Even gezocht op “inlopen” maar ik open toch dit topic. Ik draag mijn horloges om binnen een bepaalde marge (+/- 15 sec. t.o.v. een NTP-bron) toch redelijk accuraat de tijd te kunnen weergeven.
Wanneer beschouwt men in het algemeen een nieuw mechanisch horloge als ingelopen? En hoe doe je dat op een correcte manier? Zelf heb ik alleen ervaring met Seiko en Orient waarbij de laatste significant kleinere door mij waargenomen variaties heeft laten zien. In alle gevallen is tijdens het inlopen het uurwerkje langzamer gaan lopen door iets toegenomen amplitude. Dit interpreteer ik als een steeds betere en stabielere overdracht van de kracht van de veer op het loopwerk. Ergens tussen de 1 à 2 maanden dragen lijkt e.e.a. te stabiliseren en heeft dat inlopen/inslijten blijkbaar wel nut.
Mijn eigen “regime” voor inlopen en gelijkmatig verdelen van alle smeermiddelen voordat ik evt. aan reguleren denk is:
minstens 2 maanden draagtijd continu
tussendoor minstens 2 x volledig laten uitlopen (weet je meteen de actuele reserve); vervolgens weer opwinden door dragen, niet handmatig opwinden. (De reserve-indicator op één van mijn Orients is binnen ca. 6 uur dragen op max. dus ik ga er van uit dat de anderen ook wel geheel opwinden).
alle 6 posities minstens 1 dagdeel (lees nacht) stabiel door laten brengen (weet je meteen hoe je kan manipuleren)
Ik heb bij de 7S26x en 6R15x uurwerkjes verschillen waargenomen van 8 tot wel 17 seconden gemiddeld per dag langzamer. De 2 Orients die ik heb max. 4 seconden gemiddeld langzamer.
Ben ik iets vergeten, kan het beter (of is dit onzin om te doen)?
Andersom, als het uurwerkje na verloop van tijd structureel sneller begint te lopen, is dat een indicatie dat ie aan een servicebeurt toe is? Ik lees vaak dat men iets laat servicen als het langzamer gaat lopen maar ik verwacht dus het tegenovergestelde: door afname power een kleinere amplitude en een snellere cyclus…
Als de afwijking per dag niet meer verandert. En bij sommige exemplaren verandert er gewoon heel weinig tot niets. Inlopen zou je kunnen omschrijven als het “zich wat verder verdelen van smeermiddelen” en het zich zetten van delen die onder spanning staan. Als je een groot werkstuk van meccano bouwt is de spanning niet altijd meteen goed verdeelt. Na wat beweging zal de spanning zich verdelen over alle contactpunten. In een horloge zullen minuscule (en verder probleemloze) oneffenheden uitslijten tot homogenere pasvlakken.
Om de linkerpols.
Dit klopt niet. De grootte van de amplitude heeft in principe geen invloed op de afwijking. Zoals de uitslag van een slinger ook geen invloed heeft op de frequentie:
Nut? Het is geen keuze. Als je hem draagt loopt hij in
De verschillen tussen de posities meten is pas echt bruikbaar als ze niet (meer) veranderen in de tijd.
Mijn Sinn 104 laat veel verschillen zien tussen dragen (verliest dan ongeveer 3 sec per dag) en niet dragen (gaat naar +4 per dag)
Heb contact gehad met Sinn en die laten weten dat ze de uurwerken afregelen tussen de + 1 en +10 per dag.
Bij een uurwerk met balans is de amplitude zeker wel van invloed op de gangnauwkeurigheid. Er zit altijd wel een klein zwaartepunt in die positief of juist negatieve invloed heeft
En ik kreeg mijn 104 terug van Sinn, met een afwijking van -10 seconden, terwijl een grote - afwijking juist de reden was dat ik hem heenstuurde (horloge was nog maar een half jaar oud, en liep de eerste 4 maanden wel perfect ). Gek genoeg hoor je dit soort problemen vaker mbt Sellita, en zeer zelden mbt ETA. Mijn 104 ligt nu bij een goede horlogemaker, om er voor te zorgen dat hij wel gewoon netjes gaat lopen. Ik betaal liever, dan dat ik hem nogmaals naar Sinn stuur. Geen vertrouwen meer in hun service afdeling.
Is ook gelijk mijn laatste aankoop geweest van een klok met Sellita uurwerk.
Als ik hem straks terug heb, en hij loopt weer goed, dan ben ik er evengoed wel weer blij mee. Het is nl een prachtig horloge.
Wil je ook vertellen waar je dat hebt gehoord? Op fora lezend (en dan ook veel, niet één draad met 5 posts) krijg je de indruk dat het verschil niet heel groot is, en als het er is misschien wel juist in het voordeel van Sellita uitpakt. De oorzaak zou zijn dat het machinepark bij Sellita jonger is, en dus nog strakkere toleranties aan kan dan dat bij ETA.
En natuurlijk moet je dan ook nog kalibers met een vergelijkbare “grade” vergelijken.
