Haha, niet het hele horloge
Maar na enige tijd was het voor mij duidelijk dat dit niets was voor mij
Bij terugplaatsen of verwijjderen van je stift - eerst de kroon in datumsnelverzetting trekken. Dan plopt je hebel niet (zo snel) uit het liggend opwindrad. Als dat wel gebeurt, kunnen je wijzers, wijzerplaat, en halve datumsysteem er eerst weer allemaal af. Dan ga je echt met dat ding gooien vrees ik.
Dit nadat je alles eerst weer op z’n plek hebt straks. Sterkte!
Maar het is een mooie Tissot.
Kwestie van smaak denk ik, ik heb betere ervaringen als ik hem gewoon in de opwindstand laat staan.
Er zijn oude Tissot-calibers waar dat ie-de-re keer mis gaat. Bij een 2824-2 is het ook net even wat zekerder.
Zulke moderne dingen werk ik zelden aan
Druktirettes zijn altijd wat kritischer, doe mij maar een ouderwetse schroeftitette.
Precies. 1,25 slag met de schroevendraaier, = altijd los, nooit te ver. Caliber maakt nauwelijks uit.
Succes, sterkte… Het gevoel is bekend jammer genoeg!!!
Wat een verhaal! Ik had vrijdag dat met het monteren van de secondewijzer hij door het luchtruim schoot en nog steeds niet terug gevonden !
Wat een narigheid
Goede tip! Dank je wel!
Het is zo’n vreselijk monent hè… sterkte
Mooi geschreven en herkenbaar. Toen ik een cursus volgde, raakte iemand een robijntje kwijt. Die sprong weg. Nergens te vinden, tot iemand anders opmerkte dat er een klein rood plekje op het oog van diegene zat, die robijntje kwijt was…
Wow wat een verhaal. Dat verzin je gewoon niet.
Ze is prachtig. Zeker met die aangetaste plaat…
Wow! Dat is echt altijd het ergste. Iets niet af kunnen krijgen doordat een mini onderdeeltje ergens op een plek belandt waar je ‘m nooit meer vindt (of te laat). Ik baal al als een springbar door de kamer vliegt.
Het is dat je het prachtig hebt weten te verwoorden, maar het is natuurlijk ontzettend zuur. Succes met de verdere afloop!
Die krengen veranderen ook van kleur, meestal in camouflage kleuren
Sterkte man, we leven met je mee
Meestal ligt een weggesprongen deksteentje 12 cm verderop, op je werkblad. Maar ik heb er ook wel eens eentje gevonden diep onderin het borstzakje van mijn witte jas. En eentje op mijn schoen.
De laatste keer dat ik een deksteentje echt niet terugvond, was bij een te servicen Rolex. Laat ik nou wat “spare” onderdelen hebben… Was gewoon 100% dezelfde.
Bij deze Tissot uurwerken moet je heel voorzichtig zijn want bij deze is het tirette systeem gewoon klote.
Voldoende olie op de tirette helpt en heel voorzichtig indrukken absoluut niet helemaal indrukken zoals je normaal doet, moet je aanvoelen maar net ver genoeg dat de stift eruit of erin kan.
Mijn ervaring is bij deze uurwerken dat het makkelijker gaat in de wijzerverzetstand anders schiet heel makkelijk de hebel uit je liggend opwindrad.
Voordat je straks weer de wijzerplaat gaat monteren eerst even testen en een paar keer proberen de stift eruit en erin doen voordat je verder gaat.
Hangt af van het type uurwerk.