Mijn vader heeft een oud horloge via zijn broer van hun vader ge-erfd. Gewoon mijn opa’s horloge dus, lekker moeilijk doen :P.
Dat klokje is van de buitenkant aardig gehavend. Barst in het plexiglas, aangetaste wijzerplaat. Van de binnenkant ziet ie er netjes uit, helaas loopt ie alleen niet meer. En de kroon wilt ook niet meer dichtgeschroef worden.
Al jaren lees ik met plezier het horlogeblad Watching en kijk telkens met spanning uit naar het laatste artikel. De Facelift. Hier wordt een vintage horloge weer helemaal tip top in orde gemaakt. Kapot uurwerk, versleten kast, het maakt niet uit: ziet er op de laatste foto weer als nieuw uit.
Alleen, ik durf het niet aan. Ik vind zo een facelift wel een beetje eng. Soms zie ik dat de wijzerplaat toch niet helemaal hetzelfde opgedrukt is als 't origineel. Of zijn bijvoorbeeld originele wijzers niet meer verkrijgbaar en worden er andere op gemonteerd. Of wat als het horloge tijdens transport zoek raakt? Voorlopig blijft in de kluis. Maar telkens als ik naar de bank moet om kopies van documenten ofzo moet maken, dan maak ik toch telkens even dat ene doosje open om er eventje naar te kijken. En terug te denken aan de verhalen van mijn vader over het klokje van zijn vader en wat ie allemaal heeft meegemaakt.
Hoe zit het met jou? Zou jij je horloge(s) een facelift willen geven? En zou je dat via Watching doen om vervolgens jouw horloge in het blad terug te zien?
Nou een erfstuk als je hem wil gaan gebruiken, en daar is een horloge tenslotte voor.
Zo’n horloge moet je niet zien als een horloge uit een verzameling, want daarin gaan sommige mensen erg ver.
Dus als zo’n horloge door een opa is gebruikt, kwam er ook een bandje om wat voorhanden was, bij je vader ook zo, dus waarom zou jij hem niet werkend en netjes maken zoals jij het beste lijkt, het blijft hetzelfde horloge, met evenveel seconden in een minuut, alleen een iets andere presentatie.
Zelf ben ik gek van de titanium Citizen duiker (zoals die van Lennard) maar ik zou daar ook graag andere wijzers in zien, niet origineel, maar wel mooi.
Als je groot-,vader er net zo precies mee zijn als jij dat nu bent gaat dit verhaal weer niet op natuurlijk.
Kwijtraken bij transport - ga dan naar een horlogehersteller waar je het klokje aflevert en die alles zelf doet. Zo 1 angst weg.
Spreek duidelijk af wat je wel en niet wil. Is de originele wijzerplaat nog te herstellen, misschien met wat overblijvende beschadigingen. Originele wijzers nog goed? Die kunnen toch gewoon blijven en die hoeven niet nieuw te worden geplaatst.
Nieuw glas is natuurlijk veel minder ingrijpend lijkt mij, dat kun je gewoon laten vervangen.
Zelf heb ik het vestzakhorloge van mijn opa laten opknappen, goede schoonmaakbeurt, wat nieuwe radertjes erin en zo. En natuurlijk nieuw glas. Wijzers en wijzerplaat zijn alleen schoongemaakt. Dit alles bij een juwelier waarvan de horloge-expert het helemaal zelf deed.
Ik als schrijver en uitvoerder van de Facelift wil hier graag even op reageren.
Uitgangspunt bij een restauratie is dat dit altij gebeurt in overleg met de eigenaar van het horloge.
a- Zolang als ik de facelift verzorg ( restauratie van het uurwerk, foto,s, tekst, en uitzoekwerk qua geschiedenis) heb ik nog nooit een horloge onderhanden gehad waarvan ik de wijzers zou hebben vervangen zonder overleg van de eigenaar.
B- het is ook heel goed mogelijk dat er al geen originele wijzers meer op gezeten hebben.
c- het opmaken van de wijzerplaat is een ander verhaal en gebeurt ook in nauw overleg met de klant.
We leggen de klant voor dat de wijzerplaat geheel opgemaakt zou kunnen worden zoals hij was.
Het probleem is dat een opmaker niet alle cliches heeft en ook niet kan hebben.
De opmaker stelt altijd voor, wanneer hij dit niet heeft nieuwe cliches te maken.
Voor het opmaken van bijvoorbeeld een chronowijzerplaat zijn soms wel 10 verschillende cliches nodig.
Een cliche maken kost rond de € 200.00 en u begrijpt dat dit een afweging is die de klant in overleg met ons maakt.
wanneer de kosten beperkt blijven, is het voor ons als reparatie atelier ook aantrekkelijk omdat alle kosten die worden gemaakt,voor onze rekening zijn.
Verder staat er een stukje over 'ga direct naar een horlogemaker"
het horloge wordt aangemeld bij de redactie van de watching, maar moet bij ons worden aangeboden / dus direct bij het atelier.
Ook staat er: die alles zelf doet. Er zijn ruim 500 geregistreerde uurwerkherstellers in nederland, waarvan ik er niet 1 ken die de wijzerplaten zelf stempelt / opmaakt!
In ons atelier is een tampondrukmachine te zien met verschillende cliches.
Technisch zouden wij dat kunnen, maar laten we liever aan de gespecialiseerde bedrijven over.
Ik hoop bij deze een ieder van geschikte informatie te hebben kunnen voorzien omtrent de facelift, en zie graag veel aanmeldingen tegemoet.
Een complete facelift zou mij waarschijnlijk iets te ver gaan.
