Respect en sterkte.
Mooi dat je de moed er in houdt, Coenraad. Een beetje onder de radar, ben je stiekem wel een van de meest onbetwist bonafide forumleden.
Mijn grootmoeder van moeders kant heb ik nooit gekend, door de ellendige aandoening die jij ook hebt. Ik wens je enorm veel sterkte en “good spirit” in het omgaan met deze “uitdaging”.
Zo bescheiden als je bent; wat een heerlijk stuk waarvoor dank. Ook even mijn waardering voor het openen van dit mooie topic. Een heerlijk stukje leesvoer die na de 1e keer lezen direct aan mijn favorieten is toegevoegd. Dit zijn de verhalen waarvoor er velen HF lid zijn geworden denk ik. Chapeau
@Tissot62 vele kennen elkaar niet binnen dit bonte gezelschap dat HF heet, maar zoals andere leden ook al aan gaven; je bent een verrijking voor dit schitterend stukje internet. Waarvoor dank.
Houdt dit vast
Jij ook bedankt Silvester, voor jouw vriendelijke reactie.
Ik vind het ook een heerlijk stuk! Het leest weg als een roman. Je wilt weten hoe het afloopt… Hoe zit het met die gouden Rolex? altijd die open eindes!
Sterkte Coenraad!
Ha kerel; dank je voor het compliment!
Hahaha… tja… dat is voer voor de volgende keer wanneer ik weer eens aan de Suntory zit.
In de luwte van het vintage gebeuren zijn er bijdragen te ontdekken van een vrouw die zich nog niet eens zo heel lang geleden heeft aangemeld hier op het forum…
Haar forumnaam doet vermoeden dat ze 43 of 44 is,
Ze frequenteert diverse locaties in de top van Nederland , ze is discreet, maar heeft een duidelijke mening.
Mijn passie voor de beschriftung van de wijzerplaat , in casu de toegepaste cijferfonts wordt iig herkend door deze novice en wellicht ook wel omarmd.
Heel benieuwd dus naar haar motivatie en drive…
Beste Marleen alias @Lena76 , please, laat de vrouwelijke collega’s op dit forum en het leeuwendeel mannen genieten en neem ons aan de hand
Tip: begin bovenaan, neem de tijd, en werp je op deze kluif als een
Alvast een heel kort antwoord: ik heb al een groot deel gelezen van dit super leuke topic; de radertjes draaien nu volop Ik pak de handschoen op en kom met een antwoord, maar geef me nog even!!
Wow, dit zijn de dingen op het forum waardoor ik blijf. De warmte van de meeste mensen onderling, het respect voor elkaar en de waardering terwijl de meeste elkaar niet kennen! Ik zou zeggen en voorbeeld zoals de maatschappij zou moeten en kunnen zijn!
De kennis over horloges is natuurlijk een top toevoeging, maar niet het belangrijkste.
Jammer dat ik door die paar die het verzieken, ik zelden tot niet meer reageer en al helemaal niet met mijn standaard ‘welkom en geniet in goede gezondheid’ zin.
De coronacrisus en zo’n verhaal van @Tissot62 doet me wederom beseffen dat dit boven alles het allerbelangrijkste is! Dus mannen, onwijs veel waardering voor jullie reactie in dit geweldige topic en al het goeds en sterkte voor Coenraad! En @HorlogeHalle onwijs te gek topic, complimenten!
Wat een fijn commentaar! Dit is wat ik oorspronkelijk in gedachten had en waar ik op hoopte.
Er zit nog het een en ander in de pen weet ik.
Het compliment delen we met elkaar.
Frank, dankjewel voor de uitdaging en daarmee ook voor het attenderen op al deze gave verhalen! Echt genieten. Ik zit nu al een paar dagen op de vraag te broeden en hik een beetje aan tegen een antwoord… niet omdat ik het niet leuk vind, maar mijn horlogeverhalen zijn (nog) niet bijster spannend.
