Hij is het equivalent van René, Ener en wat dies meer zij. Ze zIjn allemaal geschorst.
Maar goed, heb je al naar de About-pagina’s op de website van Invicta gekeken? Daar staat ook nog het nodige geschiedkundige leesvoer. Wellicht heb je daar ook nog wat aan. Kun je ook het blog op je site van het “Lorem Ipsum” verschonen en daar wat leuks bloggen over ‘jouw’ merk!
Tjah, er gaat best veel tijd in zo’n site. Daarom dat ik nog niet alles heb kunnen uitwerken. Maar is eigenlijk wel fijn om meer ogen te hebben zodat dit soort slordigheden weggewerkt kunnen worden.
Leuk topic @Chillekasper, voor mij begon het allemaal met Invicta. Ik kreeg er wel eens één voor mijn verjaardag, ik ken dus alleen maar het huidige Invicta.
Het is leuk om te zien hoe het dus allemaal tot stand is gekomen.
En je kan lullen wat je wilt maar Invicta bestaat nog steeds en is toch een merk wat uitsluitend horloges maakt.
Weliswaar niet met eigen uurwerken, maar zeker niet met Chinese rommel (niet degene die ik heb tenminste )
Ik kan je verder dus niet helpen aan meer feiten over de geschiedenis van Invicta, maar ik ga dit topic zeker in de gaten houden
Is genoeg om te zeggen. Men vermoed dat het een marketing truc was om het model “Russian Diver” iets van extra waarde en zeldzaamheid te geven. Er zijn geen aanwijzingen dat Invicta ook maar iets te doen heeft gehad met het maken van horloges in de USSR eind jaren vijftig.
Zou ook niet echt logisch zijn. De koude oorlog werd in alle hitte gevoerd. Zwitserland was/is een neutraal land, maar ik geloof niet dat een Zwitsers bedrijf in die tijd moedwillig een waarschijnlijke economisch zelfmoord zou plegen.
Maar er zijn ook geen andere aanwijzingen. Er worden geen documenten gevonden, de technische ontwikkeling van de Zlatoust 191-ChS is redelijk goed gedocumenteerd als ik het goed begrijp (loopwerk wat gebruikt werd in dat horloge was hetzelfde als in Russische militaire tanks werd gebruikt als boordklok, vandaar het ietwat groot uitgevallen karakter).
Ik was er echter niet bij, dus niets is met zekerheid te zeggen. Denk dat je dat vaker bij Invicta en Russische horloges tegenkomt.
Of het nu waar is of niet dat Invicta aan de Russen geleverd zou hebben maakt natuurlijk voor de historie van Invicta niet uit. Een “alternatief feit” in de wereld zetten is ook historie immers.
Ik vermoed dat Invicta zich heel erg op de Amerikaanse markt gericht heeft. Daar gaat de marketing een beetje anders als we hier in Nederland/Europa doen. Amerikaanse marketing maakt voor een gedeelte gebruik van het FOMO (Fear Of Missing Out) effect.
Zijn interessante dingen over te zeggen, als je er niet vooringenomen naar kijkt. Maakt de horloges ook niet minder of meer waard.
Ik heb het snel gescant. Maar blijkbaar eens er in de jaren 90 een boek uitgebracht wat over verschillende switserse merken ging en waar een deel (zo’n 20 pagina`s) over Invicta. Ook heeft dit museum zo’n 50 vintage modellen opgeslagen staan uit verschillende tijden.
Ik ben het 1 en ander al wijzer geworden. Het stuk wat gedeeld is verteld iets over de verschillende series die de oude Invicta hadden. Vandaag de dag lees ik er zelf weinig over. Ook geeft het inzicht in bepaalde auctions die zijn geweest en waar Invicta’s zijn verkocht. Blijkbaar is er ooit een Invicta gemaakt met eigen uurwerk,14k goud, handgegrafeerd,champlevé, maan fase, dag, datum, maand en chrono voor bij de 40.000 dollar in 1989.