Als het horloge altijd gebruikt is als werkpaard zou ik alleen “de diepe rimpels een beetje laten opvullen”. Ik ben van mening dat een horloge meer uitstraling krijgt naarmate het is gedragen. Een horloge met historie terugbrengen in nieuwstaat doet geen eer aan de herinneringen die aan het horloge kleven… Althans, dat vind ik.
Even een correctie van mijn kant, misschien was dat niet zo duidelijk;
Ik heb aangenomen dat opa geen liefhebber, verzamelaar was, dus een alledaags horloge, geen verzamelstuk.
Is het een uniek, cq van zichzelf al een duur horloge dan wordt het verhaal anders.
Maar al die regels werden door Bert1 in één lange zin verwoordt.
Maar overdenk je beslissing goed, eenmaal onder het mes kun je niet meer terug
Ik heb onlangs twee Omega Speedmasters geërfd van mijn opa. Hier zit een leuk verhaal achter. Mijn opa was piloot in de tweede wereldoorlog en daarna (privé)piloot voor o.a. Prins Bernard en andere hoge functionarissen in het buitenland. Hij heeft ooit als dank een Omega Speedmaster gekregen van een van deze hoge functionarissen, volgens mij uit Oostenrijk of Zwitserland. Ik zal de details eens navragen aan mijn vader.
Minder leuk was toen mijn opa kwam te overlijden en mijn vader en ik in de veronderstelling waren dat de Speedmasters uit het ziekenhuis waren gestolen, omdat hij ze open en bloot op het kastje naast zich had liggen. Wat blijkt nu: twee weken geleden komt mijn tante op bezoek en brengt deze twee Speedmasters mee. Zij had ze dus “gestolen”, maar vervolgens nooit meer over gesproken. Ze vond dat deze horloges een beter plekje bij zouden krijgen en ik geef haar geen ongelijk;)
Ik had in het vintage forum al een bericht achter gelaten of ik deze horloges kan laten opknappen, omdat er een emotionele waarde aan zit, maar misschien is het leuker om deze facelift te delen met mede-liefhebbers. Ik zal eens een mail sturen naar Watching met wat foto’s.
@anon78476620NA Ubels: denk je dat dit een facelift waard is in het blad?
Ik bedenk me net dat ik mijn vader niet ga vertellen dat Watching deze rubriek heeft. Sterker nog: stel het lukt me, dan wil ik hem ermee verassen met een artikel in de watching en een opgeknapt erfstuk van mijn opa. Als er iemand trots op z’n vader is dan is het mijn vader wel! Alle onderscheidingen en herinneringen aan mijn opa liggen in een vitrine in zijn woonkamer. Daarboven hangt zelfs nog een voorpagina van de krant ‘Ons vrije Nederland’ die na de oorlog werd uitgegeven, met daarop mijn opa groot op de voorkant in de opening van een oud vliegtuig. Hier kan ik (stiekem) foto’s van maken en dit meesturen als beeldmateriaal voor het artikel.
Haha jullie zullen nu mijn enthousiasme wel merken. Ik hoop dat het lukt:)!
Ik zal wat verklappen, het gaat in de facelift niet alleen om welk horloge er aangeboden wordt, maar wat ik ook erg laat meetellen is het verhaal/ geschiedenis dat aan het horloge zit.
zet zoveel mogelijk op papier en stuur dat door.
Je mag zoiets ook direct doorsturen.
Ik zal even een leuk verhaal schrijven en beeldmateriaal toevoegen en je dit per mail toesturen. Even proberen wat meer informatie bij mijn vader vergaren, zonder dat hij denkt dat ik iets van plan ben;)
Haha m’n vader barst in tranen uit, als het lukt!
Ik zou alleen kiezen voor het weer gangbaar maken van het het mechanische deel.
De wijzerplaat/kast zou ik in de staat laten zoals hij momenteel is.
Alleen dan zou ik het gevoel hebben, het horloge van (groot)vader te dragen.
Na een cosmetische facelift blijft er m.i. niets van het vroegere karakter van het horloge over.
Maar aan de staat van het horloge kun je wel zien hoe degene die het gedragen heeft er mee om ging.
Misschien overdreven gesteld, maar er kleeft een gedeelte van het leven van iemand (een dierbare) aan. Als je het zo bekijkt kan een horloge wat voor alle horlogeminnenden oninteressant is, voor de erfgenaam van onvervangbare waarde zijn. Iedere kras zijn eigen verhaal, of slijtsporen die zijn ontstaan door het uitgeoefende beroep. Ja, ieder horloge is nieuw geweest, maar de binding is pas met het horloge ontstaan doordat je hebt gezien of weet dat het gedragen is, met de daarbijbehorende sporen.
Een vintage-horloge wat je aanschaft op bijvoorbeeld de rikketik, zou in mijn ogen veel eerder in aanmerking komen voor een facelift. Ik zeg “eerder” want ik ben hoe dan ook van mening dat een horloge op leeftijd gebruikssporen mag hebben. Niet alleen horloges overigens, wat mij betreft geldt dit ook voor auto’s, motoren, meubels, huizen etcetera… Ook voor sommige vrouwen >X (in beperkte mate dan he ;))…
Dan kun je net zo goed een nieuw horloge kopen.
Zie verder het commentaar van Bert1 die het uitstekend heeft verwoord.
Aan vintage-horloges mag je wat mij betreft kunnen zien dat zij al een generatie achter de rug hebben. Dat geeft het horloge karakter.
Ik heb een paar jaar gezocht naar een Speedmaster Pre Pro die niet was vern… door vernieuwingsdrang en waaraan je dus kunt zien dat het horloge 45 jaar is gebruikt en niet in een etalage heeft gelegen.
