Ik zou dan denken dat degene die in de groep willen een berichtje sturen met hun nummer en dan kan ik ze wel toevoegen, dan blijft het sowieso binnen dit forum
Helaas heet ik geen Jan 
2 likes
Ook hier een vrij eenzaam bestaan en veelal totaal onbegrip en gebrek aan kennis over wat ik draag. Mijn vader vind t wel leuk maar op een heel ander prijsniveau. Ik hou de prijzen richting hem maar voor me hij zou er wat van krijgen. Van tijd tot tijd verblijd ik m met een exemplaar;)
Mijn huidige (nieuwe) vriendin droeg toen ik haar voor het eerst zag een tudor prince op een mooie jubilee… tien punten 
1 like
Mijn dochter vindt hele kleine goud(kleurige) 50er jaren horloges leuk. Die probeer ik dan ook regelmatig voor haar te vinden op marktjes, beurzen en natuurlijk de rikketik. Ze draagt ze ook echt. Met mijn broer kan ik wel over horloges praten, maar hij is een gebruiker, draagt ze gewoon. Hij is geen verzamelaar. Hij verzamelt wel antieke schrijfmachines. Ook een leuk onderwerp om over te praten…
Voor mijn vrouw jaren geleden een kleine Mondaine SBB gekocht die ze ALIJD draagt, daarnaast ooit een gouden Eterna en een gouden vintage kleine Bulova. Maar met haar verder geen diepgaande gesprekken over horloges. Mijn aankoopgedrag wordt getolereerd…
Daarnaast in de kringen van vrienden en collega’s eigenlijk geen echte belangstelling. Naast horloges verzamel ik vintage vulpennen, pinguïns en tomatenpuree blikjes. Dat laatste vindt iedereen bizar en dat is het ook. Toch krijg ik juist die dingen en ook pinguïns in alllerlei verschijningsvormen regelmatig cadeau van vrienden en kennissen. Maar horloges? Mwah… Beleefde belangstelling.
1 like
Waar werk jij dan, een sigarettenfabriek? Bij ons denkt echt niemand eraan om als niet-roker in de rook van rokers te gaan staan om bij te praten. Dat doen we wel bij de koffiemachine of tijdens de lunch.
En voor zinnige informatie hoef ik gelukkig niet bij de rokers te gaan staan, ik vraag die meestal gewoon. 
1 like
Bij ons wel 
1 like
Je vrienden zijn bijna allemaal Rolex-dragers? Ik ken níemand met een Rolex. Of ja eentje, maar dat is een honkbalvader, geen vriend.
Hoe kom jij in die hoge kringen? En mag ik hieruit concluderen dat je wekelijks op de golfbaan bent te vinden? Dan toch wel met een lange ruitenbroek om die tatoos te verbergen? Of doe je polo? 
4 likes
Frans woont in A’dam. Daar zie je meer Rolexen dan Seikootjes op straat.
1 like
Oef, gecondoleerd.
Mooi gebaar. Welke Eterna heb je de dochter van je vriendin gegeven?
1 like
Tja, gaan we al… Moet ik eerst op zoek naar een Jan…
1 like
Nee… de Eterna heeft mijn vriendin op de Rikketik gekocht… en ze droeg em dagelijks… een mooi klein rechthoekig model, beetje in de stijl van de Jaeger LeCoultre Reverso, maar dan zonder draaibaar uurwerk. een automaatje…
deze dus…
ze begreep mijn passie voor horloges… en ze had smaak… (ze droeg voor ze deze aanschafte regelmatig mijn eerste zelfgebouwde Horloge)
en…eh… Petra is niet mijn Ex… ze was mijn vriendin… helaas heeft een ernstige ziekte haar van me weggenomen…
2 likes
Shit man. Ik was nog even in de veronderstelling dat je met ‘ze is mij ontvallen’ gewoon met een wat ongebruikelijke woordkeuze bedoelde dat jullie ‘gewoon’ niet meer samen waren. 
Sterkte man.
2 likes
“komt goed… don’t worry”… toen de diagnose gesteld werd… wisten wel allebei… “we gaan samen niet heel oud worden”… Mijn leven gaat gewoon door… 'k heb wel meer klappen in mijn leven overleefd… een Ex waar je niet aan herinnerd wilt worden, maar die je nog tegen kan komen… is zwaarder… geloof me…
Ik heb ook heel veel steun gehad van onze vriendenkring in Duitsland… als ik iedereen die me uitgenodigd heb moet gaan bezoeken… moet ik echt een vakantie opnemen en alles inplannen…
7 likes
Dat is wel heel tof en belangrijk.