Mijn niet bijzonder originele forumnaam doet correct vermoeden dat ik inderdaad van bouwjaar 76 ben, sinds een maand 44. Maar mijn horlogegeschiedenis is veel korter. Als tiener heb ik wel vaak horloges gedragen, Hema vooral Een jaar of 20 geleden heb ik twee splendid horloges gekocht, eerst de roestvrij stalen en (een paar jaar?) later een keer de kleine zilveren tonneau. Ik heb ze speciaal voor deze post weer eens uit een laatje opgediept voor een foto. Gewoon quartz modehorloges, geen technische hoogstandjes, maar wel lang en met plezier gedragen. Wat ik er nog steeds mooi aan vind is de eenvoud. Door lege batterijtjes en de overvloed aan beeldschermen waar de tijd op af te lezen was, ben ik jaren min of meer horlogeloos door het leven gegaan.
Fast forward naar 2019. Ik ben al jaren gek van allerlei vintage, we hebben bijvoorbeeld veel jaren 60 meubilair in huis. Leuk om bij elkaar te zoeken, duurzaam en vooral interessanter dan ‘13 in dozijn
IKEA’ (hebben we trouwens ook gewoon hoor). Wat kleding betreft gaat het me iets te ver om volledige vintage outfits te dragen, maar knipoogjes naar het verleden zijn wel leuk. En hoe kan dat beter dan met een mooi vintage horloge?! Om eerlijk te zijn vond ik eerst een vintage look maar modern quartz horloge. Dat kwam zo ongeveer samen met veel enthousiaste verhalen van mijn vader over mechanische horloges en toen begon de nieuwsgierigheid en interesse. Het begin van mijn (inmiddels groeiende) verzameling was een aantal dameshorloges dat ik kreeg van mijn ouders. En daar zit ook meteen het horloge bij dat ik zou houden als ik er maar één mocht kiezen. Misschien niet omdat het de allermooiste is, de jaren zijn behoorlijk zichtbaar, maar omdat deze van mijn oma is geweest. Ik heb haar helaas nooit gekend, behalve uit verhalen, ze is overleden voordat ik geboren was. Maar met deze Buren grand prix heb ik toch een soort connectie met haar leven. En daar horen alle patina en krasjes natuurlijk gewoon bij, deze ga ik niet ‘poetsen’ ofzo, alleen dragen en van genieten. Ik vind het overigens een heel mooi horloge, ook hier weer spreekt de eenvoud me aan. Dit is dus mijn “te redden bij brand”, al hoop ik dat nooit te hoeven meemaken.
Een grail, waar de vraag óók over ging en waar jullie een paar erg leuke verhalen over hebben geschreven, heb ik niet. Ik heb geen bijzonder zwak voor bepaalde merken of modellen en ik heb ook geen streven om elke dag van het jaar een ander horloge te kunnen dragen. Maar ik vind het heerlijk om op internet te struinen en plaatjes te kijken, zowel hier op HF als ook op verkoopsites. Op Etsy kwam ik al bladerend voor het eerst ook een paar Russische dameshorloges tegen en ik viel als een blok voor een Zaria met een heel mooi font. Zoals @HorlogeHalle al vermeldde ben ik inmiddels een heuse fontfetisjist De Zaria in kwestie is deze en ik merk dat ik haar erg graag draag. Inmiddels heb ik een vrijwel identiek zusje gekocht voor mijn zusje!
Al met al is inmiddels vast helder waarom ik vooral in de vintagehoeken van het forum rondwaar. Af en toe meld ik me ook elders, bijvoorbeeld in de CCCP/Russia draad, met mijn kleine dameszaria’s tussen heel veel stoere duikers
Ik weet niet of het jullie bezighoudt, maar voor de vintageliefhebbers onder de lezers: vragen jullie je ook weleens af wat je oudje vóór zijn of haar leven om jouw pols heeft beleefd? Bij wie het hoorde, wat voor leven diegene leefde… je komt er, behalve bij familie- of erfstukken waarschijnlijk nooit achter, maar ik vind het wel leuk om erover te fantaseren!
