En dubbele NA nog wel. Maar pas op! Dit is een longread met veel foto’s en bestaat uit twee delen, even doorscrollen voor NA 2!
Ter zake.
Ik probeer eigenlijk, zoals zovelen in deze HF-contreien, al tijden af te bouwen. Feit is dat dat gewoon niet lukt. Blijkbaar.
Enfin, ik was aan het einde van het jaar eigenlijk helemaal niet van plan nog wat aan te schaffen. Rust in de tent, (op de Aqua Terra, maar dat is een ander verhaal en die is nog steeds niet van onderhoud terug).
Maar dat het binnen de laatste werkdag voor de kerstvakantie én de eerste werkdag van het nieuwe jaar al zo raak zou zijn, had ik niet helemaal voorzien. 
De eerste NA, die eigenlijk nummer 2 was, de Seiko Presage Zen Garden is inmiddels besproken.
Het was een toevalstreffer, overgenomen van iemand die hem nieuw kocht, niets met horloges heeft en nooit een pak draagt. “Jammer maar helaas, echt mijn ding niet, is wat voor jou, prikkie, ik neem wel verlies, asjeblieft”. Zo ging dat ongeveer.
Maar goed, over naar de anderen.
Zoals in veel van mijn NA’s of andere stukjes wel duidelijk is geworden ben/blijf ik op zoek naar een horloge met goede lume. Liefst een allrounder. Een Aqua Terra bijvoorbeeld omdat Grand Seiko zoiets niet in de collectie heeft. Althans niet in de vorm, die ik wens.
En hier en daar sijpelt het op het forum ook wel voorbij dat ik altijd gefascineerd ben door “zwarte” horloges. Hoewel ik er niet veel gehad heb.
Toen werd de Seiko Speedtimer aka de Seiko Saytona geïntroduceerd. Daar is inmiddels genoeg over te vinden want een (behoorlijk) deel van de horlogewereld stond op zijn kop, had ik althans het idee. Toch wel zo’n beetje een van dé chrono’s van 2022.
En ik kan niet anders zeggen dat het qua formaat, uitstraling en de hoeveelheid horloge voor het geld natuurlijk ook wel een beetje zo is.
Ik heb de diverse varianten ervan meerdere keren gepast. Zelfs de nieuwe in de herfst geïntroduceerde grotere versies. Maar op de één of andere manier waren ze het allemaal nét niet.
De 41,5mm dan toch iets te groot, de 39mm versies allemaal alleen maar op de hoofdindices lume en vooral de begeerlijke Saytona… helaas, het wit met panda oortjes toch té wit voor mij.
Een beetje gedesillusioneerd raakte ik er van. Soort van.
Totdat deze werd geïntroduceerd.
Prospex Black Series ‘Night Speedtimer’ Solar Chronograph
Associaties met een ver verleden, diensttijd en zo, cockpit (ook voor grondpersoneel leuk, overigens), metertjes, etc. borrelden op.
“Toevallig”
moest ik de week voor Kerst een bezoekje aan onze plaatselijke juwelier en goede bekende brengen voor iets niet-horloge gerelateerd. Terloops vertelde hij dat hij nét een paar nieuwe collectie horloges had binnengekregen. Moesten nog worden uitgepakt voor de winkel, blabla. Eronder had hij wel iets wat ik wellicht interessant vond. Het was geen limited, maar zal slechts een jaar worden geproduceerd (dus een beperkte oplage?), lume op álle indices(!), solar uurwerk… én op staal. Zwart, dat dan weer wel.
-
“O ja?”
-
“Wil je hem even zien?”
-
“Nou… eh. Is het een Seiko toevallig?”
Nee toch… zou het… eh… “Nou ja, doe maar even.”
Dus… Ik ineens had hem om de pols. Maar is ‘ie in het echt, eh, niet te sportief?
Nu kan het zijn dat ik in zo’n fase beland ben, maar voor mijn gevoel klopt alles aan dit horloge.
Ondanks het zwart, toch niet té sportief. Het blauwgroen popt lekker en is precies de juiste hoeveelheid.
Toch best “understated”. Bijna elke collega draagt een zwarte Applewatch of iets dergelijks, dus dan valt deze zwarte niet op. Het was zelfs zo dat mijn dochter, die altijd zit te spinzen wat ik om heb en of het wel bij mijn kleding past, het na een dag of drie achter elkaar dragen niet opgevallen was dat ik een, daarna volgens haar, oerlelijk kinderhorloge droeg.
