16½’’’ is inderdaad een mooie maat… nou heb ik een UNITAS 6498-1 liggen hier… en als eerste “oefening” wil ik daar eens nieuwe bruggen voor maken… ik heb een CNC machine, dus als ik weet hoe ik de hart-afstanden van de astappen kan bepalen, dan “gooi” ik een keer een stuk Messing onder de freesbank…
Eerst moet ik eigenlijk ofwel een automatische gereedschapwisselaar op mijn Freesbank bouwen… of er eens een kopen met automatische wisselaar…
Een “nulpunt-spansysteem” is ook geen overbodige luxe… je moet dat zien als een “klem” waar je je onderdeel in kan zetten, en die je op zijn beurt ook weer in een houder op de machine kan zetten… als je meerdere klemmen hebt, dan kun je achter elkaar onderdelen wisselen…
je werk zet je in een zogenaamd “Pallet” die je dus middels een snelspansysteem zuiver, en binnen een paar seconden op de machine zet…
Vergelijk het maar met de spantangen op mijn draaibank… binnen 10 seconden kan ik een gedraaide kast vervangen voor een onbewerkte… spanknop losdraaien… bewerkte kast eraf, nieuwe erop… spanknop aandraaien. .grote groene knop een ros geven… koffie!..
Alleen heb ik hier een Bezel voor de P1lot One op de spantang staan…
de spantangen hebben allemaal de zelfde diameter waarmee ze in de opname gaan : ø34 mm, het spannende deel is naar behoefte ik heb ze vanaf 34 mm tot 41 geloof ik… met maten als 37.8, en 38.5 er ook tussen… spanbereik is maar een paar tienden…je maakt ze op maat voor de diameter waar je op moet klemmen…
Ik kijk niet naar stukswerk… stukswerk kost veel munten… en het is veel werk… omdat je voor stukswerk geen aanpassingen aan je klemsysteem gaat maken… dat doe je wel voor serie werk… 't kost even wat extra… maar daarna ga je dik besparen…
Thanks…
ik gebruik nu de jarenlange ervaring als gereedschapmaker om mijn eigen bedrijfje te stroomlijnen… ik heb ervaring genoeg opgedaan in het maken van snelspansystemen, opspanmallen, adapters, klemringen en meer van dat fraais…
't is dat ik nu gewoon even brainstorm… op Youtube heb ik al gezien hoe ze de platines maken… een overmaats vierkant plaatje… je freest de holtes voor de raderen, en de veerton erin… en je boort de gaten voor de stenen voor… die ruim je vervolgens.tapt de gaten met schroefdraad. en je brengt perlage aan… dan de stenen erin… da’s eigenlijk nog niet zo heel spannend…
Interessant om te lezen. Dat lijk me inderdaad niet het meeste werk of het meest gevoelige. Het spannendst zijn natuurlijk het echappement en de wielentrein. Een centrumrad kan je niet even stanzen.
een Centrumrad?.. jawel… die kan je stanzen… alleen de tanden. .die moet je frezen… hoe denk je dat een anker gemaakt wordt?.. ik denk dat dat ook vaak gestanst wordt…
de Balans en het anker, de spiraalveer… het ankerrad… ja… dat zijn wel spullen die lastig zijn te maken… om het zacht uit te drukken… maar lastig ≠ onmogelijk…
Spiraalveren… da’s inkoop denk ik… balans assen?.. er zijn nog zat horlogemakers die zoiets "zo even uit de draaibank trekken… gewoon op de stichel… dat soort onderdelen zijn prima te automatiseren… plateau met Piton… da’s andere koek…kan eventueel ook ingekocht worden…
Misschien dat een anker gestanst wordt. Maar de gaffel zal ook wel gefreesd moeten worden. En dan moeten de pallets er nog op, met precies de juiste lift angle. Dat luistert zo verschrikkelijk nauw dat zelfs een horlogemaker er niet snel aan begint. Vervang het hele anker maar…
Het is niet onmogelijk, maar het is ook niet even op de CNC bank…hoppa. Knoppie drukken…rappo klappo.
Ik hou er over op, het gaat allang niet meer over ETA. Excuses Rob
Snijden (met een laser) uit silicium. Het Institut für Mikroelektronik Stuttgart doet dit voor ankerwerken en balansspiralen uit de Si-serie van Damasko. En het lijkt prima te werken, kan ik bevestigen
Ik denk (hoop ik) wel een beetje te snappen van deze filosofie.
Ik weet niet of er minder Eta verkocht gaat worden er zijn zat maar dan ook echt zat merken die ze in hun horloges proppen.
Het lijkt me dat ze elkaar aan de boterham blijven helpen, Jullie leveren niks meer aan microbrands wij houden jullie aan het roer als leverancier van de gevestigde Zwitserse merken.
Zo blijven “echte” Zwitserse merken de standaard, doordat anderen inmiddels op de Miyotatoer zijn of elders hun uurwerken betrekken en om Eta blijft een Zwitserse allure heen hangen omdat ze het microbrand ding niet meer doen.
En als ze straks Sellita en anderen ook onder de plak of aangekocht hebben stijgen de Zwitserse klokjes nog meer in prijs… Zodat we straks Zwitserse budgetten neer mogen leggen voor een microbrand met een Miyota erin, want die stijgen uiteraard lekker mee als de Zwitsers echt gek gaan doen.
Dit zie je al vaker in iets mindere mate, 5 jaar geleden +/- 350 Euro voor een microbrand met Eta 2824-2 Nu: een vergelijkbaar microbrand horloge voor +/- 450 a 500 euro met Miyota 9015.
