Monbrey antwoordde als volgt:
“Hey Benjamin, Epoxy mostly is used on case or something like the jewel bangle. It is formed under room temperature, but still needs after-polish to refine the surface. So I don’t think people use it for the dial. For our watch, we use enamel and needs to be baked to dry the material. I am not familiar with grand feu, but seems the technique and materials are different”
Daar ben ik niet zo veel wijzer van geworden…
Lijkt alsof hij het antwoord niet helemaal weet
Wat voor mij van belang is in dit antwoord, maar natuurlijk niet al mijn vragen beantwoordt, is dat er voor hun horloges wel een gebakken email wordt gebruikt dat dus anders is dan een epoxyhars simulatie.
De vraag die voornamelijk blijft bestaan is precies in welke wezenlijke zinnen dan duur (handwerk) email verschilt van het email dat hier wordt gebruikt. Hierboven noemde iemand al 1400 graden, dat is een stuk hoger dan het smeltpunt van glas of de temperatuur die doorgaans lijkt te worden genoemd voor emailleren (690-880 volgens bronnen). Volgens onderstaande bron tenminste boven de 450 graden. Door de bronnen heen krijg ik de indruk dat dit kan liggen aan de gebruikte samenstelling van de smelt of misschien het substraat, maar dit is een uiterst oppervlakkige lezing van een paar minuutjes zoekresultaten. Dszeflde bring zegt ook dat email hittebestendig is tot 800 graden, maar dat voor keramische emails dit tot 1350 graden kan zijn. Dan gaat het misschien in het genoemde geval om dergelijk email omdat kennelijk een hitte van 1400 graden nodig is. Natuurlijk moet de gebruikte oven altijd tot boven het nodige smeltpunt kunnen verhitten. (Emailleren | Vereniging ION)
Duidelijk is dat email van samenstelling kan verschillen (niet alleen voor de kleur). Dat kan dan dus ook invloed hebben op de prijs door de benodigde techniek en materialen zelf, nog naast effecten of designs die (alleen) met de hand kunnen worden gemaakt, zoals cloisonné, net als natuurlijk het prijseffect van specifieke substraten.
Als wij verder zouden kunnen specificeren wat verschillende typen in gebakken emaille zijn, dan kan ik ook nog makkelijker doorvragen, maar dat zal dan toch alleen voor dit merk gelden. Ik zou ook kunnen kijken of Pitzmann nog reageert die het specifiek over koud emaille heeft. Als dat epoxy is, lijkt me dat niet echt een seeking point. Maar dan willen ze dat misschien ook niet zeggen.
Waarschijnlijk Fahrenheit.
800 C = 1472 F
Hier nog wat uitleg van Anordain en info over samenstelling verschilt per kleur en fabrikant en dat gaan ze je niet vertellen…
Leuk onderwerp dit.
Fabergé ( Victor Mayer ) zijn tot de dag van vandaag de onbetwiste meesters op dit gebied.
Daar is heel veel over te lezen.
Wat de originele methode kostbaar maakt is het aantal uren wat een vakman er in steekt.
Meerdere lagen emaille opbouwen tot een perfect resultaat is zeer moeilijk en heeft dus ook meerdere keren het risico van breuken/foutjes.
Dat kan ook, hoewel die opmerking over hittebestendigheid tot 1350 graden ook zou kunnen suggereren dat er smeltmaterialen zijn die pas te manipuleren worden bij hogere temperaturen. In die specifieke gevallen kost het dan natuurlijk ook meer capabele techniek om dat te maken, maar daarmee is niet gezegd dat het bij wijzerplaten wordt toegepast.
Ik denk dan aan de tegeltjes van de Space Shuttle.
De hele onderzijde van de spaceshuttle was bedekt met zwarte thermische tegels die bestand waren tegen temperaturen tot 1800 °C. Deze tegels zijn ongeveer 15×15 cm groot en bestonden uit een extreem licht keramisch materiaal, versponnen en gesinterd siliciumdioxide.
Dat ging ook door mijn hoofd. Kan best zijn. Ik heb niet paraat tegen welke hitte die tegels bestand moeten zijn. Klinkt nog hoger dan de industriële informatie over email.