Goedemorgen allemaal!
Alvast excuses voor het lange verhaal, je kan ook in één keer doorscrollen naar de collectie aan het eind 
Na een ruim half jaar op dit forum wordt het namelijk toch eens tijd om wat over mezelf te vertellen. Mijn naam is Job en ik heb een horloge-probleem. Als 27 lentes jonge Rotterdammer (niet geboren, bouwplaats ligt ergens in de Betuwe) is het virus de afgelopen jaren redelijk op me overgeslagen. Daarom dus een verhaaltje over mijn horloge-reis!
Als kind droeg ik altijd al graag horloges. Van wat ik me kan herinneren zijn in ieder geval de klassieke rekenmachine-Casio, een andere klassieke zwarte Casio, een nep-chrono met opgeplakte subdials en wat Oozoo stationsklokken voorbij gekomen.
Op mijn achttiende verjaardag nam mijn vader me mee om een eerste ‘serieuze’ horloge te kopen. We zijn destijds beide onbelast met enige kennis van horloges naar de fysieke winkel van Horloge.nl gegaan, om advies te krijgen over een kwaliteitshorloge rond de 300-350€. De enige eisen die we konden bedenken waren saffierglas, waterdicht en een Zwitsers uurwerk. Hoe de verkoper ons een TW Steel (TW1303) met Miyota 1S13 als Zwitsers wist te verkopen vraag ik me nog steeds af. In de tussentijd zijn er twee keer indices van de wijzerplaat gevallen en ook een keer scheef teruggeplakt door dezelfde zaak (zie 11u). Geen ontzettend succes dus, maar desondanks heb ik hem jaren met plezier gedragen. Inmiddels krijgt 'ie geen draagtijd meer, maar gezien ik helaas nooit meer een horloge kan kopen met mijn vader, zal deze altijd in de collectie blijven.
Toen ik me na mijn studie vol in het werkende leven stortte, kwam ook de behoefte aan een wat eleganter horloge. Met klanten in de verzekerings- en bankensector kwam mijn pak regelmatig uit de kast, dus een echte dresser zou niet misstaan. Automaten leken me nog duur en dik, dus na een tijdje twijfelen en zoeken, belandde ik bij de Frederique Constant Slimline quartz (FC-245V5S4). Nog steeds vind ik dit één van mijn mooiste horloges, waar echt alles aan klopt.
Dit horloge zorgde ervoor dat ik steeds vaker aan de praat raakte met vrienden over wat we om de pols hadden. Mooie verhalen over automatische uurwerken lieten het steeds meer kriebelen. Ondertussen erfde ik van mijn vader opa’s zakhorloge, waarin ik ook verwonderlijk naar het mechanisme kon turen.
Een automaat moest er dus komen. Veel kennis was er nog steeds niet, dus een Zwitsers merk dat me bekend in de oren klonk zou vast de goede kant op zijn. Ook had ik al jaren geen stalen band meer gehad, dus wilde ik dat weer eens proberen, maar bleef de behoefte voornamelijk een dressy stijl. Op die manier belandde ik uiteindelijk bij de Tissot Le Locle (T006.428.11.052.00).
Inmiddels droeg ik weer vast elke dag een horloge, maar als fervent concert-ganger en bij feestjes was er eigenlijk niets in de collectie wat me geen zorgen baarde om te dragen. Daarom besloot ik een Casio terug te halen die ik als kind in het zwart droeg en nu in het zilver weer een hype beleefde.
Rond die tijd maakte ik ook maar eens een HF-account aan en begon ik hier steeds vaker rond te kijken en te lezen. Ook ontstond de behoefte aan een wat sportiever en robuuster horloge en begon ik me af te vragen of een duiker me zou bevallen. Al snel kwam ik in het blauwe deel een Orient Mako II (FAA02001B3) tegen waar ik enthousiast van werd en na een snelle deal belandde deze thuis.
Ook was ik in de Bijenkorf al een aantal keel verlekkerd langs de Seiko Presage collectie gelopen en bleef er één met een open hart (SSA405J1) in m’n achterhoofd zitten. Het zien bewegen van dat uurwerk had toch wat magisch. Toen er in het aanbiedingen-topic van dit forum de Timco-hype ontstond, zag ik in de betreffende shop exact die versie met grote korting. Ook maar bestellen dan. Er zat wel een krasje in het Hardlex, maar een forumlid had al eens een mooi topic gemaakt over hoe je dit zelf kan polijsten, wat prima bleek te werken!
Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik misschien beter naar forumleden had moeten luisteren, want op een gegeven moment begint een open hart ook wel wat tegen te staan. Ik draag hem met plezier, maar het zou goed de eerste in het blauwe deel kunnen worden wanneer ik dat mag.
Na de Orient en de Seiko binnen een maand besloot ik mezelf even in te gaan houden, tenzij er écht iets leuks geprijsd langs zou komen waar ik oprecht enthousiast van werd. Een half jaartje stilte, tot ik vorige maand opeens een heerlijk horloge zag verschijnen in het blauwe deel. Deze verdween echter weer voor ik me had kunnen bedenken. De Tissot PRX en Citizen Tsuyosa series hielden me al een tijdje bezig, met een lichte voorkeur richting de Tsuyosa. De echte wauw-factor had ik nog niet helemaal en ik wist niet echt wat ik van een datumpukkel vind. Die wauw-factor was er wel meteen toen ik die ene in het blauwe deel zag verschijnen. Een two-tone met donkergrijze sunburst plaat! (NJ0154-80H) De pukkel was meteen vergeten en op Amazon vond ik een goed geprijsde in Spanje, die afgelopen vrijdag bezorgd werd. Ik heb er het hele weekend van genoten, wat een prachthorloge!
Inmiddels mag ik het volgens mij wel een collectie noemen, en het is er één waar ik ontzettend blij van word. Mede door dit gezellige forum! Mooi tentoongesteld op mijn bureau door de horlogekist/opwinder die ik afgelopen kerst van mijn vriendin kreeg.
Bedankt voor het lezen, als je het zo ver hebt gered. Ik blijf hier lekker meedoen op het forum en ga weer een poging wagen om de collectie een tijdje stil te laten staan. Maar we blijven natuurlijk dromen over de volgende stap. Momenteel zweeft er al weer wat mooi spul door m’n hoofd, voornamelijk mooie witte wijzerplaten, klassieke chrono’s en bekende vintage. Allemaal in een prijsklasse waar ik nu nog niet in de buurt kom, dus dat gaat vast nog even duren!
