Tl;dr: vorige week ben ik voor het eerst vader geworden en ik heb een Omega Seamaster Aqua Terra in ontvangst genomen.
Vorige week. Tsjonge jonge, je leven staat op z’n kop. Maar wat is dat prachtig om mee te maken. We hebben er drie jaar op gewacht, vaak getwijfeld of het wel ging lukken. Het ging niet vanzelf zogezegd. Die eerste momenten in m’n armen, ik zal ze nooit vergeten. Maar eh, daar gaat het hier niet om dus door met het verhaal.
Twee dagen geleden zat ik voor het eerst weer even in mijn kantoortje te relaxen. Met prikkende ogen. Ik was helemaal vergeten dat er een horloge onderweg was. De bezorging duurde al even want hij moest van de andere kant van de wereld komen. Maar toen kreeg ik een notificatie, hij zou later die dag bezorgd worden. Met het hoofd heel ergens anders nam ik het later in de middag koeltjes in ontvangst. Opeens heb je andere prioriteiten hè, luier verschonen, huis en vrouw verzorgen, etc.
’s Avonds wat tijd voor mezelf gevonden en kon het uitpakken beginnen. Die spanning van een dikke NA heb ik al een tijdje niet gevoeld en het openen ging er al snel steeds ruiger aan toe. Als een kindje die z’n verjaardagscadeaus mag gaan openen. En daar is die dan: een Omega Seamaster Aqua Terra, de 1e generatie in 36mm. Oftewel ref. 2504.50.00? Die Omega ref.nr’s zeggen me niet zoveel.
Het formaat vind ik heerlijk en de datumfunctie op een zwarte achtergrond vind ik ook fijn. De kast is lekker dun, volgens mij niet veel meer dan een cm hoog, en komt met een mooi ‘shiney’ bezel. De stalen band is taps toelopend en brushed, waardoor het een mooie combinatie geeft van chique en sportief. Lijkt mij een ideaal horloge voor mee naar kantoor, zakelijke afspraken of gewoon op pad in het dagelijks leven. Niet dat ik weer naar kantoor wil, gelukkig kan ik dat nog even uitstellen.
Hij heeft een mooie diepzwarte glossy wijzerplaat met gepolijste indexen en wijzers. Op de uur markeringen zijn slechts kleine hoeveelheden lume geplaatst, wat het een beetje netjes houdt. Wat me opvalt is dat het glaasje wel erg reflecteert; in bepaald licht kan ik mezelf aankijken en zien hoe blauw de wallen onder m’n ogen zijn.
Hoe dan ook, in de loop van de volgende dag werd ik steeds blijer van mijn tweede NA van de week. Met de kleine man op schoot begon het te landen. Wat ontzettend tof dat ik dit mooie horloge juist in deze week heb ontvangen. Bij deze de foto’s.
Mooi om ooit door te geven misschien?
