Leuk verhaal en ook wel enigzins herkenbaar.
Er zijn 2 horloges die ik hou, 1 is een Citizen Ecodrive die ik jaaaaaren geleden van mn ouders heb gekregen en de ander een Swatch Irony die mijn vriendin me gaf in 2013. Met die horloges heb ik een klik en de andere 20 zou ik kunnen verkopen als het gevoel weg is.
Gaaf horloge. Ik zou 'm houden 
Eerste horloge en eerste dikste!
Dat vind ik een mooi advies, bedankt!
Ja zo denk ik er ook over.
Ha, heel wijs en heel herkenbaar
Ik kocht samen met mijn vrouw op onze trouwdag het eerste horloge. zij een Rolex, ik een Zenith. Na anderhalf jaar had ik het al geruild en daarna lekker gerouleerd, geruil, boijbetaald, bij laten betalen. Heerlijk. Mijn vrouw begrijpt er tot op de dag van vandaag geen hout van dat ik er zo in sta. Zij draagt haar horloge nog steeds dagelijks en doet 'm nooit weg.
Uiteindelijk bepaal je lekker zelf wat je doet. Ik doe nooit iets weg en mn eerste watch heb ik nog. Draag het minder vaak, maar draag t nog wel.
Ik snap dat niet. Alles wat autonoom de tijd aan kan geven en wat om de pols gedragen wordt is gewoon een horloge (als we zakhorloges even buiten beschouwing laten). Een Swatch, Fossil, F91W, Seiko 5 of Bambino is net zo volwassen als een PAM, Rolex, Omega of Patek, naar mijn beleving. De woorden “echt” en “volwassen” zijn in mijn ogen heel, heel erg arbitrair. Het is wat de gek er van maakt.
Mijn eerste horloge was een faux duikertje van Hema wat ik van pa kreeg, maar wat in de loop der tijd natuurlijk kapot ging en vervolgens verdween. Helaas. Ik had het graag nog gehad, zo’n 38 jaar later.
Daarna kwamen er wat mode horloges van merken als Fossil voorbij die ook allemaal hun tijd uit dienden tot ze stuk waren en in de kliko eindigden. Ik kreeg van m’n werkgever nog een Speedy Reduced die datzelfde lot onderging.
Het eerste horloge waar ik serieus over nadacht bij aankoop, omdat ik de Speedy weg had gegooid en op zoek was naar het equivalent van een Toyota Hi Lux in horloge termen:
Ik had 'm toevallig zaterdag nog om en postte 'm elders, maar dit is 'm. In 2007 gekocht. Ik draag 'm bijna nooit, maar hij is geen knaak waard, anders zou ik 'm zonder emotie door schuiven. Omdat hij niks waard is, is hij dus technisch gezien in perfecte staat gebracht (waterdicht, nieuw glas, nieuwe pakkingen, batterij, hele service door Seiko) en leeft hij als pensionair in de horlogekist.
Het is wel een erg comfortabel horloge, en een taaie rakker. Die opzet om het equivalent van een KLR650 te kopen is zeker geslaagd: Unkillable!
Tuurlijk wel.
Een quartzklokkie van de Kruidvat bijvoorbeeld is geen ‘echt horloge’.
Het is accurater dan een mechanisch uurwerk van de JLC. Dat staat vast.
Ik vind dat echt onzin, die demarcatie. Dan ga je impliciet forumleden langs een totaal willekeurige meetlat leggen. Ik kan me een gast herinneren die zo’n beetje alle Camel Trophy horloges ooit had. Of stel nou dat je een groot fan van Fossil of Danish Design bent, weet ik veel… Waar trek je die grens? Doe je het op prijs? Of mogen alleen bepaalde merken mee doen? En wie mag dat bepalen?
De stap van een TW Steel naar Panerai als begin twintiger valt, in mijn ogen, wel onder de categorie eerste ‘volwassen’ horloge.
Mijn eerste ‘echte’ horloge was een Seiko snzh55
Na een wild potje tafelvoetbal op werk deed de datumfunctie het niet meer. Dit was nog tijdens de garantieperiode alleen konden ze het horloge niet repareren / omruilen dus kreeg ik geld terug.
Daarna is het even stil geweest met horloges maar ik kreeg van mijn vriendin deze voor Seiko Presage voor mijn verjaardag. Deze gaat denk ik nooit weg. Ik vind het nog steeds een hele mooie horloge en het doet mij denken aan mijn bijzondere verjaardag met een select groepje van mijn familie op een terras tijdens de corona periode toen de eerste versoepelingen kwamen.
Mijn eerste echte horloge waar ik serieus voor moest sparen is deze Longines. Ik vind deze nog steeds prachtig en zal deze waarschijnlijk ook altijd houden.
Dat is precies waarom het arbitrair is. De één vindt een stap van een flik-flak naar een TW Steel al volwassen, de ander vindt een Panerai ook geen volwassen horloge. Ik zou goed in beide categorieën passen. Niks tegen Panerai, maar het is de totale anti-these van volwassenheid.
En omdat dat exact zo willekeurig is zou ik me verre houden van dat soort discussies en formuleringen.
Een echt horloge is er eentje die de uren, minuten en evt. seconden aangeeft en op dusdanig zuivere gangwijze, dat je het horloge maximaal eens per half jaar moet ‘bijzetten.’
Allereerst, wat een prachtig exemplaar. Tja, houden of niet? Ik mijn eerste echte horloge zonder nadenken in de prullenbak gegooid omdat deze helemaal vochtig was van binnen. Spijt? Misschien een beetje maar was wel een horloge met een verhaal. Ik jouw situatie zou ik hem houden, af en toe dragen en zuinig op zijn. Tenzij je iets anders op het oog hebt wat je helemaal fantastisch vindt en de knaken gewoon nodig hebt. Weg doen kan altijd nog.
Top horloge en erg mooi !!! Super !!! Nooit wegdoen !!! Nooit !!! Daar krijg je spijt van !!!
Bij mij is het de ‘omgedraaide wereld’ geweest, die mij ruim een half jaar geleden een horloge deed aanschaffen:
https://www.amazon.co.uk/vdp/15a51c678aaa43799befac2c3feff251
Nu ik deze smartphone gekocht had, net ervóór, voor de aanschaf v.h. horloge dus, miste ik ‘een watch on the wrist.’
