Snap ik, bewaren!
1 like
Inderdaad! Dit soort emotionele waarde gaat voor mij ook ver boven monetaire waarde.
Ik ben in de zeer gelukkige onstandigheid dat mijn pa met bijna 84 jaar nog alive and kicking is.
Hij heeft wel n mooie Meistersinger
Voor de zondag, maar kocht pas geleden n leuke frisse Prisma beater.
10 likes
Schitterend horloge en een dierbare herinnering!
Deze Omega Seamaster kreeg mijn vader van mijn moeder voor zijn afstuderen. Hij droeg het horloge altijd.
Hij overleed toen ik 23 was. Het horloge stopte ook met lopen. Drie keer is het naar Omega terug geweest om daarna pas goed te lopen.
Ik draag het bij bijzondere gelegenheden: zoals mijn eigen bruiloft, maar ook kleinere momenten die belangrijk voor mij zijn.
Ik heb de originele stalen band ook nog, maar die heeft enorm veel rek. Zou hem zelf evt willen reviseren, maar weet eigenlijk niet waar te beginnen. Iemand tips?
25 likes
Niet beginnen met iets reviseren waar je aan gehecht bent. Laat dat aub over aan de pros.
6 likes
Ook een jubileumhorloge maar dan uit 1958. Mijn vader was toen 25 jaar in dienst bij De Staatsmijnen.
Hij heeft het horloge bij alles gedragen en dat is denk ik wel te zien. Na zijn dood (1991) heeft het jaren in een nachtkastje gelegen.
In 2005 bij het overlijden van mijn moeder heb ik dit mee naar huis mogen nemen en het ook gedragen.Het horloge was nog nooit geserviced tot maart 2017.
In 2017 heeft André(Vouwfietser) het horloge geserviced en er een nieuw glaasje opgezet.
Ik draag het nog zeer regelmatig…
Het horloge vóór de servicebeurt (najaar 2016)
Na de servicebeurt in maart 2017.
19 likes
Heb geen verhaal over een horloge te delen maar heb jullie verhalen met een klein traantje gelezen. Mooi dat jullie dit willen delen. Om te koesteren is het!
3 likes
Ditzelfde geldt ook voor het horloge van mijn vader…
1 like
Hele mooie verhalen !
Ik heb mijn vader nog , en hoop hem nog lang in ons midden te hebben !
Een aantal jaar geleden vroeg hij me wat ik wilde erven , waarop ik antwoorde : je horloge , daarna hij keek me aan en vroeg me welk horloge …haha , tja dat soort antwoorden krijg je dan van een mede horloge liefhebber.
2 likes
Mooie verhalen. En enkele overeenkomsten met @Mateo . Mijn vader had precies hetzelfde horloge:
Toen ik later voor het eerst op de zaak pastte kreeg ik twee foto’s toegestuurd. Ik mocht kiezen: dezelfde Arctura of een Sportura, het werd de tweede:
Ik was toen een jaar of 19 en had heel wat uit te leggen toen ik twee weken later alsnog de Arctura kocht in Titanium. Toen ik vertelde dat hij uit de outlet kwam en 1/3 van de oroginele prijs was kon hij het echter wel waarderen. Ik heb deze jaren gedragen en enkele jaren geleden verkocht. Deze twee heb ik nogsteeds. Helaas moet er wel regelmatig een nieuwe condensator in wegens het te weinig dragen. Hoop ooit nog eens een oplader op de kop te tikken.
4 likes
Mooi om deze persoonlijke verhalen te lezen!
Zelf denk ik niet dat ik ooit mijn vaders horloge zou dragen mocht ik die ooit nog zien (geen goede band). Maar het deed mij wel afvragen wat ie eigenlijk altijd droeg; een stalen Davis met blauwe plaat en geïntegreerde band volledig toegetakeld van het vele dragen (dat kan ik altijd wel waarderen). Grappig dat je dat dan toch wel gelijk herinnert. De tegenovergestelde versie van horloge van je vader; horloge van mijn moeder. Zelf heb ik afgelopen zomer mijn moeder voor haar 50e verjaardag een cartier tank francaise gegeven:
Sinds de dag dat ik hem gaf, heb ik hem nog geen één keer van haar pols gezien :). Ik hoop dat ze er nog járen plezier van mag hebben en ik ook, want vind hem stiekem zelf ook erg mooi
. Stukje eigenbelang van de horloge liefhebber denk ik dan maar hahaha
14 likes
Helaas geen enkele. Wel heb ik een schaakbord en schaakstenen. Die set is uit de jaren 50, niks bijzonders, goedkoop bord, simpele houten stenen. Maar mijn oom, vader, broer en ik speelden er op.
Mijn vader stierf in 2005. Het schaakbord kwam bij mijn oom terecht, van moeder’s kant. Bij mijn terugkeer naar Nederland in 2009 begon ik erg veel met de goede man om te gaan, en schaakten we wekelijks, soms eens in de twee weken. Op zijn bord, niet dat van vader.
Ergens rond 2017 kwam hij een keer aanlopen met dat bord van vader onder z’n arm. “Ik eh noh es naehedocht, en ik vind da jie da bord maeh mot 'aebbe”.
Had ik vader’s schaakset in huis. Het was wat emotioneel. Ook moest m’n oom iets gevoeld hebben. Een half jaar later was ie dood. Ik mis hem erg.
Deze is dan weer van grootvader van moeder’s kant. Grootvader van vader’s kant had zo’n zelfde, maar dan een Junghans. Die heeft m’n broer liggen.
Toch minder belangrijk voor me dan dat schaakbord.
19 likes
Het horloge van mijn vader: de IWC ingenieur. Hij droeg het altijd en dus is er wel eens een krasje of butsje opgekomen. Op een gegeven moment ging het stuk en was het niet meer mogelijk om te repareren. (Geen onderdelen meer te leveren via IWC)
De laatste jaren van zijn leven droeg hij een Seiko automaat welke mijn moeder nog heeft. De IWC heb ik nog gedragen op zijn uitvaart. En daarna heb ik hem van mijn moeder gekregen. Gelukkig is het nu helemaal hersteld en kan ik er weer van genieten en is het een mooie tastbare herinnering aan mijn vader.
21 likes
UIt nieuwsgierigheid, en ik ben blij voor je dat ie het weer doet, hoe heb je dat gefixt? Donor-uurwerk? Of via een horlogemaker die nog onderdelen had liggen? Lijkt me moeilijker met quartz dan met mechanisch…
een mooi doorleefd horloge !
1 like
Dank je. Het was nog wel een uitdaging om iemand te vinden maar via het forum bij @Horloge24 uitgekomen. Hij heeft veel ervaring met IWC en hij heeft het boven verwachting mooi gedaan.
3 likes
5 likes
Wat een waanzinnig mooi ding.
1 like