@Polstijd
op het forum loopt toch iemand rond die stalen Rolexbanden heeft opgeknapt? Ik kan me het in ieder geval goed herinneren.
Mijn vader leeft nog steeds en heeft bij mij de hobby er met de paplepel ingeslagen. Vroeger veel voor etalages gestaan met z’n tweeën. Heb van hem voor mijn 16e verjaardag een mondaine gekregen en voor mijn 21e een seiko die ik overigens nog regelmatig draag.
Zijn verzameling bestaat (net als die van mij overigens) vooral uit seiko met als klapstuk een omega dynamic chrono.
Sinds ik 5 jaar geleden echt leuk de hobby startte heb ik hem hier en daar wat toegeschoven. Zoals deze
Deze
Deze
En deze (MM300 is nog wel van mij)
Ik vind het vooral heel fijn dat ik deze hobby met hem kan delen en hoop dat nog lang te kunnen blijven doen.
Natuurlijk wordt het virus hier ook doorgegeven aan mijn zoon
Mooi, nu nog een foto met drie generaties
Mijn vader is helaas maar 58 jaar geworden. Zijn ietwat “foute” Candino draag ik graag op bijvoorbeeld zijn verjaardag of sterfdag en kijk er dan vaak met een glimlach naar.
Mijn pa gaf helemaal niks om horloge’s en weet niet beter dan dat hij altijd deze Seiko 7N43-9041 droeg. In 2007 is hij overleden en sinds die tijd draag ik hem altijd wanneer ik op de motor een ritje ga maken. Dan slinger ik hem om en zeg ik : kom ouwe we gaan lekker een ritje maken.
Toch een mooie klok voor het feit dat hij niks om horloges gaf
Hey dank voor je bericht, goed om te lezen! Blijft een mooie herinnering, wees er zuinig op.
Groet Matteo
Doe eens wat foto’s wanneer het wel uitkomt… dat moet wel lukken met type nummer.
Mijn vader leeft nog maar heeft inmiddels een aantal hersenbloedingen achter de rug. Toen hij naar een verzorgingshuis ging kwam bij het opruimen van zijn huis een aantal horloges tevoorschijn. Deze draag ik regelmatig.
Ook had hij het horloge van mijn opa liggen. Deze kreeg ik ook:
Bij de verhuizing van mijn pa(94) 2 weken geleden naar Bronbeek, zijn 4 horloges boven water gekomen, waaronder deze Pontiac Simpatico.
Pa denkt dat hij hem in 1951 nieuw heeft gekocht toen hij uit Indië kwam, maar dat kan niet kloppen. Hier zijn mogelijk herinneringen door elkaar gaan lopen.
Halverwege jaren vijftig is men pas begonnen met de nummering op de achterzijde. En de P was nog lang uitgerekt over het hele woord Pontiac, tot ergens eind jaren zestig, begin jaren zeventig.
Twee forumleden hebben rond 1969 genoemd, dus daar hou ik het maar even op.
Neemt niet weg dat ik er erg blij mee ben, hij ligt nu bij een gewaardeerd forumlid die zich erover ontfermd.
Uiteindelijk dragen door mijn vader of mijzelf is het doel.
Plaatjes:
En het nummer achterop:
Die seamaster is erg gaaf.
Ik heb 2 horloges van mijn bijna 20 jaar geleden overleden vader, een pontiac hydraulica en en een citizen. Bij aanschaf werden de horloges direct voorzien van fixo flex bandjes van de hema. Beide horloges verleden jaar geserviced en ik draag ze met grote regelmaat.
M’n pa kreeg 'm als jubileum cadeau van zijn baas. Maar droeg het al heel lang niet meer.
Na service bij W&V (Alkmaar) draag ik het nu soms. Wel een andere band aangezet, overgenomen van een gewaardeerd HF lid.
Heb er twee; een Enicar Sherpa en een Seiko 7123-8310. Beide overigens al gekregen toen m’n pa nog leefde. De Enicar heb ik jaren geleden al eens laten servicen en draag ik sindsdien af en toe; de Seiko is ooit weggelegd met een batterij erin dus die is nauwelijks nog te repareren, zelfs de wijzerplaat is aangetast door de batterijlekkage.
Edit; correctie, heb nog een derde. Het oude klushorloge van m’n pa, een Titanium prisma. Ding heb ik toen m’n pa hem nog gebruikte tig keer gerepareerd omdat hij door de onmogelijke sluiting nog wel eens op de grond kletterde of omdat hij ergens klem kwam te zitten als m’n pa aan auto’s aan het sleutelen was. Heb daarom op een gegeven moment de sluiting vervangen door een handiger universeel exemplaar. Nadat m’n pa overleed kwam deze bij mij terecht en gebruik ik hem nu voor kluswerk.
Wel een paar schakels moeten verwijderen, m’n pa was niet zo’n iel mannetje als ik
Ik heb van mijn vader zijn Omega Constellation uit 1966 geërfd, die ik om en om draag met mijn broer.
Er zit een heel verhaal aan vast (vader vroeg overleden, horloge 28 jaar in de kast gelegen voordat ik me ging interesseren voor horloges), maar dat heb ik al ooit in een apart topic geschreven, dus ik ga dat niet herhalen. Dat topic staat hier:
Vanaf dat ik jong was, droeg hij dit model elke dag en nacht. Het horloge ging nooit van z’n pols, tot deze op een dag uit elkaar viel.
Ik heb de onderdelen nog in een potje ergens liggen. Misschien moet ik hem een keer laten repareren, mooie herinneringen.