Zoals altijd bedenk ik mij te laat dat een topic over het op te knappen horloge - waar ik op dat moment mee bezig ben - wel interessant zou kunnen zijn. Toch heb ik gelukkig nog wat foto’s kunnen maken van het volgende horloge, hopende er wat over te kunnen vertellen.
Een oude advertentiefoto, dit gebruik ik vaak als referentie voor het latere polijst- en matteerwerk.
Het betreft een Seiko 6119-8470 uit 1972 waarvan zowel het plexiglas als de kast zelf flink beschadigd en ook misvormd waren. Via de foto’s op de advertentie kon ik door de slechte staat van het plexiglaasje de staat van de wijzerplaat en wijzers moeilijk inschatten, maar na wat contact met de verkopende partij had ik de gok genomen. Dit bleek goed uit te pakken, want de plaat en wijzers waren nagenoeg smetteloos.
Ook het uurwerk begon na twee tellen schudden zonder problemen te lopen, en onder de microscoop vernam ik aan de schroeven te zien dat deze al eens een onderhoudsbeurt heeft gehad. Tijd en datum verstellen gingen soepel, reden genoeg om door te gaan met dit proces.
Gelukkig had ik na wat zoekwerk via eBay een kast gevonden welke helaas voor een forse prijs te koop stond, zonder plexi en zonder de bezel. Nadat ik een bod had gedaan ver onder de vraagprijs werd deze gelukkig zonder slag of stoot geaccepteerd. Een paar dagen later kwam deze binnen en kon het opknap proces beginnen.
Ultrasoon gereinigd, zowel voor als na het polijsten.
Rechts de originele kast, links het vervangende exemplaar.
Nadat ik de bezel (van de oude kast) en de zijkanten had gepolijst zoals oorspronkelijk bedoeld was, het nieuwe plexiglas geïnstalleerd met binnenin de originele spanring. De nieuwe week qua vorm licht af en zou ervoor zorgen dat het uurwerk (de wijzerplaat) niet lekker op z’n plek terrecht kwam.
Nadat ik de wijzerplaat had ontdaan van stof kon deze met het uurwerk in de ‘nieuwe’ kast. Een verse pakking werd geplaatst voor de schroefdeksel en de kroonstam, deze smeer ik beiden altijd lichtjes in met siliconen.
Preventief enkel de assen en lagersteentjes van het balanswiel schoon gemaakt en geolied, zo ook de kroonstam zelf.
Het eindresultaat is naar tevredenheid, hij is weer toonbaar en de prachtige grijs-champagnekleur van de wijzerplaat lijkt continu van tint te veranderen.
Zoals altijd draag ik de horloges eerst een tijdje zelf om te kijken of alles naar wens werkt. In dit geval op een mooi nubbic bandje van Hirsch gedragen.
Het liefst bewaar ik natuurlijk alles, maar deze heeft inmiddels een nieuwe trotse eigenaar gevonden.
Heb ik jullid toch nog een kijkje kunnen geven in mijn tak van sport binnen de horlogehobby, bedankt voor het lezen!
Robert.
Geeft ook altijd veel voldoening om zo’n prachtig maar gehavend horloge weer tot een pronkstuk om te toveren. 
