Ik ben nu een kleine 4 jaar lid van het forum en heb bijna de 7000 posts gehaald. Ik heb heel veel horloges gehad en weer doorgeflipperd. Ik heb er nog zo een 32 over.
Ik betrap me er de laatste maand op dat het vuur voor een nieuwe aanwinst een beetje gedoofd is. Het meest vreemde is dat ik ook nog geld heb om een horloge te kopen maar ik dit niet wil doen. Ik heb zelfs geen zin om een bandje van 10 euro te kopen. Hoe gek is dat? Zou de verslaving voorbij zijn? Ik ben zelf altijd erg gepassioneerd met hobbies en ga soms ook zo hard dat er op een gegeven moment een punt aanbreekt dat ik denk:“ik ben er klaar mee”. Heben hier nog meer mensen last van?
Dat gevoel ken ik. Zelf heb ik hier ook een paar keer ‘last’ van gehad. Ik was erg fanatiek bezig met modelbouw, alles moest tot in details kloppen, alles moest ook via de afstandbediening werken. En opeens is de kaars uit.
Wat ik daar van geleerd heb, is dat ik nu een paar momenten inlas waarmee ik niets met de hobby doe (ongeveer 1-2 weken) waardoor ik weer ‘honger’ krijg naar de hobby. Is een tip die ik kreeg van mijn mountainbike trainer. Ieder jaar een periode van 3-4 weken waarbij je alleen fietst als je wil, niet omdat het schema zegt dat je moet. Ik moet zeggen het werkt echt, je krijgt dan weer veel meer zin om iets met de hobby te doen.
Succes met je ‘rust-periode’ en we zien je graag weer na de vakantie met hernieuwde interesse in de horloges (G-shocks mag ook 
)
Hoi Andre,
Dit gevoel komt me bekend voor. Ik ben al ruim 4 jaar lid van dit forum en
ook ik heb veel minder “zin” c.q interesse.
Het zal wel een soort van gewenning zijn. Het nieuwtje is er een beetje af.
Van de “oude stamgasten” zie je ook niet veel posten meer.
Volgens mij heeft iedereen na verloop van tijd wel een beetje het gevoel van,
…ik vind het wel goed …
Groet Jan
Ja, ik. Bij na 2 maanden horloge-gekte gekomen. Ik lees nu nog alleen af en toe mee op het forum. Misschien komt dt doordat ik aan het sparen ben voor een horloge.
Tijd voor een volgende hobby Dreski, is niks vreemds hoor.
Je bent een paar jaar druk met horloges, en ineens krijg je zin om gitaar te leren spelen, een rally motor te bouwen, weet ik veel. En als je dat met net zoveel enthousiasme doet als nu met horloges, prima toch?
Doen!
Ja, dat herken ik.
Zowel van de horlogemania als van dit forum is voor mij
de lol er even een beetje af. Het forum slaat in herhalingstopics,
“oude bekenden” zie ik niet meer hier en ik heb intussen zat horloges
die ik niet draag. Sterker nog, zelfs die Graal: als ik hem tegenkom
vraag ik me af of ik dan nog wel de beurs ga trekken.
Het lijkt er op dat het virus tot rust is gekomen.
Het Seiko-virus is trouwens helemaal bij me verdwenen.
En ik vind dat allemaal wel prima zo.
Gewoon even ‘vakantie’ nemen.
en als je dan echt op vakantie bent, wel even in de smiezen houden hoe je reageert als je langs een juwelier loopt of in Frankrijk/Italië/Spanje een rommelmarkt op loopt.
10 tegen 1 dat je blik toch afdwaalt naar een paar klokjes…
Max Kool Schreef:
Tijd voor een volgende hobby Dreski, is niks
vreemds hoor.Je bent een paar jaar druk met horloges, en ineens
krijg je zin om gitaar te leren spelen, een rally
motor te bouwen, weet ik veel. En als je dat met
net zoveel enthousiasme doet als nu met horloges,
prima toch?Doen!
