Wat een leuke reacties weer en wat een hoog moraalridder gehalte. Vol van aannames en iemand die geld heeft lijkt bijna verplicht iets te doen voor mensen in nood. Aangehaald zijn dan natuurlijk ook weer kinderen. Lekker op het gevoel gespeeld.
Iedereen moet zelf weten wat die doet met zijn geld en hoe die daar tegen aan kijkt. En ja, er zijn mensen die het niet waard lijken te zijn en er in de ogen van de ander foute dingen mee doen. Jammer dan, dan zorg je zelf dat je net zo veel hebt en ga jij doen wat je vindt dat de ander had moeten doen.
Ik persoonlijk geef geen cent aan welk "goed doel " dan ook. Wel geef ik aan de persoon op straat die mij erom vraagt. En daar maak ik dan ook een praatje mee en probeer die mensen zich dan weer even mens te laten voelen zonder enig oordeel. Goede doelen helpen niemand behalve de mensen in de eigen organisatie. Nogmaals, ik geef rechtstreeks en dat kan tot enkele tientjes per maand zijn. Die kan ik missen, ik zie waar het terecht komt en hoe het de persoon goed doet.
Het is kleinschalig maar ik doe iets. Ik loop dus niet alleen maar te roeptoeteren of te oordelen dat iemand āteā veel geld betaald voor een horloge. Ook oordeel ik dus niet over de koper want niemand wie dat is en wat die eventueel al of niet heeft weggegeven.
Ik heb geen enkel probleem met de rest van je post (hoewel ik je opvattingen overigens niet deel) maar wel met deze zin. Die generaliseert vanuit een verhoudingsgewijs klein aantal problematische gevallen, is aantoonbaar onjuist, en beledigend voor veel mensen die zich belangeloos inzetten.
2 likes
Heb ik laatst ook geprobeerd. Een kwartier later zag ik hem in een steegje een aansteker onder een colablikje houden.
1 like
Eens! Die worden in de illusie gehouden dat ze iets goeds doen terwijl het geld niet daar terecht komt waarvoor zij zich inzetten. En beledigd? Ik zeg enkel iets en wat de anders van vindt of mee doet is niet aan mij.
Ik ga die discussie hier verder niet aan. Het staat je uiteraard vrij om dat als een overwinning te interpreteren. 
2 likes
Dat is wel de standaard reactie zo een beetje. Ik geef ook aan een dakloze, die doet het met red bull blikjesā¦ Soms haalt die drugs en soms wat te eten of te drinken. Ik geef en bepaal niet wat hij of zij dan met het geld doet. En nee, daar voel ik me niet schuldig over omdat ik de keuzes niet bepaal of maak van een ander. Wat ik wel weet is dat die mensen het fijn vinden om als mens gezien en behandeld te worden zonder oordeel. Verslaafd of niet, het zijn en blijven mensen.
Ik ga er ook niet over discussiƫren omdat bij enig onderzoek pijnlijk duidelijk wordt dat de goede doelen zelf het grootste deel opslokken. Het staat ook jou verder vrij dit anders te zien en daarbij mag je ook het gevoel hebben dat ik op overwinning uit ben en ik een ego heb wat gevoed moet worden met overwinningen 
Ach, iedereen maakt het belachelijk. De Ć©Ć©n roept inderdaad iets over kinderen, de ander over communisme, de derde roept dat het moraalridderig is, en een vierde begint over de prikkel tot presteren. Dat laatste is een interessante vraag of discussie, maar de overige antwoorden gaan totaal voorbij aan iets wat ik vrij normaal vind: Dat wij als maatschappij beslissen wat nu eigenlijk waardevol zou moeten zijn.
Ik heb de schurft aan goede doelen. Het feit dat ze bestaan is het bewijs van het falen van onze maatschappij. Niet op alle fronten, maar wel op sommige.
Ik denk (āweetā klinkt aardiger) dat je het goed bedoeld, maar ik vind stellig dat je niet zou moeten aannemen dat andere denkbeelden altijd vanuit een mindere betrokkenheid met de samenleving voortkomen.
Dit medium (gewoon als forum, niet eens zo zeer als horlogeforum) is maar heel matig geschikt om over zulke zaken serieus van gedachten te wisselen. Daarom houdt ik mij in 99% van de gevallen in.
Verder beroep ik me hierom op de bitterbalclausule. 
1 like
Ik ben veel minder cynisch of moralistisch dan jij denkt.
De meesten van ons zijn even betrokken bij de maatschappij, of je nu links, rechts, rijk of arm, man of vrouw, oud of jong bent. Veruit de meeste mensen die ik in de wereld tegenkom zijn gewoon OK en zien anderen niet graag lijden.
Waar ik tegenaan schop is dat wij blind mee gaan in de framing van onderwerpen (in dit geval de definitie van waarde of waardevol-zijn) en dan het besef verliezen dat het niet onveranderlijk is. De grappen over communisten en kinderen in Afrika demonstreren hoe effectief framing devices zijn.
Het staat kennis van de realiteit in de weg.
Goed punt. Ga ik ook maar eens doen. 
Als we ooit rond een bakje bitterballen staan kunnen we doorzagen.
1 like
Als we ooit rond een bakje bitterballen staan kunnen we doorzagen.