Een bizar afscheid van een Zenith Shadow. Een verhaal in een verhaal.

Ik zou dit een vervolg op mijn topic over mijn17 uur durende grailroadtrip die het aanschaffen van mijn Zenith Chronomaster Shadow was, kunnen noemen, maar dit is eenvoudigweg van een andere orde. Alhoewel het absoluut in lijn ligt met dat topic…leuk om als voorpoefje hierop te lezen.

Het verhaal wat zich gisteren afspeelde aan mijn eettafel is zo onvoorstelbaar dat ik er nog steeds in mezelf om moet lachen. In stilte, dat dan wel. Hieronder het bewijs dat toeval niet echt bestaat… Of toch?

Het ging om de verkoop van dit prachtige horloge dat nu een hoegenaamd betere eigenaar heeft.

Ik zeg bewust hoegenaamd omdat de persoon die haar heeft overgenomen een naamgenoot van me is. Kevin.
Okay nu zijn er best behoorlijk wat mensen met deze naam, maar toch, ik vond het grappig mijn eigen naam in een PB te zien en af te sluiten met: ‘Ik hoor graag van je Kevin. Kevin.’

De koper had deze in het blauw staande schoonheid al vanaf het begin gevolgd maar elke keer om voor ons horlogeliefhebbers herkenbare redenen niet de knoop doorgehakt. Totdat de advertentie op ‘gereserveerd’ stond. Een vloek en een zucht… 'Waarom…waarom wacht ik zolang… ’
Een week of wat later dacht de koper toch nog even te koekeloeren of de Zenith al verkocht was en daar kwam hij tot de ontdekking dat de Shadow toch weer te koop was. Die avond kreeg ik een prachtige PB waar het enthousiasme vanaf spatte. Hij omschreef precies het gevoel wat ik had toen ik haar in Oktober vorig jaar kocht… Die gezonde zenuwen… Toch een smak geld, maar verdorie… wat is dat ding gaaf…Het voelde goed en ik nodigde hem thuis uit…

Het bleef echter niet bij het hebben van dezelfde naam, want met een dampende mok ‘black tea’ voor ons en de Zenith Chronomaster Shadow nog even in de andere kamer teneinde het geheel net wat spannender te maken, kwamen we op de bijzondere ontdekking dat we beide ook docent zijn. 'Okay Brodie, hoor ik je denken… maar zo bijzonder is dat toch niet? 'Hold you horses, want ook hier bleef het niet bij,.

Ik vroeg Kevin namelijk naar WAAR hij werkte, waarop hij antwoorde:

‘Het Grafisch Lyceum Rotterdam’

Er viel een stilte, de damp van de thee leek zelfs even te stoppen, en mijn vrouw, die aan de andere kant van de tafel een webinar aan het kijken was, keek op van haar scherm…

'Grafisch Lyceum Rotterdam?! ’ vroeg ik haast verongelijkt, en ik keek hem aan alsof hij me net vertelde dat hij zijn portefeuille vergeten was maar wel mijn Zenith mee wilde nemen…

“IK OOK MAN?!!?” zei ik net iets te hard, gevolgd door een gefronste blik van beide kanten en een simultaan: ‘NEE!’

Resumé :

Mijn Zenith Shadow is dus gistermiddag overgenomen door een naamgenoot die hetzelfde werk doet als ik en ook op DEZELFDE school als ik…

We keken nog even naar mijn vintage horloges in de kast waar ook mijn whiskies staan.
Alsof het de normaalste zaak van de wereld was vertelde hij me ook dat hij een groot whiskyliefhebber is. Met name een rokerige whisky met een vleugje turf, (en daarmee sluit de reeks ongelofelijkheden af.)

Lagavulin 16 zei hij… en, i kid you not, dat is dus ook mijn favoriete whisky getuige de 6 lege flessen die ik compulsief bewaar omdat ik dat soort dingen gewoon niet graag weggooi.

De Lagavulin’s

De Zenith loslaten was best lastig, ik vind het zo’n belachelijk mooi en cool horloge. Maar de ene Kevin is de andere niet, en ik wist dat toen ik de deur achter Kevin dichtdeed, dit weer een verhaal was, een beleving zo je wil, die niet uit te drukken is in euro’s.

Zoals Kevin zei: ’ Dit is nu al een horloge met een verhaal’ en hij heeft groot gelijk. Hij neemt mijn aankoop verhaal mee en vult dat aan met zijn aankoopverhaal… we hebben afgesproken dat we lekaar op het werk even opzoeken en horloges uitwisselen, verhalen over studenten, het leven en wat de volgende ‘grail’ is geworden.

Liefhebberij is duizend keer leuker als je het kan delen, en mijn Zenith, sorry, Kevin’s Zenith, niet de mijne meer dus, is nu in goede handen. ze zal gekoesterd worden en blijft prettig dichtbij. Ik ben benieuwd wat voor verhalen ze nog gaat beleven…

234 likes

Haha wat een verhaal weer. Top man!

Doet me denken aan die keer dat ik m een watch roll van @Hogguer overnam - die 4 bureaus bij mij vandaan bleek te zitten op kantoor (Heet geen Thijs overigens)

11 likes

Haha, mooi verhaal. Is er zo’n enorm groot docentenkorps bij het grafisch lyceum dan?

1 like

Mooi verhaal, wat een toeval.

2 likes

Omg, hebben jullie al vriendschapsringen besteld?

54 likes

nieuwe BFF??

1 like

BFF BREEKKETTING!

10 likes

Klinkt als een bromance! Goed verhaal!

1 like

Haha. Wat een verhaal Brody. :thinking: Zit ik nu met de vraag, wat is Kevin z’n HF naam? Zal denk ook wel ergens in de de buurt van Brody zijn… ff denken :sunglasses:

2 likes

Ja, behoorlijk idd

Spaar je lege flessen? Bijzonder… :wink:

1 like

OMG! Er zijn dus meerdere versies van jou!? :open_mouth:

3 likes

Wat ben ik blij dat ik men horloges gewoon bij de AD kan halen… :joy:

2 likes
25 likes

Totaal iets anders…:grinning:

1 like

Mooi verhaal! Met plezier gelezen! :+1:t3:

1 like

Ongelofelijk…de kans is kleiner om door bliksem te worden getroffen terwijl je de spelt in een hooiberg vindt en je het winnende lot in handen hebt voor de miljoenen hoofdprijs.

Erg leuk. :+1:

6 likes

:joy::joy:

2 likes

Geinig verhaal. Klein wereldje :+1: Maar, maar, wat komt er voor terug!?

1 like

Sparen en bewaren… dat zijn twee verschillende dingen… Maar ik snap je wel. Ik ga ze wegdoen. Ik beloof het. Weet niet wanneer, maar ik beloof het.

4 likes