Volgens mij een van de weinige vrouwen op dit forum dus voel me min of meer verplicht ook een beetje vrouwelijke touch mee te geven op dit forum 
Allereerst maar een introductie naar míjn passie voor mooie uurwerken die misschien als veel andere is aangestoken door iemand anders.
Jaren geleden, We kende elkaar nog niet zo lang, was ik opzoek naar een bijzonder kado voor mijn vriendje. Ik wilde natuurlijk indruk maken en een luchtje of een boek vielen al snel af. Zijn liefde voor horloges was mij allang opgevallen; elke ochtend bij het wakker worden even wat nieuwe modellen toevoegen aan zijn Pinterest of af en toe googlen wat een filmster droeg bij het kijken van een film op datenight werden langzaam normaal. Ik realiseerde me steeds meer dat het” iets met horloges” moest zijn om hem iets bijzonders te geven waar hij echt blij van wordt. Na wat onderzoek contact opgenomen met de IWC fabriek in Schaffhausen en een rondleiding geregeld met pasmoment van bijzondere modellen. Wat was dat tof zeg! Wat begon als een kado voor mijn vriend werd uiteindelijk ook een mooie beleving voor mij waar ik goede herinneringen aan heb overgehouden. In de fabriek heb ik gezien met welk vakmanschap zo’n horloge wordt gemaakt waardoor je niets anders dan respect en waardering krijgt voor die bijzondere techniek. Ooit lang geleden uitgevonden en tot op heden nog steeds met zoveel liefde gedragen door velen van ons. Niet alleen uit praktische overwegingen maar veelal ook alleen voor de sier of voor de heb. Een verzamelstuk, of om te bewaren uit sentiment. Ik besefte me dat het voor mij ook steeds meer ging leven precies om die redenen. Daarnaast (ook niet onbelangrijk) zorgde het voor een gezamenlijke passie waardoor we vaak samen kunnen kwebbelen over nieuwe releases of nieuwe vondsten. Weer eens wat anders 
Hieronder mochten we in de fabriek een van de duurste horloges die te koop waren even passen.
Mijn allereerste horloge kreeg ik van mijn ouders om te leren klok kijken en heb ik nog steeds. Een Flik Flak uit 1991 die ik tot op vandaag nog altijd bewaar vanwege de nostalgische waarde voor mij. Gehavend door de tand des tijd, maar doet het nog prima.
Mijn eerste echte horloge heb ik voor mijzelf gekocht in het geboortejaar van mijn zoon. Een echt dameshorloge had ik nu wel verdiend vond ik. samen met hem mijn Cartier Tank gehaald in Amsterdam, was een mooie beleving en voegt weer een mooi verhaal toe aan een toch al mooi en tijdloos horloge.
Een Casio en Seiko gekregen van mijn partner en nu mijn zoon ook is aangestoken door het virus die er ook een gegeven, want die wilde ook een “ eigen pieper horloge”
Het bewijs dat onze liefde voor horloges wel heel ver gaat blijk misschien nog wel het meest uit het feit dat we het voor elkaar gekregen hebben om op de dag van de geboorte een Rolex op zijn naam te kopen, alvast voor zijn toekomst een mooi cadeau en mooi gebaar van zijn ouders. Mijn vriend heeft er zijn motor voor verkocht, en ik moest opschieten met de bevalling maar dan heb je ook wat 
Verder heb ik inmiddels meer horloges cadeau gegeven dan dat ik er zelf heb, Maar gezien het overwegend mannelijk publiek misschien wel leuk wat plaatjes daarvan toe te voegen.
*Kun je gewoon doorscrollen ipv dat sentimentele gedoe te moeten lezen, wel zo makkelijk.
Tag Heuer Carrera
seiko SKX
Wat betreft de wensen voor de toekomst voor mijzelf; ik ben aan het sparen voor een mooie Datejust of Oyster of/en een vrij zeldzame Vintage Da Vinci Lady wanneer deze op mijn pad komt. En ondertussen laat ik me inspireren via dit forum, so keep up the good work!