Mijn sinn 104 (nu 2 weken oud) heeft dagelijks nog steeds een afwijking van ergens tussen de 15-20 seconden. Een mailtje naar sinn verstuurd uiteraard. Hier kreeg ik snel een (uitgebreid) antwoord. Ten eerste gaven ze aan dat ik het horloge 3 maanden dagelijks (dag rotatie) moet dragen alvorens conclusies te trekken. De horloges worden volgens hun afgesteld op max een afwijking van 5 seconde maar door het specifieke gedrag van de gebruiker kan dit afwijken. Goed, 15 sec vanaf het begin zit daar VER vanaf. Vervolgens gaven ze aan dat ondanks het dagelijkse dragen, hij een keer in de 2 weken 40 keer opgedraaid moet worden voor een optimaal resultaat. Als er naar 3 maanden nog steeds een afwijking van meer dan 5 seconde inzit adviseerden ze het horloge te laten checken op magnetisme (kan ik natuurlijk ook zelf). Mocht dat het ook niet zijn dan mocht ik de horloge naar ze opsturen. Ik heb hem vanochtend om 8 uur weer gelijk gezet en as we speak zit ik al weer 4 seconden in de tijd vooruit. Het is een (klein/groot) smetje op een verder prachtig horloge. Ondanks dat ik hem dagelijks draag was onlangs midden in de nacht ineens mijn gangreserve op. Dat vond ik ook wel opvallend. Ik kijk het conform instructies 3 maanden aan, en indien hij dan een afwijking heeft van meer dan een minuut per week gaat ie terug.
Dit heeft waarschijnlijk met de positie van het uurwerk te maken. Leg hem eens anders neer als je hem niet draagt, je zult zien dat de afwijking dan ook anders is. Ook temperatuur heeft invloed op de afwijking.
In principe is de frequentie van een slinger niet afhankelijk van gewicht en de amplitude maar primair van de lengte van de slinger.
Tegen de tijd dat een uurwerk service nodig heeft zal het minder nauwkeurig gaan lopen én zal ook de amplitude afnemen. Je ziet dat een dalende amplitude samenvalt met afnemende nauwkeurigheid. Dat er een correlatie tussen die laatste twee bestaat is echter niet een oorzaak-gevolg-relatie.
We gaan hier erg off-topic, dus mijn excuses hiervoor.
Horen is inderdaad in de meeste gevallen bij mij lezen, maar ik lees belachelijk veel (minimaal een uur per dag, oftewel obsessie-gedrag), en sinds mijn minder goede ervaringen met Sellita ben ik in het bijzonder geinteresseerd, of mijn ervaring nu uniek is, of dat er meer lotgenoten zijn, wat dus het geval blijkt te zijn. Ik hou helaas niet bij waar ik precies wat lees. Ik kan mijn beweringen dus ook niet zo even onderbouwen met referenties.
De horlogemaker (naam alleen per PM), waar mijn horloge nu ligt, vertelde me dat de gebruikte materialen bij een Sellita minder zijn dan bij ETA, en deze dus slijtagegevoeliger zijn. Hij krijgt in vergelijking meer Sellita’s ter reparatie dan ETA’s (uiteraard hebben we het hier over dezelfde leeftijd uurwerken, en niet over absolute getallen aangezien Sellita pas sinds 2003 uurwerken bouwt als “zelfstandig” fabrikant). Ook heb ik een paar keer gelezen dat de kwaliteits-controle bij Sellita nog wel eens een steekje laat vallen. Zelfs in dit draadje staan al meerdere ervaringen met afwijkingen die buiten de tolerantie vallen die Sinn hanteert, en ook is dit niet de eerste keer op dit forum. Sinn met ETA en abnormale afwijkingen heb ik nog niet iets over terug kunnen vinden.
Het grootste verschil in accuratesse mbt het uurwerk heeft te maken met de materialen van o.a de balansveer. Dan kan een horloge bij iemand die een overwegend staand beroep heeft (kroon naar beneden) een verschil geven met zittend beroep( glas omhoog) van 15 sec per dag.
Sellita loopt stabieler dan een standaard ETA omdat de veer van de balans beter is. Maar Sellita heeft geen echte eindcontrole. Eta wel. Een assemblagemerk kan dus een slecht lopende sellita leveren in het horloge.
Het enige wat ik overtuigend minder vind aan de Sellita is de keyless Works. Deze zijn echt zachter.
Ik denk dat het beroep er weinig mee te maken heeft.
Ik draag tijdens mijn werk geen horloge, maar ik durf te beweren dat de kroon zelden naar beneden zou wijzen mocht ik een horloge dragen. Dat geld denk ik voor de meeste mensen met een staand beroep. Het lijkt me niet dat mensen het grootste deel van hun tijd hun arm naar beneden hebben hangen?
Het inlopen van een horloge ga ik me maar niet over uitlaten.
Omdat het voor mij grotendeels een gedachtenexperiment is, raak ik wat in de war van de natuurkundige input die in tegenspraak lijkt met mijn zgn visualisaties.
