Volkomen normaal. Had keurig een Quartz van Mont Blanc. Werd verliefd op een Moonwatch. Toen werd het Omega. Toen volgden een mid size Seamaster, een 1969 Genève, een 1959 Connie, wat spulletjes, een Moonwatch nieuw, een 1945 (edit: 1944) Bumper en tja, weer aan het kijken…
Oh ja, de Mont Blanc is verkocht en de mid size is te koop. Weet nu wel wat ik wil.
Het is ongelooflijk met deze hobby. Zoveel hersenspinsels over de zoveelste grail. Bij mij verandert het ook telkens weer. Word er soms gek van; ook als ik na ga hoeveel tijd het soms kost. Aan de andere kant geniet ik wél echt met volle teugen van deze hobby. Ik snap je punt volledig.
Ik ben zelf van extreem klassieke en zeer incourante horloges naar een verzameling klatserige Breitlings gegaan. Een complete ommezwaai. Ik weet wel dat deze niet meer weggaan. Nu zit ik er weer aan te denken of ik nog een iwc duiker erbij moet nemen of een sportieve dresser als bijvoorbeeld een GP Laureato. Ik kijk zelfs met een schuin oog naar incourante merken als Ulysse nardin. Kortom twijfel alom. Alweer.
Dit is niet normaal
Dit is hier normaal
Of je op dit (of een ander) horlogeforum kan verwachten of lezen/liken/likkebaarden je zal verlossen van grails? Hmmmm - als je heel veel geluk hebt vind je er één absolute topper en blijf je voortaan uit de vangrails 
Wees blij dat je er op 17 jarige achter bent gekomen…bij mij kwam dit verstand helaas pas veel later. 
Ja het is gezond. Continue op zoek. Maar er komt een moment dat je precies weet wat je mooi vindt. En dat moment ligt lang voorbij het punt waar je nu bent. Sterker nog, dat is ook lang voorbij het moment dat je denkt dat je je eerste grail hebt gekocht. Want een grail bestaat niet. Daarna is er weer iets anders.
Dus voorlopig kun je gezond vooruit! 
Ps. Leuk lijstje, gewoon afgaan en allemaal kopen. Gaande weg zul je zien dat je sommige horloge meer draagt dan de ander, óf, dat je het ene horloge eigenlijk niet wilt verkopen om een ander te kopen.
Heb ik me ook voorgenomen inderdaad, zo heb ik mooi wat te doen/kopen totdat ik ooit voor de rolexen in aanmerking kom…
Als je onder een ‘grail’ verstaat het horloge die eenmaal aangeschaft de laatste zal zijn… There is no such thing…
Welkom bij de afdeling ongeneeslijk horlogezieken
Guess i am doomed…?
Ben nu 65 maar krijg nog steeds kriebels om een horloge te kopen, krijg trillingen door mijn hele lichaam en dan moet er een nieuwe komen ook heb ik het geld er niet voor. Heb ik hem eenmaal denk ik ja wat moet je ermee…
Blessed is the word… 
Ik zou dat taalgebruik hier maar al te graag uitbannen: Dat gelul over “liefde”, “verliefdheid” en hier zelfs “kalverliefdes”, andere figuren in topics die over “vlinders in de buik” lullen… Kom op man, als ik naar je username kijk ben je gewoon een 40 of 41 jarige man die horloges mooi vindt.
Dus stel ik voor dat je gewoon de houding aanmeet dat je de genoemde horloges graag zou willen hebben, maar dat je met je eigen stijl, polsmaat en budget in gedachten gewoon een weloverwogen keus moet maken.
Het zijn maar objecten. Ik begrijp goed hoe het is om ergens naar op zoek te zijn, hoe cool het kan zijn om je te oriënteren op de markt en dat de verwachting van een levering tof is, maar liefde? Doe es niet.
En nee, ik vind dat ook geen normale beschrijving van een hobby. Dus als je dat echt oprecht zo voelt zou ik het als ongezond zien. 
Dus je zegt mij nou dat niet iedereen zijn horloges een kus geeft, voordat hij gaat slapen?
Inderdaad. Sterker nog, als ik mentaal zo ver zink hoop ik dat m’n partner een kussen op m’n gezicht drukt tijdens het slapen of zo. 
U begrijpt hopelijk dat hier metaforen gebruikt worden? Of begrijp ik u verkeerd en wenst u juist het gebruik hiervan uit te bannen?
Overigens mist u geloof ik juist de essentie van het verhaal. Ik wil ze niet allemaal, de ellende is dat ik juist van de een naar de ander spring terwijl ik doorgaans toch wel behoorlijk helder ben in mijn smaak en de zaken die ik begeer.
Heel herkenbaar dit, beste is gewoon even achterover leunen en het een paar weken laten bezinken. Die liefde gaat vanzelf over om plaats te maken voor een andere liefde 
enz. Enz. Enz. 
Gewoon even wachten tot dat er een liefde echt blijft hangen, voor maanden. En daar moet je dan voor gaan.
Ik snap niet waarom je vanuit een informele openingspost plotseling vousvouyeert. Dat hoeft niet, in ieder geval. Metaforisch of niet, ik vind het jeuktaal, die verliefdheid.
Als je merkt dat je heel erg van één ding naar het volgende zwalkt zou ik afwachten tot iets langere tijd beklijft. Maar als ik naar de mediaan-keuzes kijk en de rariteiten weglaat moet je gewoon een IWC dressy chrono kopen en een Rolex duiker/GMT. Want de eerste noem je drie keer en de tweede vier keer.
Die Grand Seiko is wel één van de lelijkste GS modellen die ik ooit heb mogen aanschouwen. Ik kan alleen maar hopen dat je die niet koopt, want ik zie 'm gewoon niet graag voorbij komen. Ik heb GS hoog zitten, dus dat model steekt.