Rest mij nog om het estafettestokje door te geven. Mag ik ook daar een béétje valsspelen en twee mensen uitdagen? Als eerste, logisch na mijn verhaal, mijn vader Rob @Lerobert51 En daarnaast heb ik de laatste weken erg leuk contact met Lex @Lexaf, een enthousiaste schrijver die dit topic vast ook leuk vindt!
Ik ben benieuwd naar jullie verhalen!
Ha Marleen, zoals altijd van jou weer een stuk met een heel andere insteek en beeldvorming als het gebruikelijke hier. Hou daarvan . Leuk om te lezen hoe het getikten-virus jouw volledig in zijn greep krijgt en hoe dat ontwikkeld tot een hele interessante verzameling.
Heel herkenbaar, ik heb dat dus ook heel vaak. Het is een van de vele charmes van de vintage beleving. Ik vind het helemaal indrukwekkend als je beseft dat sommige stukken veel ouder zijn dan jouzelf. Bedenk je…een uurwerk om je pols uit een tijdperk waar nog geen eens zwartwit TV was , niet te bevatten dat zoiets nog uberhaupt werkt en mij nog steeds blij maakt.
Dank voor delen van jouw verhaal.
Dank je wel voor jouw eigen originele verhaal! Leuk dat jouw vader hier ook is, ik ben bijna net oud als hij (als het getal in zijn naam z’n geboortejaar is.
Prachtig zo’n doorleefde dial van het Buren horloge!
Deze maand is het drie jaar geleden dat ik lid werd van HF, voor die tijd droeg ik horloges die functioneel waren en vooral niet duur waren. Stiekem keek ik wel eens naar hele mooie horloges, maar die waren voor mij net zo onbereikbaar als de maan. In de achterliggende drie jaar zijn horloges echt een hobby geworden. Vroeger heb ik een instrumentmakersopleiding afgerond met de bedoeling om horlogemaker of opticien te worden, maar mijn droom was om een conservatorium opleiding te mogen doen en dat is gelukt. Op de foto zie je m’n bescheiden (op een na) vintage verzameling, Drie van deze horloges waren van mijn vader die hij van ongeveer 1955 tot 2017 heeft gedragen, nu draagt hij i.v.m. afleesbaarheid een groot horloge. De overige horloges komen van her en der, vrienden, kennissen, kringloop etc., de meeste van deze horloges hebben me vrijwel niets gekost. Het was heerlijk om ze als ontspanning/hobby op te knappen en dan bedenken wat ze al die jaren hebben meegemaakt. Een horloge is bijvoorbeeld een “Flieger” uit ongeveer 1939.
(Nu merk ik dat m’n antwoord nogal lang is geworden zonder dat ik werd gevraagd/uitgedaagd, sorry hiervoor)
Ha Marleen, je kan zien hoe enthousiast jouw verhaal iemand(-en) kan maken…en Paul en Hans laten direct onbevangen een behoorlijk aantal woorden de forumbak in vloeien.
Inmiddels hebben we behoorlijk wat variaties van motivatie kunnen lezen en wordt daarmee het fundament van het HF zichtbaar.
Dank voor jouw mooie verhaal
Flink uitgegroeide collectie intussen Hans, leuk die Jensen ook ?! En imho tijd dat je uitgedaagd wordt hier
Pak die handschoen op alsjeblieft Hans.
Heb al leuke schrijfsels en horloges langs zien komen van jou.
Eens kijken hoe de lijn zich voortzet…
Helemaal mee eens dus @domega
Ohw jee, ik dacht eigenlijk dat dit stukje al genoeg was😀?
Hahaha, je mag het zelf weten hoor.
Ik lees veel van wat jij post, dus ik heb wel een beeld.
Niets moet en niets doen zal je niet kwalijk genomen worden, vermits je nu wel een ander lid vraagt om bij te dragen…
#narrowescape
Inderdaad vertel ik altijd al veel, maar mag ik er even over nadenken?