Gitaarspelen kan ik al. Mijn grootste hobby is toch wel darts en dat zal altijd blijven. Ik heb mijn horloges in een vitrinekast staan en als ik s’morgens wakker wordt schrik ik eigenlijk een beetje van het aantal. Wanneer ze in een kist zitten heb je dat niet zo door. Ik heb in ieder geval keus genoeg en ik voel ook wat rustiger. Maar ik blijf altijd wel even meelezen denk ik.
Herkenbaar zo heb ik een motor, geweldig om op te rijden hoor, vandaag heb ik tijd om hem te pakken maar ik heb er geen zin meer in, verkopen durf ik hem nog niet, maar als dit zo door gaat…
Zeer herkenbaar ik ben nu sinds 2007 lid en mijn passie is toch wel sterk verminderd.
Want altijd op zoek naar het perfecte horloge is moeilijk ,want wat is perfect.
De look of de nauwkeurigheid,je zou zeggen allebei maar bestaat die???
Maar mijn interesse begint wel minder te worden.
ik heb me dan ook voor genomen om het rustig aan te doen met aanschaf van nieuwe horloges.
En dan is te kijken wat dan de passie nog is,en te genieten van mijn verzameling.
Sterkte met je rust pauze en blijf genieten.
heel erg herkenbaar… zelf zit ik ook in een horlogedip, post ook een stuk minder dan een paar maanden geleden, toen reageerde ik bijna overal op, nu lees ik af en toe nog eens even, maar daar blijft het dan ook wel bij.
ook heb ik geheel de behoefte niet meer om nieuwe horloges aan te schaffen. en als ik langs een juwelier loop ben ik na een paar seconden al uitgekeken, terwijl ik normaal bij de etalage met dikke rooie kop en een hebberige blik in de ogen minuten lang bleef staan kwijlen, tot mijn vrouw me aan de arm mee moest sleuren om daar weg te komen. nu kijkt ze me aan met een blik van, die is vast ziek of zo als ik doorloop. maar goed het heeft ook weer zijn voordelen. je houd nog eens een paar centen in de knip, en een andere hobby heb ik niet echt.
nu maar afwachten of de drang naar horloges weer terugkomt;)
grt arie.
Andre,
dit is voor mij zoooooo herkenbaar 
weet je waar jij nu aan toe bent…
verkoop de handel en koop er 1 dikke kletser voor terug, daar ga je vervolgens lekker van genieten
wedden dat dat de oplossing is
succes (tu)
Herkenbaar inderdaad.
Nieuwigheid van de laatste aanwinst is eraf en ik begin weer af te wisselen met een aantal andere klokjes.
De focus om iets anders aan te schaffen is er nu ook even af. Komt ook doordat eerst het gespaarde geld gebruikt gaat worden voor bier bij de 4daagse van Nijmegen over twee weken. Als er nog iets van overblijft kan dit altijd nog naar een andere klok gaan maar ik heb eigenlijk nog geen idee welke. Meestal heb ik mijn zinnen toch wel op iets gezet wat er moet komen. Nu even niet, vandaar herkenbaar.
Ik ken dat gevoel ook heel goed… Vooral een paar maanden na een nieuwe dikke aanwinst. Dan ben je even verzadigd… De passie lijkt voorbij, de rust lijkt wedergekeerd…
Maar mijn ervaring is dat oude liefde niet roest… Er komt weer een moment dat het virus in alle hevigheid terugkomt…
Bij mij gaat het iig altijd zo
Ik denk dat dat voor iedereen wel een beetje hetzelfde is.
Op een gegeven moment heb ja wat je wilt hebben. Ik wil op dit moment nog steeds de snd en wil ik die krijgen moet ik niks meer tussendoor kopen.
Minder kijken op het forum helpt dan ook, want anders zie je misschien wel weer teveel moois. En soms zie ik horloges die wel mooi zijn, maar als ik die zou nemen kan ik die snd weer nog langer niet nemen.
