Ik kijk 's ochtends waar ik zin in heb om te dragen. Beetje afhankelijk van de werkzaamheden van die dag. Meestal is het toch bureauwerk en dan maakt het niet uit. Waarde is voor mij helemaal geen issue maar in mijn collectie zit dan ook niets boven de 1K.
Wel eens een Breitling Superocean Steelfish gehad wat eerst mijn grail was maar na een tijdje is het toch gewoon een “one of the guys” horloge.
Wat ik wel grappig vind is dat, wanneer ik eens een forumsletje overneem (die na wat research naar het verleden 5de hands blijkt te zijn) deze maagdelijk binnenkomt. Geen enkel krasje te vinden. Ze zijn dan vaak binnen een paar weken doorgeflipperd. Wanneer ze in mijn bezit zijn en ze zijn een paar dagen mee naar kantoor geweest dan zijn de eerste krasjes vooral op de sluiting al te zien. Ik draag dan ook meestal polo’s in de zomer en in de winter overhemden waarvan ik de mouiwen een paar slagen oprol. Dus altijd is het horloge onbeschermd.
Zonde? Mwah, het blijft een gebruiksvoorwerp en heb vooraf nooit de intentie om deze tzt weer door te verkopen. Over het algemeen blijven ze toch wel enkele jaren in mijn bezit.
Dito hier hoor: dragen wat je wilt, zo vaak je wilt, en op
de momenten die jij wilt. Kosten zijn een non-factor in
de keuze daartoe. Lekker vaak WISselen, lukt een WIS
met het grootste gemak, iedere dag weer. Go for it…
Hoe blasé het wellicht ook klinkt: ik draag mijn +/- 20k horloge even makkelijk als mijn +/- 1k horloges. De waarde van het horloge doet er bij mij minder toe dan hoe het horloge er uit ziet.
Ik merkte bijvoorbeeld dat ik mijn roségouden Daytona niet erg makkelijk droeg in het openbaar, en ik mijn best deed mijn mouw eroverheen te houden. Hij trok gevoelsmatig best wat aandacht, en dat vind ik niet altijd even prettig. Ik wil niet om mij heen hoeven kijken wie er allemaal in de buurt staan voor ik kan zien hoe laat het is (of gewoon even kan gluren). Ik heb nu een witgouden Daytona met witgouden band, en hoewel die dus nóg meer goud heeft, is deze extreem undercover. Deze draag ik zonder problemen met een t-shirt in het openbaar, zo nu ook.
Wel pak ik vaker mijn duurdere horloges dan mijn relatief goedkopere horloges, maar dat komt ook omdat ik deze leuker vindt (los van de financiële waarde).
Ik zorg echter wel dat mijn horloges erg verschillend zijn, dus soms ligt het ook gewoon aan mijn kleding welk horloge ik draag (of aan het weer).
Ik draag eigenlijk meer mijn “dure” horloge. Ik wissel wel af bij gelegenheden. Als ik ergens naar toe ga waar ik weet dat er meer horlogeliefhebbers zijn dan doe ik een wat “zeldzamer” horloge om en dat hoeft dan natuurlijk niet de duurste te zijn. Wat ik wel merk is dat mijn bijvoorbeeld mijn relatief gezien “goedkopere” Citizen of Seiko horloges niet meer draag.
Mijn horloges variëren in nieuwprijs van € 2.200 tot € 5.900. Ik draag eigenlijk alleen nog maar mijn Explorer, welke toevallig ook mijn duurste horloge is. De rest komt vrijwel niet meer om de pols…
Ik had bedacht om de Planet Ocean en de Aquaracer te houden als “vakantiehorloges” en de AT en Link te verkopen.
Nu ik er nog eens over nagedacht heb, mogen ze eigenlijk allemaal wel weg (op de Explorer na dus).
Ik draag de Explorer zowel op mijn werk (kantoorbaan), vrije tijd en vakanties…
Misschien ben ik uiteindelijk een “one watch man”…