2 likes
Zeker… 'k moet op korte termijn maar eens een nieuwe auto regelen… AuroChronos in Polen staat voor de deur… en op de terugweg moest ik maar eens een “Roadtrip down memorylane” gaan doen… te beginnen bij het Lahntal, Obernof waar ze woonde voor ze bij mij introk, Broodje Leberkäse eten in Nassau (vast adresje voor Lunch als we boodschappen deden daar) dan door naar Meuspath, Odenthal, Düsseldorf, en Essen…
3 likes
In ieder geval ‘horloges’ die op een Rolex lijken, of waar het (een soortgelijk) merkje op staat. Of heb jij soms het oog van Steve Austin geërfd?
1 like
Ik heb geleerd dat het er vooral om gaat op welke manier ik zelf in het gesprek sta. Veel mensen om mij heen dragen een horloge dus daaruit kan je de conclusie trekken dat er wel wat interesse en daarom een aanknopingspunt is.
Maar als ik over uurwerken, materialen en de geschiedenis van merken en ontwerpen begin ben je snel klaar. Want dat is net zoiets als iemand die tegen mij over auto’s spreekt op een niveau waar ik geen kennis van heb en waar ik mij nooit in heb geïnteresseerd. Maar ondertussen rij ik wel 30k per jaar en kocht ik niet zo lang geleden een nieuwe auto , dus steek dat gesprek anders in en we hebben genoeg om over te spreken.
Bijvoorbeeld bij mijn vriendin is een simpel aanknopingspunt haar mening vragen over een ontwerp. Dan heeft ze altijd haar zegje klaar en heb je het wel over horloges.
Een collega droeg een horloge dat deels uit hout was gemaakt. Ik vroeg er naar en het schijnt dat hij dat heeft gekregen toen hij ergens in Oost Afrika ontwikkelingswerk deed. Natuurlijk ging het gesprek toen daar over, maar het cirkelde wel weer terug naar horloges toen hij zelf opmerkte dat hij andere horloges had maar deze het liefste droeg omdat het hem doet denken aan de tijd die daar heeft doorgebracht. Hij draagt misschien geen horloge dat je associeert met liefhebberij maar dat is dus eigenlijk wel een zelfde emotie en waarde als de horlogeliefhebbers er aan toe kennen.
4 likes
Eigenlijk dacht ik dat dit topic ging over het praten over horloges buiten dit forum. Niet over hoeveel mensen je - dagelijks - tegenkomt met een Rollie om de pols. Ik heb overigens niks tegen R’s. Ik heb er geen, ik kan ze ook niet betalen, als ik het wel kon zou ik er misschien toch niet een kopen, behalve een echte gave vooroorlogse vintage, maar die zijn al helemaal niet te betalen.
Het gebeurt mij overigens buitengewoon zelden dat ik zomaar in het wild iemand tegenkom met zo’n ding om. En als dat al zou gebeuren is het niet mijn eerste gedachte om te willen vragen: “Goh, een Rolex… Wil je er misschien over praten?”… 
Het is me overigens zo wel een keer overkomen. Een kennis van mij had een goudkleurig ding met zo’n ribbeltjesrand om zijn pols… En ik vroeg inderdaad: “Goh, een Rolex?”
“Ja, die draag ik al 30 jaar, elke dag, moet alleen af en toe een nieuw batterijtje in”
“oh, echt?.. Mag ik ''m eens van dichtbij zien”
“Tuurlijk, kijk maar. Niet hier gekocht hoor. Ooit eens in Singapore meen ik me te herinneren.”
… Omg… Bleek het een supervalse goedkope quartz nepper te zijn. Maar ja hij liep wel al 30 jaar op tijd met en toe een nieuw batterijtje er in.
“Mooi hoor, ziet er nog goed uit na 30 jaar.”
"Ja zeker, tsja, Rolex hè?"
Zucht. Een pijnlijk horloge gesprekje.
3 likes
Als ik er 1 zie dan begin ik er ook niet over hoor maar dat is meer omdat ik 't niet durf ofzo. alhoewel een tijd terug hadden we een loods aan boord die een omega droeg en daar vroeg ik wel naar, verhaal was dat ie 'm had gekocht toen ie nog geen gezin had en 'm dus nog kon veroorloven, horloge was 10 jaar oud ofzo. Daarna besefte ik me dat het toch een leuk gesprek was eigenlijk.
1 like
Ah, ja ik zie het volgens mij.
Als dit jouw ‘leuke gesprekken’ zijn, wil ik denk ik niet weten hoe jouw ‘niet-leuke gesprekken’ gaan. 
3 likes