Je kan ook niet bezig blijven natuurlijk.
Zoals bij de meeste, het gevoel is herkenbaar. Zo van… “effe niet”… “ik verkoop alles”… “tijd voor iets anders”
Toch kruipt het bloed waar het niet gaan kan, de één heeft het met fietsen, de ander met postzegels, etc. Het gevoel met de hobby blijft echter aanwezig, zij het in mindere mate, maar bloeit net zo hard (zo niet harder) weer op zodra het gevoed wordt door een aanblik van iets wat op dat moment weer nieuw of bijzonder is.
Neem gewoon even “vakantie” van de hobby en concentreer je op wat anders. Pas als je na een paar maanden nog steeds geen behoefte meer hebt in de klokjes, zou ik gaan nadenken over het verkopen van horloges. Wellicht krijg je er later spijt van hetgeen je nu verkoopt
Aan verkopen van horloges denk ik (nog) niet. Ik draag ze allemaal graag ik heb alleen te weinig polsen.
Mijn beste,
Ik herken wel wat in bovenstaande berichten.
De boog kan niet altijd gespannen staan!! Laat staan de veer van een horloge!!
Doch ik moet tevens erkennen dat het horloge ‘an sich’ mij nog dagelijks kan bekoren.
Mijn bescheiden, doch met zorg samengestelde collectie koester ik met aandacht, zorg en vooral ook interesse.
Er gaat bijna geen dag voorbij of ik geef mijn horloges bij wijze van spreken “een aai over hun bolletje”.
En ook het lezen op het forum en het aanschouwen van brochures en boeken, het bezoeken van de juwelier / horlogier, het boeit mij nog steeds.
Wel merk ik een verschuiving van mijn specifieke interesse naar de ’Vintages’. Daar zal dan ook mijn komende aankoop op gericht zijn.
Eveneens is mijn bijdrage aan het Horlogeforum niet meer zo frequent als circa een jaar geleden.
Soms zijn het teveel posten om door te lezen, en soms ontbreekt mij de horlogekennis om inhoudelijk een goed advies te kunnen geven.
Voorts speelt bij mij mee dat het ziektebeeld MS, zich nog wel eens op een vervelende manier aan dient.
Ik moet mijn energie dan ook verdelen.
Er zijn immers naast de horlogepassie nog een aantal onderwerpen waar ik mij mee bezig houd.
Maar enfin,
Kies je eigen weg, kies je eigen spel en geniet van elk moment!!
Coenraad
Orologio Signaturis Temporis.B)-
Heel herkenbaar. Zo af en toe moet ik gewoon pauze nemen. Vooral begin dit jaar heb ik van alles gekocht wat los en vast zat. Dingen die ik nu pas uitpak om nog eens te bekijken…niet goed dus.
Soms denk ik echt een horloge gevonden te hebben dat ik moet hebben. Éénmaal gekocht is de liefde soms zéér snel voorbij.
Zo heb ik onlangs al mijn Limited Seiko’s de deur uit gedaan. Honderden uren zoeken op internet, totdat ik er één gevonden had. Horloges waarvan ik dacht dat ik ze nooit weg zou doen, maar toch raakte ik erop uitgekeken. De enige Seiko’s die ik nog heb zijn de Monsters.
Verder heb ik een aantal horloges met een verhaal, hoe ik ze gevonden heb, waar ik ze heb laten repareren, etc, etc. Die doe ik nooit weg. In de ogen van een ander is het vaak niets bijzonders, maar het is gewoon het gevoel dat ik erbij heb.
Zo’n rustpauze en verkoop van een deel van je collectie zijn vaak heel verfrissend. Je smaak veranderd toch steeds een beetje. Daarna heb je weer zin op wat nieuws te zoeken. Het is een golfbeweging.
Dus; een Time-out op zijn tijd is perfect!
Ik heb ook veel minder mail en fysiek contact met Arie de laatste tijd. Zegt genoeg lijkt mij…