Hebben jullie dat nu ook wel eens ?! Dat je - zoals nu - op de tijd van 23:55 uur, op 't punt staat naar bed te gaan en dan denkt “Hoelang ben ik nu al bijna iedere nacht aan 't dromen over mooie en soms onbereikbaar uitgevoerde horloges, qua prijs aan materialen ?!”
Bijvoorbeeld witgoud en/of platina, wat dus duizenden €uro’s kost, alleen al aan materialen die in het horloge verwerkt zijn. Weer een zware nacht etc.
Of bv. massief gouden horlogebanden aan een massef gouden horloge enz.
En dat je dan ineens tegen jezelf zegt “Ja, doeiiiii, ik ga slapen en nu droom ik gewoon over mooie stranden langs de californische kust onder een dieprode zon bij 42° C ?!” En dat je dan de volgende morgen beseft, dat je vrijwel direct in slaap bent gevallen en dus volledig vrij van 't horlogevirus een prima nacht slaap hebt gehad.
Slapeloze nachten heb ik maar heel erg sporadisch. Omwille van het wegvallen van mensen, of omdat ik strubbelingen heb in m’n relatie. Of omdat vrienden of familie het moeilijk hebben in het leven. Of desnoods omdat ik een schouder-probleempje heb.
Maar al lag m’n horlogeverzameling in de tuin te branden, onder een kruis of zo, met vijf gouden Rolexen er bij: Ik zou er niet warm of koud van worden. Ik slaap met een horloge om de pols, dus ik kom de volgende dag ook wel weer door.
Neuh. Zoek hulp. Of een hobby. Neuk desnoods wat vaker.
De grote getallen leren mij dat dat heel erg uiteenloopt. Misschien eens wat gaan buurten om te zien of er ook wat anders rondloopt?