Maar dat terzijde. Vooral de afleesbaarheid is gewoon echt, echt top. De beste die ik in de afgelopen jaren ben tegengekomen. ’t Is niet anders. Want, ja soms heb je ook een horloge om, om de tijd te kunnen raadplegen. 
Goed, voor de liefhebbers even wat specs: 39mm, 13mm dik waarvan bijna 1,5mm domed (bijna boxed) saffier, 20mm lugs, solar uurwerk, 100m WR én fantastische lume op álle indices.
Zo. Alstublieft. Voorlopig denk ik dat het de enige op HF is.
Ik ga het verder niet te lang maken en dus: foto’s!
Op de pols, uitstekend te doen. het is uiteraard ook een toolwatch, maar dan nog, valt de dikte mee.
't Is natuurlijk wel een stofjesmagneet. En ondanks de zwarte coating, reflecteert de zon dan wel in de gepolijste delen van de kroon.
De afwerking van de wijzers, en indices en dikke lume is natuurlijk gewoon top.
In het zonnetje doet 'ie het ook goed.
Maar in het donker niet minder
En zoals te doen gebruikelijk
The good
Formaat, afleesbaarheid en had ik al gezegd Lume? Veel meer onder de radar dan je zou verwachten en toch een “praatstuk”. Heel erg veel horloge voor het geld want de afwerking is wederom heel, heel goed.
The bad
Op mijn pols zit het horloge comfortabel genoeg omdat die in “winterstand” staat. Toch zou het enorm schelen, ook voor dit geld, dat er halve schakels beschikbaar zijn. Ik denk dat er in de zomer echt een schakel bij moet waardoor het wellicht voor mij iets te los zit.
The ugly
Dat hele diepe, maar op dit model gelukkig niet erg opvallend, datumveld. Ik snap dat het niet anders kan vanwege de zonnecellen, maar toch.
Kortom: Koetsjh Approved en de intentie is inmiddels uitgesproken dat dit een blijver is.
Bedankt voor het lezen zover. Dan op naar de volgende
And now for something completely different. NA the second.
Iets wat ook bij introductie al een gevoelige snaar raakte. Naast zwarte horloges vind ik ook Retrograde complicaties fascinerend.
Ik heb er de afgelopen jaren meerdere gehad.
Te beginnen met de befaamde Tissot (té) “smiley” watch.
en via via tot aan de Longines Mastercollection Retrograde moonphase. Die is overigens diiiik, en druk, en groot, jonguh!
Maar: Groen
Daar bovenop is natuurlijk groen al een tijdje het nieuwe blauw, nog steeds.
Gooi daar nog een snufje Japanse traditionele kunst tegenaan en dan is ook het verhaal weer compleet. Gezien, gepast, verliefd en” bugger” zoals de Amerikanen zeggen.
Zo ongeveer een GS-prijskaartje voor een Presage… ehm… Laten gaan. Niet doen. Refrein: Weer gepast, verliefd, laten gaan.
Maar kijk dan! 
En toen was er iemand die TIMCO riep en op die website had ik niet moeten kijken waar mijn vrouw bij was… die er vervolgens nog even inwreef: “Die vind ik zo mooi en die wilde je toch al eens kopen? Nou, hier zonder doosje en papieren, wellicht wat spoortjes van gebruik of zo, want vast een showroom model. En voor dit bedrag koop je hem dan toch wel? Hup niet moeilijk doen. Dan weet ik in ieder geval ook zeker dat je eindelijk weer een horloge hebt die wat langer blijft, want ja, zonder doos en papieren niet meer te verkopen, heb je zelf gezegd”. 
Dus. Gedwee als ik ben. Op de bestel knop gedrukt. En 2 januari was hij binnen.
Ik heb het over de Seiko Presage “Prestige” “Kanazawa”, oftewel gewoon de SBP295J1. Kanazawa is het district waar de “thuisbasis” is van de Urushi lakwerk kunst. Zeg maar wat Delft is voor Delftblauw, maar dan alleen de lakkunst.
De emaille Presages en Arita porceleinen varianten) doen ze weer ergens anders in Japan. Net als die andere laktechniek Byakudan-nuri Urushi. De variant waarvan er ook één op HF rondzwerft bij @HorlogeHalle
De wijzerplaat is volgens een eeuwenoude laktechniek gemaakt om de typische warme kleur, maar ook spiegelgladde structuur te krijgen. Overigens is met bepaald licht en met een loepje wel een structuurtje te zien, maar met het blote oog echt niet.