Wie kan in bondige bewoordingen uitleggen wat de interactie is tussen de onderdelen van het escapement en de effecten als één van die factoren wordt aangepast? Ik denk hierbij aan de kracht van de veer, die via het escape wheel een duw geeft aan het anker die vervolgens de balans een zwieper geeft, resulterend in een bepaalde amplitude. Bepaalt dit dan ook de timing? Dan is er nog de balansveer waarvan de lengte wordt gebruikt om het totaal te reguleren.
Wat is het effect van een hardere/zachtere duw, dan het verschuiven van de regulator zodat de veer langer of korter wordt. Of andere factoren die op het geheel invloed hebben zoals beat/off-beat etc…
En dit dus in relatie tot het inlopen en/of vervuilen/opdrogen olie van een uurwerk.
Echt goed afregelen is juist met Etachron (Sellita heeft dat ook) een eitje, als je snapt wat je doet. De Sellita’s SW200 die ik heb geserviced liepen makkelijk chronometer-waardig.
Het heeft ook niks met het merk Sellita te maken. Er wordt in Frankfurt gewoon net zo geklooid op de service-afdeling als waar dan ook, helaas…
Die gangreserve is ook zorgelijk… …en die onzin allemaal. Magnetisme (“klevende” spiraalveer) levert 15 tot 30 minuten per dag afwijking op, heeft er niks mee te maken.
Draait de rotor mee, al is het maar dat-ie duidelijk de neiging heeft, als je handopwindt…? Zichtbodem is wel zo handig dan… Maar ook met stalen deksel voel je wel als de rotor mee wil zwiepen tijdens het draaien aan de kroon. In dat geval zijn de wisselaars onvoldoende gesmeerd, wat ook de opbouw van gangreserve kan beinvloeden. Daar is maar 1 echt goed smeermiddel voor, specifiek voor ETA-wisselaars. Heb ik.
Je mag 'm opsturen hoor… Je bent wel je fabrieksgarantie kwijt (officieel, maar wat niet weet wat niet deert). Niet dat je tot nu toe veel hebt gehad aan die garantie…
De rotpr beweegt soms als je hem opwind, niet echt consequent overigens. Bedankt voor je aanbod! Ik kijk het nog even aan en dan maak ik een keuze;)**[quote=“PeterLC, post:17, topic:143686, full:true”]
Die gangreserve is ook zorgelijk… …en die onzin allemaal. Magnetisme (“klevende” spiraalveer) levert 15 tot 30 minuten per dag afwijking op, heeft er niks mee te maken.
Draait de rotor mee, al is het maar dat-ie duidelijk de neiging heeft, als je handopwindt…? Zichtbodem is wel zo handig dan… Maar ook met stalen deksel voel je wel als de rotor mee wil zwiepen tijdens het draaien aan de kroon. In dat geval zijn de wisselaars onvoldoende gesmeerd, wat ook de opbouw van gangreserve kan beinvloeden. Daar is maar 1 echt goed smeermiddel voor, specifiek voor ETA-wisselaars. Heb ik.
Je mag 'm opsturen hoor… Je bent wel je fabrieksgarantie kwijt (officieel, maar wat niet weet wat niet deert). Niet dat je tot nu toe veel hebt gehad aan die garantie…
[/quote]
Ik kan je uit ervaring zeggen dat de kwaliteit van Sellita zeker niet gelijk is aan die van ETA.
Kom bij Sellita regelmatig ingesleten tappen en versleten rotorlagers tegen van vrij jonge uurwerken.
Maar we weten het pas echt als er wetenschappelijk verantwoord onderzoek gedaan zou worden. De eerste vragen die boven drijven:
Ik neem aan dat je altijd even vraagt hoe oud een horloge is (cq dat je ergens onderhoudshistorie ingekrast ziet oid). Weeg je dat mee?
Ik neem ook aan dat je de verhouding van het aantal ETA’s vs het aantal Sellitas dat je onder handen neemt meeweegt.
Maar ik neem ik dus grondig notie van wat jij hier zegt, dat zeg je niet zomaar.
Verder, het loopgedrag van een hogere “grade” zal dan gemiddeld wel beter zijn dan van een lagere “grade”, maar voor het tempo dat er slijtage optreedt zal de “grade” niet uitmaken.
Het keyless work is bij de Sellita SW200-1 trouwens toch wel verbeterd (duurzamer) dan van de ETA dacht ik?
). Gek genoeg hoor je dit soort problemen vaker mbt Sellita, en zeer zelden mbt ETA. Mijn 104 ligt nu bij een goede horlogemaker, om er voor te zorgen dat hij wel gewoon netjes gaat lopen. Ik betaal liever, dan dat ik hem nogmaals naar Sinn stuur. Geen vertrouwen meer in hun service afdeling.
Maar ook met stalen deksel voel je wel als de rotor mee wil zwiepen tijdens het draaien aan de kroon. In dat geval zijn de wisselaars onvoldoende gesmeerd, wat ook de opbouw van gangreserve kan beinvloeden. Daar is maar 1 echt goed smeermiddel voor, specifiek voor ETA-wisselaars. Heb ik.
Je bent wel je fabrieksgarantie kwijt (officieel, maar wat niet weet wat niet deert). Niet dat je tot nu toe veel hebt gehad aan die garantie… 