Allereerst, dit gaat nog steeds over horloges jullie sick minds, titel is enkel een clickbait. Got ya!
Maar even serieus…
Flipperitus is een bekend fenomeen hier.
Ik ben er helaas ook positief op getest.
Nou heb ik in binnen een jaar tijd shitload aan horloges gehad. Soms heb je de klik niet en weet je gelijk dat het geen blijver is, daar is niets mis mee.
Maar heel vaak heb ik iets nieuws binnen.
Eerst denk ik, yes dit is het! Super vet ding, deze gaat nooit meer weg. Maar na een maandje is dat gevoel zo goed als weg, en gooi ik dat ding in de kliko. En met kliko bedoel ik het blauwe gedeelte hier 
Zo heb ik bv een Colt 41 gehad. Vond hem echt gaaf.
1 maand later verkocht
RIP
Grand Seiko SBGV245
Heel lang naar gezocht, heel erg blij mee toen ik hem eindelijk had. Veel polstijd in 5 weken.
Wordt morgen overgenomen door een gewaardeerd lid.
RIP
Tudor BB58
Deze had echt alles, tot zover mijn beste horloge. Wat betreft uitstraling, kastvorm, ligging op de pols echt een topper. Dus logisch, die mocht ook weg. Deze heeft het wel 3/4 maanden gered, dus chapeau Tudor 
Ik snap aan de ene kant mensen niet die spijt hebben dat ze een horloge weg hebben gedaan. Ik zie ze als gebruiksvoorwerpen en die komen en gaan. Aan de andere kant wil ik ook wel eens klaar zijn met dat die-hard geflipper. Ben ik misschien nog niet de ultieme topper tegen gekomen? Waarom ben ik steeds zo snel uitgekeken?
Uit respect voor de nabestaanden worden de one-night-stands niet genoemd in dit topic.
Ps: Om te bewijzen dat ik ook niet van steen ben… Er is ééntje, die zich in al dit flipper geweld wel staande heeft weten te houden.
Namelijk de;
Die doe ik echt noooooit weg. Maar als je echt serieus interesse hebt doe even een pm
.