Om de beschrijving van SPB295J1 volgens Seiko maar te geven:
*Kanazawa is de Japanse plaats waar lakkunstenaar Isshu Tamura ontwerpen creëert met gebruik van de unieke technieken van Urushi lakwerk. In dit nieuwe horloge legde Tamura de schoonheid vast van de zomer in Kanazawa en de Hokuriku-regio. De diepgroene Urushi wijzerplaat verwijst naar de weelderige groene mostuin; de gouden wijzers zijn een ode aan het zonlicht dat door de bomen valt.
De afwerking van de wijzerplaten gebeurt dankzij een innovatieve fabricagemethode, waarbij metaal direct wordt gecombineerd met Urushi lak. Gevolgd door traditionele handwerktechnieken die garant staan voor een extreem glad oppervlak.*
Maar goed, de verdere toelichting. Jongens, waarom? Seiko Nederland? Waarom in Nederland niet van die mooie sites bij dit soort horloges??? In het buitenland doen ze dat toch veel beter… heeft het met de taal te maken? Geen idee, maar het hele idee van “beleving” voor aanschaf doen ze echt hier beter, en leuk lezenswaardig:
Het doet me denken aan de manier waarop ook GS-sen worden ontworpen en gepromoot.
Wel nog voor de liefhebbers wat specificaties:
Urushi gelakte wijzerplaat, 40,5mm, 12,8mm dik, Retrograde dag en datum, powerreserve, 100m WR, twisted lugs en gewoon ontzettend mooi. Gelimiteerd tot 200 stuks.
Wat moet ik er van zeggen. De details, maar vooral het warme groen, en de afwerking ook, oog voor detail… man man man. Waarom een GS nemen als dit er ook is. 
Goed. Te enthousiast wellicht, ik laat verder de foto’s maar weer spreken.
Een mooi formaat, met iets die bijna 13mm dik, maar de kast loopt wat taps toe naar de onderkant waardoor die mooi in de pols valt en dunner uitvalt dan hij is.
Alles speelt toch het licht. Op foto’s gaat het echt niet heel goed te vangen. Maar de kleur is zo bijzonder. Van bijna zwart tot prachtig, inderdaad, mosgroen. Met een soort diepere weerschijn, zweem, kan het niet uitleggen. In ieder geval geen “vlakke” kleur groen.
De details
De laaaaange secondewijzer met gebogen tip en de minutenwijzer, ook met licht gebogen wijzertip.
Gewoon een topper die er hier op zijn “vlakst” uitziet.
Om naar goed gebruik ook hier om af te sluiten met:
The Good
Tsja, als het je smaak is, interesse heeft, je van de kunstwerkjes bent of bijzonderheden. Is er gewoon niks op aan te merken. Dat groen, de kleuren combi, de afwerking.
The Bad
Zo jammer, die afwijkende lettergrootte van de 31. Waarom?
En zo’n mooie en soepele, dure band erbij, maar waarom dan weer die buitenproportionele verhouding voor japanse polsjes waardoor de vouwsluiting bij mij altijd ruk zit. Die band is serieus van goede kwaliteit, maar helaas direct vervangen door de band op de foto.
The ugly (of juist niet)
Eigenlijk gewoon een persoonlijk dingetje. Snelle en goeie service van Timco en ja, je weet vantevoren dat het horloges uit een failissement zijn en er dus mogelijk niet al te zorgvuldig mee is omgegaan.
Nu viel het gelukkig mee. Het uurwerk laten testen en gewoon geen problemen. Echter, de bezel heb ik wel moeten laten “poetsen” want wat zag die eruit… 
het is gelukkig netjes door mijn bevriende Seiko juwelier opgelost, maar toch.
Kortom: Een fantastische blijver. Jawel, afspraak is nu afspraak met mijn eega. En het is absoluut geen straf.
Zo, om het af te maken…
Dit epistel:
Eh, de aanwinsten aangevuld met de aanwinst waar ook al over geschreven is in oktober. Kortom, het afgelopen kwartaal:
Als ik dan toch bezig ben, zou ik zeggen, op naar een GS dresser erbij dan heb ik de belangrijkste lijnen van Seiko wel op een rijtje. 
Bedankt weer voor het lezen en kijken. Ik vindt het altijd leuk om weer even iets neer te zetten.
Voor zover ik niet iedereen PB, en het mag vandaag nog geloof ik, het allerbeste voor 2023 en dat het ook een mooi horlogejaar mag worden. 
veel draagplezier gewenst 
