JimmyJones Schreef:
Beste horlogefans,
Ik kwam dit horloge tegen op internet :
http://www.wereldhorloges.nl/ingersoll-heren-penns
ylvania-in-4403rwh.html en het lijkt me een erg
mooi horloge.Ik ben erg gek van rose goud.
Nu heb ik een aantal vragen waar ik maar geen
antwoord op vind/krijg :
Ik vind zo goed als geen informatie over het
merk Ingersoll, heeft hier iemand goede of slechte
ervaringen mee of informatie over?Er staat bij : Aantal jewels 45. Ik las over
het aantal jewels enekele artikelen dat het aantal
jewels het horloge beter maakt, en een aantal
artikelen dat het aantal jewels niets met de
kwaliteit te maken heeft.
- Is 45 jewels goed voor een horloge?
Ik lees vaker dat automatische horloges een
aantal minuten achterlopen op de juiste tijd,
klopt dit?Kunnen jullie mij voor een budget van 300€ dit
horloge aanraden?Bedankt!
Om op je vragen te antwoorden:
- De vroegere Ingersoll horloges waren (op enkele uitzonderingen na) geen hoogvliegers qua kwaliteit. Het waren de vroegere “Poor Man’s Watches” en hebben tegenwoordig enkel historische waarde (voor merkverzamelaars). Niet voor niks kregen ze de bijnaam “dollar watches”. Een beetje de Ford T van de horloges, zal ik maar zeggen (net zoals Roskopf). Maar ze waren zeker niet ondermaats, integendeel.
Na de teloorgang van de mechanische horloges in de jaren '70 en '80 gingen honderden merken failliet. Bijna al die oude merknamen werden enkele decennia later opgekocht door investeerders die meteen ook, op een nogal gratuite manier, de “historiek” en de vroegere kwaliteiten van het merk in hun marketing gebruikten. Zo verging het ook Ingersoll.
De huidige productie is gebaseerd op de zgn. “Chinese Catalogus”: alles wordt in China vervaardigd op basis van de aldaar bestaande werkjes (gaande van echte prullen tot perfect werkende en duurzame calibers) en hun “complicaties” (en dat zijn er ENORM veel). Daarrond worden duizenden OEM modelletjes gebouwd met de cosmetische “looks”, wijzerplaten, merknamen en bedrukkingen die de klant wenst. De rest is marketing en “hype”… (wat niet wegneemt dat sommige van die “merken” een prima prijs/kwaliteit verhouding hebben -tot spijt van wie’t benijdt…zou ik zeggen).
Het “merk” Ingersoll bestaat dus wel terug, maar heeft NIKS meer te maken met het oude Ingersoll (het zijn “fashion”-horloges, maar dat zijn Gucci, Chanel en andere kleermakers/parfumeurs/pennenmakers-horlogemerken ook…).
-
Het aantal “jewels” in een horloge zegt op zich niks over de kwaliteit ervan. Er is een minimum aantal nodig om de vitale raderen en assen te lageren.
Soms worden zgn. “chrono-modules” gebruikt, bovenop een basiscaliber, die het aantal stenen in zo’n horloge sterk verhogen (met nut), soms worden extra steentjes gebruikt, enkel om marketing-redenen.
Ik vermoed dat dit werkje redelijk wat steentjes heeft omdat ze blijkbaar gebruik maken van een dubbele tijds-aanduiding. Op zich niks mis mee, maar heeft niets met “kwaliteit” te maken. -
Voor-of achterlopen doen vroeg of laat alle mechanische horloges. Dat is gewoon inherent aan de kwetsbare, beïnvloedbare, slijtende mechaniek en het onderhoud -of gebrek daaraan-.
Of een Chinees werkje hier meer of minder last van heeft ? Je kan niet verwachten van een werkje dat 20 USD kost, dat het loopt en afgeregeld is als een Rolex werk dat het dertigvoudige kost.
Anderzijds heb ik een Alpha sub uit de inkoopactie (22 Euro) die na afregeling juister loopt dan m’n Breitling Headwind. Da’s dus een kwestie van geluk hebben, maar het kan dus perfect…
Vergeet ook niet dat Chinese werkjes (net zoals Westerse) in verschillende gradaties kunnen gekocht worden, gaande van ruw en ongesmeerd, tot prima afgewerkt. Alles hangt ervan af wat de “opdrachtgever” specifieert en (uiteraard) wenst te betalen.
Een automaat zou (omwille van de meer constante veerspanning) “juister” moeten lopen dan een handopwinder, maar da’s theorie. In de praktijk kan een goed gebouwde, onderhouden en afgeregelde handopwinder net zo goed lopen.
- Een onmogelijke vraag eigenlijk. Als je dat horloge persé wil, dan zal je het toch kopen.
Er zijn veel argumenten om het af te raden (gebruik van een historische naam waarmee het huidige horloge niks mee te maken heeft, Chinees horloge zonder dat hun marketing hier maar iets over zegt, complicaties die zo’n goedkoop werkje erg kwetsbaar maken, eigenlijk te duur voor wat het is, quasi nul restwaarde, er zijn andere en betere merken voor dat budget,… enz… enz…).
Maar er zijn evenveel argumenten om het wél aan te raden (als je persé rosé-goudkleur wil én veel wijzertjes in dat design: voilà, er is garantie door een Nederlandse verkoper, bij defecten wordt het hele werkje of zelfs horloge meestal gewoon vervangen wegens veel goedkoper dan reparatie, Chinese horloges kunnen-mits wat geluk- perfect goed en lang lopen, er is niks fundamenteels mis mee, enz…enz…).
En vooral dat éne argument waar niemand tegenop kan: “BEAUTY IS IN THE EYE OF THE BEHOLDER”… ongeacht de prijs of…andermans mening.
Dus… (ik ga stoppen want ik krijg hier bijna ruzie met m’n echtgenote omdat ik zo lang zit te typen…) hierbij mijn 3,5 cents…
Met Vriendelijke Groeten,
Morse.
gogogogogo Ingersoll!!!