het horloge kost bijna niks maar toch vind ik het zonde.
Zo’n 12 jaar geleden heb ik mijn eerste Seiko Monster heb een keer onder een halogeen bureaulamp die als leeslamp naast het bed diende gelegd om ‘de lume lekker op te laten laden’.
Helemaal vergeten natuurlijk, toen ik me weer herinnerde waar ik mijn horloge had gelaten was de kast inmiddels goed heet, en zag de chapterring er zo uit:
Na wat verfklussen, jaar of tig terug, handen en gereedschap schoonmaken met Thinner. De zwarte Casio die ik toen " hip and happening" droeg werd daar een soort slijmerige substantie van🤣
Dat stond ik een keer met mijn Aevig Huldra in Frankrijk te doen, bij zo’n lamp uit de jaren dertig, gelukkig was @Tempus_Fugit er op tijd bij om mij te behoeden.
Ik ben wel een keer met Mn Citizen titanium ecodrive achter een kratje blijven hangen. Titanium rekt dus.
En met een ander horloge met het aantrekken van Mn Motorjas de pushpin los getrokken. Horloge op de grond en chrono wijzer los in de kast.
Nou… daar komt ie weer. Heb tijdens een kleine zomerstorm eens heel enthousiast haringen in de grond staan slaan… het enthousiasme verdween toen ik (via mijn eigen hand) op de crownguard van mn GMT master sloeg. Schade viel gelukkig alles mee.
In mijn jonge jaren op schepen gewerkt. Tegen de voorschriften in droeg ik gewoon mijn horloge tijdens werk. Bij een klus waar flink kracht gezet moest worden -net boven water- knapte de lug van mijn Seiko, die daarna het ruime sop koos.
Het enige wat ik ooit heb meegemaakt is dat ik ben gaan zwemmen met een “duik” horloge waarvan de kroon niet dicht geschroefd was. Even later een leuke plas zichtbaar.
Nuja, moet wel toegeven dat het een Parnis was, dus dat ding zou waarschijnlijk ook vollopen met een dichtgeschroefde kroon
Tsja… het rinkelt hier een belletje, ik weet niet waarom.
Maar ik kan met niet aan de indruk onttrekken dat ik het er mee eens ben.
Verder van allemaal zorgvuldig opgespaarde vijfjes (guldens, welteverstaan) mijn eerste Zwitserse horloge gekocht. Een Tissot TXL. Drie weken later met, toen nog, kleine koters bij Hoek van Holland in zee gaan zwemmen. Waterresistant 3 atm stond er op het horloge. Waarom ik dat met een dresshorloge deed? Gen idee, ik gok een beetje stoerdoenerij. Kijk mij eens met een Zwitser op het strand oid.
Na het dagje strand netjes in het doosje gedaan en een paar weken later pas weer om willen doen in verband met een bruiloft. Tsja. De wijzerplaat zat krom en verroest tegen de binnenkant van het glas geplakt…
Schade viel gelukkig alles mee. 
