Ik ben idd nog een voorsteltopic verschuldigt aan de goegemeente hier, beloof dat die er komt . Vooralsnog is de collectie beperkt hoor.
Wat mij bijvoorbeeld triggered is de discussie over de small second complicatie. Na de toelichting van @Fate_Amenable_To_Change op te kleine uurwerken in een te grote kast, kan ik bepaalde small second horloges niet meer aanzien (en waardeer ik een Tourby des te meer).
Of bijvoorbeeld wat ik heb met Panerai’s: ik vind het plaatjes en zou een jaar geleden dit rustig als een “grail” hebben neergepend. Nu ben ik een stuk kritischer ivb met de beperkte waterdichtheid en gebruikte uurwerken.
Aan de andere kant kan ik juist steeds meer de techniek, polishing en wijzerplaten van een Grand Seiko waarderen terwijl ik 6 maanden geleden nooit had verwacht ooit naar iets te kijken met Seiko op de plaat. En had ik nog nooit gehoord van Squale en waarschijnlijk niet gewaardeerd. En begin ik me steeds meer te storen aan de faux patina lume van m’n longiness legend diver (m’n eerste echte aankoop, zeker 8 jaar geleden) en merk ik dat ondank m’n enorme polsen, ik steeds meer nijg naar 38mm ipv 42mm.
Dus ik snap de “ik vind het mooi dus ik wil het” reflex heel goed maar wat ik probeer is ook om deze reflex te doorgronden (en daarmee tot betere beslisingen te komen).
Vooral niet kopen om het kopen en proberen het geduld te bewaren. Zelf heb ik de criteria, en dat is enkel een persoonlijke voorkeur, om horloges te kopen waarbij zowel de kast als het uurwerk in-house zijn vervaardigd. De categorie is een tweede punt; duiker, dresser, chrono of gmt.
Wat ik persoonlijk daarmee bedoel, is dat ik eerst kijk naar of ik in eerste instantie een horloge mooi vind. Daarna ga ik pas kijken of hij bij me staat en heeft wat ik wil en ik kijk of het heeft wat ik niet wil.
Een horloge kan theoretisch precies alles hebben wat je wel en niet wilt. Maar vindt je het niet mooi, dan houdt het al snel op.
Het is in mijn persoonlijke geval niet ‘ik vind het mooi, dus ik wil het’ . Maar 'ik vind het mooi, maar voldoet het aan mijn eisen? '.
Het is eigenlijk al gezegd. Uitgangspunt is wat vind je mooi. De rest van de door jou opgestelde regels zijn daar ondergeschikt aan. En zo ontstaat beetje bij beetje een verzameling. Ik ben inmiddels in staat iedere dag van de maand een ander horloge te dragen, pas als ik er niet meer blij van word moet een exemplaar vertrekken. En ja, smaak veranderd over tijd. Microbrands hebben op dit moment wat meer mijn belangstelling omdat ze soms net wat meer ‘durf’ hebben. Maar dat sluit de aanschaf van een gerenommeerd merk niet uit.
Kortom: Dat eerste uitgangspunt is in mijn opinie het enige wat telt.
Ik heb een periode gehad dat ik enkel black dials in mijn collectie wou hebben. Dit door mijn instagram feed van verschillende kanalen die soortgelijke collecties toonden.
Nadien wou ik 1 van elke, diver, chrono, tool etc en nu wio ik wat meer variatie in kleur. Als een horloge echt je ding is hou je hem bij en anders is het een leuke stap naar iets wat je wel wilt houden. Je leert telkens bij en jr smaak zal meerdere keren veranderen. Je bent nooit echt klaar met een verzameling, tenzij het geld op is uiteraard😅
Bij mij is het een onderverdeling in merken. De Seiko’s, de Hamiltons, de Longines, de Omega’s.
En dan nog wat ongeregeld wat via verschillende bronnen komt: gekregen van familie, horloge van m’n vader etc.
Na een paar jaar loopt dat toch behoorlijk op zonder dat ik alleen maar duikers heb of alleen maar dresswatches.
Is het teveel: ja.
Is het lastig kiezen: ja
draag ik veelal weer dezelfde: ja
Maar het is een hobby en er zijn veel mooie horloges. En om je voorbeeld maar te gebruiken: ik heb geen Panerai en ik wil geen Panerai. Dus weten wat ik niet wil is even belangrijk voor mij.
Ik ben denk ik niet echt iemand die heel veel door verkoopt dus als ik eenmaal van alles iets heb is het prima Niet perse een opvolger nodig als je echt horloges kiest die je graag wil hebben
Welkom op HF, Pjotr! En interessante vraag. Ik ben van mening dat niets moet. Een collectie hoeft dus aan geen enkele eis te voldoen, vind ik.
Dus koop wat jou aanspreekt. Probeer zo van alles uit en zo onwikkel je je smaak. Dan houd je alleen wat je ook graag en regelmatig draagt. De rest verkoop je weer en ‘upgrade’ je naar wat je dus graag en regelmatig draagt. Moeten dit dan steeds duurdere horloges worden? Nee hoor. Vind ik onzin. Een goed, mooi en prettig dragend horloge hoeft, in tegenstelling tot wat sommige mensen denken, helemaal niet duur te zijn. Een ‘thema’ in een collectie vind ik ook onzinnig. Als jij een horloge geweldig vind en het is een chrono of juist een duiker, dan (spaar je ervoor en) koop je het. Draag je het eigenlijk nooit, omdat het om een of andere reden toch tegenvalt, dan verkoop je het weer. Zo hou je uiteindelijk een aantal horloges over die je allemaal geweldig vind en ook draagt.
Tja, of je doet het helemaal anders, natuurlijk. Niets moet.
Het moet zo moeilijk omdat dat, voor mij iig, onderdeel van de hobby is. Ik heb twee polsen waarvan ik meestal maar 1 gebruik voor een horloge. Dan vind ik het wel leuk om te bepalen waarom juist dat horloge.
Wat vandaag juist lijkt is morgen misschien niet zo.
Soms maak je keuzes gebaseerd op een hele waslijst aan criteria, maar de volgende dag is de klik er ineens niet meer. Want uiteindelijk is het niet de logica of som van feiten die wint maar het gevoel.
Ik koop dus op gevoel, en uiteraard of mijn portemonnee dat toelaat. Dat is het.
Vind ik het leuk?
Kan ik het betalen?
Ja, Ja = koop dan!
Maar ik flipper ook veel dus luister vooral niet naar mij
Welkom,
en excel sheets en logica meteen dumpen, je vind het mooi en er is een match tussen kwaliteit en prijs, dan zul je er “enige” tijd van genieten tot de volgende verliefdheid zich aandient . Of niet als hij niet lekker draagt of het gevoel is weg is na 3 weken.
Gebeurt !
Niet teveel op marketing categorieen focussen, niks mis met 3 vlieghorloges o.i.d want daarbinnen is variatie genoeg ; gewoon - navigator - chronograaf - bom timer - ruimtevaart - maan - mars en moonswatch.
Maar die laatste mag je niet kopen
Over 30 jaar 90 horloge’s? Ach als iemand zich er prettig bij voelt, prima toch.
En wil je het beperken, dan ook regelmatig wat van de hand doen. Een horloge waar je op bent uitgekeken of de klik er gewoon niet (meer) is.
Zo houd ik het al jaren onder de 15 stuks.
En al die logica met categorieën? Aan mij niet besteed. Het is liefhebberij, geen wetenschap.
. Vooralsnog is de collectie beperkt hoor.