Dus niemand, althans de horloge liefhebber wint er helemaal niets mee met zulke ontwikkelingen.
Nee… Printen gaat niet lukken… is niet nauwkeurig genoeg… maar langs chemische weg kun je heel veel doen… electrochemisch, lasersnijden is een optie… je kunt het zo gek niet bedenken of het is wel op één of andere manier te maken…
Ik heb ooit een rondleiding gehad bij Philips, daar kregen we koppelstukjes te zien voor glasvezel kabel… een klein metalen balgje… binnendiameter een millimeter of 2… ze waren door hun vorm niet te maken met verspanende technieken… , de oplossing? even simpel als eenvoudig… er werd een “kern” gedraaid van Aluminium… dat kon wel… dus een stukje aluminium met de vorm van de binnenkant… daar werd langs electrolytische weg een laagje van een ander metaal op gezet… en naderhand ging het hele spul in een ander bad, waar het aluminium in opgelost werd… resultaat?.. en balgje van metaal, met een wanddikte van slechts een paar tiende millimeter…
Nieuwe materialen… inderdaad… Silicium is “HOT” momenteel… “gek spul” eigenlijk… 't is niet echt een metaal, maar een metalloïde…heeft wel wat lollige eigenschappen…
Ja… inderdaad… glas is in wezen Silicium dioxide… , maar ja… dunne vezels glas zijn ook heel veerkrachtig… daar kun je ook een prima veer van maken… getuige de latten van mijn handboog… of een werphengel…
Een paar jaar geleden stond in een Duits horlogetijdschrift een nieuwe methode die veel leek op het ontwikkelen van een filmpje.
Een plaat werd "belicht " zodat een afdruk van alle onderdelen inclusief de spiraalveer op de plaat verscheen…
Daarna gebruikte men bepaalde vloeistoffen om te spoelen, de niet belichtte oppervlakte spoelde weg en de onderdelen bleven over.
Grotere onderdelen zoals de platine werden niet op deze manier gemaakt, alleen de kleinere…
Ik weet niet of dit al toegepast wordt.
op het gevaar af dat het weer een technisch verhaal gaat worden…
dat proces heet “foto-etsen”
de wijzers en wijzerplaten van de P1lot One zijn ook op deze manier gemaakt… ik heb een tekening gemaakt van alle onderdelen, en zwart opgevuld wat weg-geëtst moest worden.
die tekening is op een transparant afgedrukt, en daarmee is een metalen plaat met lichtgevoelige laag belicht… inderdaad… na het belichten spoel je het weg te etsen gedeelte af, zodat de Etsvloeistof daar zijn werk kan doen, en het materiaal kan wegetsen, je kunt ook van twee kanten etsen, zodat je zuiverder zijvlakken krijgt… ook etsen in meerdere doorgangen is mogelijk… de wijzers van de P1lot One bijvoorbeeld… zijn vanaf de achterkant 0.15 mm weg-geëtst, en van de voorkant ook… maar aan de voorkant was er niet alleen de buitenomtrek, maar ook het vakje voor de Lume… die is dus 0.15 mm diep… de hele wijzer 0,3 mm… dus de omtrek werd doorgeëtst…
't is een veelgebruikte techniek… in de modelbouw kun je “detail setjes” kopen, geëtste onderdeeltje om een bouwmodel verder te detailleren… stel je voor… voor een 1:24 Automodel… Ruitewissers, je moet ze alleen nog even vouwen om een scherp mesje… maar ook de vouwlijnen zijn ingeëtst, inwendig gekoelde remschijven, bestaande uit meerdere lagen… zodat de koelkanalen ook echt doorlopen… gaas voor luchtinlaatjes, gordelsluitingen, wing endplates, borgveertjes voor de wielmoeren… noem het maar op…
Hier heb je zo’n setje voor een 1:24 Mclaren F1 GTR, de nummers 20 en 21 zijn de ruitewisser delen… je ziet ook verschillende gaaspanelen, en wat snelsluitingen bovenaan de plaat.
Met deze techniek kun je vrij snel vrij nauwkeurige onderdelen maken… de investering in een stansgereedschap heb je niet… je moet één keer een film maken…
Die gedachte heb ik ook gehad tot je zelf met uurwerkjes gaat rommelen, de beschikbaarheid van reserveonderdelen wordt dan ineens een issue. Ik weet dat er legio uurwerkmakers zijn die je Pierce of Angelus chrono weigeren voor een service omdat er niet aan onderdelen te komen is. Dat is nog acceptabel voor oude merken, die bestaan immers niet meer, maar steeds meer merken gooien de deur dicht. Dat is gewoon jammer, en maakt het ook allemaal net wat minder toegankelijk, over de lange termijn zullen ze daar echt last van gaan krijgen.
Dat wordt steeds gekker. Vooral als straks ook andere merken uit de Swatch groep geen onderdelen meer leveren aan derden (Omega, Longines enz.) Schroefje voor een tiretteveer Longines 12.68Z voor 40 euro, balans compleet voor een Omega voor 170 euro heb ik allang gezien. En je kan er heel moeilijk aan komen dus als je echt wil, moet je wel.
Ok het is geen Swatch groep, maar wat denk je van die UG Tri-Compax die op dit forum werd getoond? Inmiddels is die bij iemand in de UK in bezit en ook die heeft problemen om een adres te vinden waar ze de uitdaging aandurven.
of een werphengel…
