Ik zit zo eens mijn collectie horloges te bekijken: en zie een aantal horloges die ik nooit of hoogst zelden draag. Niet omdat ik ze niet mooi vind, integendeel maar gewoon omdat ik het zonde zou vinden als ze bijvoorbeeld beschadigd raken.
Bijv. onderstaande Tissot
Dit is nummer 5894 van 8888 stuks. Die wil je toch niet beschadigd hebben??
Dan deze Davis. Geen duur modelletje, maar toch derhalve apart, met name de zeer dunne secondewijzer, dat ik bang ben dat er wat mee gebeurt en dus zelden of nooit gedragen. (en ik verkoop ze ook niet:P)
Zonde om horloges niet te dragen. Daar koop je ze uiteindelijk voor. Er is altijd wel een gelegenheid om ze te dragen maar ik kan me heel goed voorstellen dat je er erg zuinig op bent.
En die Tissot, die moet je ondersteboven omdoen. Wat een mooi achterkantje zeg. Schitterend !! :}
Tuurlijk wel. Je kan een heel speciaal horloge kopen voor speciale gelegenheden (bijvoorbeeld een dure dresswatch), waar je erg zuinig op bent. Op het moment dat je het horloge dan wel draagt (na het nauwkeurig afgestoft te hebben ;)), geniet je er ook extra van. Je kijkt er aandachtiger naar omdat het voor jou een speciaal horloge is wat een bepaalde waarde heeft, veel meer dan bij je ‘daily beater’.
Ik heb via mijn opa deze Junghans gekregen. Quartz, stalen band, bol glas, aparte bezel, ik zou dit horloge waarschijnlijk nooit gekocht hebben.
Maar ik heb hem toch, en draag hem op speciale (familie)gelegenheden. Ik kan er dan even naar kijken, herinneringen ophalen, iets wat ik bij de meeste van mijn horloges niet heb. Het maakt ook niet uit dat hij 363 dagen van het jaar stof ligt te happen, op de momenten dat ik hem draag ben ik er extra blij mee.
Ik herken dat eerlijk gezegd ook, ik heb diverse horloges die ik zelden draag, zo heb ik een Cartier Tortue en IWC FA jones die ik koester en maar een paar maal per jaar om heb.
Gewoon om het speciaal te houden en dan mag ik ze ineens om ja dat is echt heel bizonder terwijl ik ze gewoon veel vaker om zou kunnen doen.
Ik herken dat eerlijk gezegd ook, ik heb diverse horloges die ik zelden draag, zo heb ik een Cartier Tortue en IWC FA jones die ik koester en maar een paar maal per jaar om heb.
Gewoon om het speciaal te houden en dan mag ik ze ineens om ja dat is echt heel bizonder terwijl ik ze gewoon veel vaker om zou kunnen doen.
Ik herken dat eerlijk gezegd ook, ik heb diverse
horloges die ik zelden draag, zo heb ik een Cartier Tortue en IWC FA jones die ik koester en
maar een paar maal per jaar om heb.
Gewoon om het speciaal te houden en dan mag ik ze
ineens om ja dat is echt heel bizonder terwijl ik
ze gewoon veel vaker om zou kunnen doen.
Zo werkt het bij mij dus ook en dat al heel lang.
Zulke mooie horloges noemen en geen foto’s posten, schande!!
Van de Tissot kan ik het begrijpen, dat lijkt mij echt een uniek stuk.
Zelf heb ik er nog geen waarvan ik door de grond zou zakken als die beschadigd raakt, al zou ik zeker niet blij zijn als ik mijn Seiko Arctura Kinetic beschadig.
Kan me niet helemaal herkennen in de openings post, koop uitsluitend horloges om te dragen ondanks dat daardoor wellicht wat draagsporen ontstaan. Geniet toch meer van een horloge om mijn pols dan in een kistje.
Een horloge is om te dragen. Hoe bijzonder het stuk wellicht is, het is en blijft een gebruiks voorwerp. De draagsporen, hoe erg dan ook, maakt het horloge de jouwe. Een horloge die je bijna niet draagt is in mijn ogen dan ook niet bijzonder.
Dat geld dan voor mij, iedereen zijn ding natuurlijk! Ik heb dan ook niet van dat soort horloges zoals in de openings post.
Tissot is een mooi horloge maar bijna 9000 stuks is nu niet echt uniek te noemen. Uurwerk is een 2824 en overige onderdelen zijn ook nog te vinden. Waarom zou je hem niet dragen?
Kijk voor iets vintages kan ik me het voorstellen. Mijn Tudor draag ik daardoor niet snel maar hij wordt gedragen.
Zelfs mijn Dornbluth werd gewoon dagelijks gedragen, die hebben een jaarproductie van 30 stuks ofzo
Dat iemand niet blij is wanneer een horloge beschadigt snap ik en waarschijnlijk iedereen hier. Echter het NIET (dus dan ook echt niet) dragen omdat je bang met voor beschadiging is volgens mij net zo iets als het kopen van een Ferrari en er vervolgens nooit in rijden, want…
Draag die Tissot dan tenminste binnenshuis! Zeer geslaagde vintage-look, mooi hoor… Is ook niet goed voor de veer om nooit te bewegen binnen de veerton, en sowieso het raderwerk mag af en toe best even wat beweging hebben.
Ik heb anders nog wel een horloge dat ik nooit meer draag. Ruilen?
Laat ik het zo zeggen: Sommige horloges zie IK als kunst: Om er naar te kijken geeft al een hele voldoening:D En schilderijen aan de muur die mis je op een gegeven moment alleen als ze er ineens NIET meer hangen. Ik heb eigenlijk niets met (wat anderen vinden als echte) kunst, noem me maar een kunstcultuurbarbaar.
En inderdaad, zulke horloges draag ik alleen binnenshuis of een enkele keer bij een avondje uit eten o.i.d.
Aangezien ik dagelijks 25 km heen en 25 km terug fiets naar mijn werk draag ik dergelijke horloges dan zeker niet. Om een of andere, waarschijnlijk door velen ook niet te begrijpen, redenen, leg ik de grens op goedkoper dan € 500 voor horloges die ik op de fiets om heb.
Ik kan het nog gekker stellen: wil ik AL mijn horloges nog een half jaar dragen, dan ben ik al aardig op leeftijd.
Tsja, ik draag mijn oude quartz horloges nooit meer sinds ik de mechanische ontdekt heb.
Van mijn Girard Perregaux tot mijn Omega Seamaster uit 1972, het geeft mij bijzonder veel voldoening om ze gewoon naar mijn werk te dragen. Juist het dagelijks dragen van zoiets luxe schenkt mij veel voldoening en heimelijk plezier omdat verder niemand weet wat ik om mijn pols heb, alhoewel een enkele collega inmiddels weet van mijn ‘tik’