Jammer dat het merk dan zo overgenomen is, misschien je beperken tot de quartzcrisis? Je kunt misschien nog wel oud personeel vinden van die tijd? Iemand die toen 30 was, is nu 80. Dat moet lukken, zeker als je misschien toch naar die regio gaat.
Nee. In het document wat ik in handen heb gekregen staat juist dat in de jaren 40 Invicta al naar America was gehaald en zich toen al ging richten op de Amerikaanse markt met een aantal dingen (die vervolgens uitgebreid worden besproken). De persoon die hierachter zat was Morris Hoffman.
Blijkbaar is Invicta al veel langer in Amerika dan we dachten. Dat zou ook verklaren waarom zoveel Vintage Invicta’s uit Amerika komen. Althans dat verbaast mij altijd.
Ik heb niet de financiële mogelijkheden en in de privé sferen niet de vrijheid om zomaar alleen of samen met mijn gezin daarheen te gaan. Zou wel tof zijn om mensen te spreken die voor Invicta hebben gewerkt.
Blijkbaar is er een ander merk Seeland. Die begon als manager van de Amerikaanse tak van IWC, Frederick Seeland, en vervolgens met zijn eigen merk begon. Later is dit merk samen gaan werken met Invicta en uiteindelijk hierin opgegaan.
Iedereen kent natuurlijk IWC, ik weet niet hoe de kwaliteit was van dit merk zo’n 100 jaar geleden.
In mijn vorige blog schreef ik dat ik het één en ander toegestuurd heb gekregen van musee de l’horlogerie. Dit heb ik inmiddels in grote lijnen doorgenomen. Waarbij ik als eerste begin bij het begin. Invicta is opgericht door Raphael Picard in 1837, in het plaatsje La chaux-de-Fonds. Dit plaatsje staat al heel lang bekend om de horlogerie. Met name voor de kwartscrisis was dit een hele belangrijke plek voor verschillende bekende merken. Invicta is een Latijn woord wat onoverwinnelijk betekent en is opgericht door Picard met het idee om Zwitserse horloges tegen een redelijke prijs te verkopen. Invicta horloges stond de afgelopen twee eeuwen bekend om zijn degelijkheid en kwaliteit tegen een zacht prijsje.
Dit is te zien aan de uurwerken. Invicta maakte gebruik van degelijke uurwerken van Landeron, Adolf Schild, FHF, ETA en andere uurwerken van bekende uurwerk fabrikanten. Naast de degelijkheid van uurwerk waren de horloges zelf ook degelijk en goed afgewerkt en dan heb ik het nog niet over gebruik van materiaal. Invicta produceerde niet alleen in het lage klasse segment, maar maakte gebruik van verschillende soorten materiaal. Staal, verchroomde messing, maar ook 18 karaat massief gouden horloges. Er valt hier nog veel meer over te schrijven met name wanneer we de zakhorloges ook behandelen, maar dat komt een andere keer.
Oorspronkelijk liet Invicta alleen haar naam bedrukken op de horloges. Maar omdat men ook met andere collecties ging experimenteren moest er een onderscheiding komen tussen de collecties. Het eerste logo wat wij veelal tegenkomen is het bekende IV logo zoals op de afbeelding hierboven. Dit logo kom je niet op de oudste polshorloges tegen, het werd gebruik vanaf ongeveer de jaren 50, maar is als logo in 1911 geregistreerd. Een andere keer zal ik verder ingaan op de logo’s die gebruikt zijn in zowel de vintage als moderne modellen.
Zoals jullie al merken komt er best wat kijken wanneer het gaat om de historie van Invicta. Het gebruik van verschillende uurwerken, waar er op verschillende manieren nog een onderscheid gemaakt kan worden. Namelijk zakhorloges (waarvan sommige inhouse zijn) of polshorloges (moderne of vintage). Het materiaal wat gebruikt is en hoe dit is afgewerkt. Logo’s die gebruikt zijn en natuurlijk ook de verschillende collecties. Maar deze dingen (en vele andere) zullen op een ander moment moeten worden besproken.