Mijn inkomen/uitgaven balans is inderdaad een enorme motivatie om horloges niet te kopen 
1 like
Die was van mijn radar (lees wishlist) verdwenen maar staat er na jouw bericht weer op 
1 like
Er is eigenlijk nooit een horloge geweest dat ik al heel lang wilde hebben, in de zin van dat ik er over nadacht maar het niet onmiddellijk kocht. Bij één horloge moest ik een maand wachten op de levering. Het voelde goed toen dat horloge werd bezorgd. Het horloge was precies zoals ik het verwachtte. Ik was er blij mee, en ben dat nog steeds. Even blij als met alle andere horloges die ik heb gekocht. Had er dus geen bijzonder gevoel bij, anders dan dat ik er blij mee ben.
Ik heb hier nog eens over nagedacht… Eigenlijk is het enige horloge waar ik echt lang naar toe heb gewerkt de Grand Seiko Shunbun. Dat begon met de Snowflake die ik in 2017 voor het eerst in Düsseldorf zag, maar het net niet was. Vervolgens veel omzwervingen in GS land gemaakt, om met vier Grand Seiko’s te eindigen. Twee quartz, een handopwinder, en de Shunbun Spring Drive.
Mijn fascinatie met dit model begon zodra ik op Worn and Wound de lancering van het US-only model voorbij zag komen. De vier seizoenen werden in dat artikel aangekondigd, en de roze trok me vanaf dag één. Ik heb daar dus ruim drie jaar over nagedacht, zeker ook nadat ik er bij Kremer in Emmen eentje gepast had.
Mijn gevoel toen ik 'm had? Niks. Ik trok 'm uit de doos bij me thuis, maakte de bracelet op maat, en deed hem om. Dat krijg je met postorder-bruiden die zomaar op je mat ploffen. Geen aankoop-ervaring. 
Maar man, wat is dit mooi wanneer ik het omdoe. Da’s iedere keer genieten.
Uiteraard nog steeds in huis.
8 likes