Heb nu al een paar weken met veel plezier uw forum bezocht en gelezen. Aanleiding was voor mij de aankoop van een echt mooi horloge voor mijn vrouw. ( zij wil geen nep )
Wat mij opvalt: hier is de zeer sterke aversie tegen "neppers " Ik draag al 2 jaar een prachtig Piaget horloge met tourbillon.
Per week moet 1 a 2 minuten bij regelen. Voor een horloge dat geen batterij heeft, en ook niet behoeft te worden opgewonden dacht ik: niet slecht!
Iedere juwelier die er een oogje op kan werpen maakt mij de grootst mogelijke complimenten.
Ik lach wat besmuikt, en denk : ze moesten is weten . Klokje heeft minder gekost als een doorsnee horloge bandje…
dan zijn het juweliers die geen kennis hebben, een open balans of chinese tourbillon is prima te onderscheiden van een echte.
Verder ga ik ook maar niks meer zeggen over nep,…wordt er een beetje moedeloos van.
Ik maak me niet zo’n zorgen om het feit dat je denkt anderen voor de gek te houden, maar als je schrijft ‘Ik draag al 2 jaar een prachtig Piaget horloge met tourbillon’ begin ik me wel zorgen om je te maken: Hendrik… je dráágt geen Piaget horloge…
Je juweliers zijn waarschijnlij beleefd, of je komt in horlogewinkels waar ze ook riemen en andere opleuk-spulen verkopen. Die verwisselen batterijen en daar houdt het mee op.
Vormgevers zijn gelukkig door Piaget betaald. En voor het binnenwerk was in elk geval geen research-afdeling nodig.
Het is toch een beetje diefstal van “het merk” en van het intellectueel eigendom van het ontwerp…
Inderdaad, wie hou je voor de gek? Ik denk niet dat echte horlogemakers in een open balans een tourbillon zien… maar als jij er gelukkig van wordt… Gefeliciteerd.
stel, je krijgt een fles mooie wijn, bijvoorbeeld een Yquem…die koester je en trek je op een prachtig moment open en je drinkt haar. Je proeft en je denkt…vreemd… en achteraf hoor je dat er een Monbazillac van € 5 in zat. Ga je dan tegen iedereen zeggen dat je genoten hebt van één van de mooiste en meest exclusieve dessertwijnen ter wereld?
Nee toch? Als jij dezelfde Hendrik bent van het wijnforum begrijp je nu precies wat ik bedoel…
Nep is not done, respectloos voor het originele merk en niet logisch te verklaren tegenover jezelf.
Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die voor Fake kiezen omdat ze het origineel niet kunnen betalen.
Maar zoals gezegd gaat het ten koste van het originele merk.
Zelf zou ik daar nooit voor kiezen, maar dat geld denk ik voor alle liefhebbers. Zelfs al is het zo goed nagemaakt dat je het niet ziet. Uiteindelijk WEET je dat je een nepper draagt, en die gedachte kan er bij een liefhebber niet in.
Wij, getikten, gaan natuurlijk voor echt maar hebben hiermee tevens het middel tot doel
verklaard. Vroeger, toen mannen van staal waren, sex vies was en God nog bestond,
diende een horloge in de eerste plaats om de tijd aan te geven. Wilde of kon je er niet
teveel geld aan uitgeven, dan moest je je tevreden stellen met een exemplaar dat je
geregeld moest bijstellen. Wie zich meer kon veroorloven, schafte zich een duurder
exemplaar aan. Dan had je meer nauwkeurigheid. Daarmee groeide het horloge door
naar statussymbool. Dat zie je vooral mooi bij auto’s. Om van A naar B te komen, kun je
volstaan met een Lada. Maar waarom zijn er dan toch nog mensen die kiezen voor een
Mercedes of BMW? Dat is behalve een kwestie van status meteen ook een stukje luxe,
comfort en in elk geval power. Maar waarom willen we allemaal een IWC, Vacheron
Constantin of Patek Philippe? Waarom lopen we te kwijlen bij het zien van een
Universal Tri Compax, Portugierser of een El Primero? Willen we echt weten hoe laat
het is, kunnen we immers volstaan met een vogeltjesmerk van 10 zeuro bij de Blokker
of de Liddel?
Het is dus iets anders waar we voor gaan. Dat heeft te maken met nostalgie,
authenticiteit en onze kennelijke afkeer van elektriek. Een mechaniek is zichtbaar,
voelbaar en hoorbaar want het tikt, het heeft een hart. Het wordt bijna menselijk.
Bovendien zie je er het ambachtelijke vakmanschap nog aan af. Zo’n chip leeft niet en
zelfs een vol batterijtje biedt een doodse aanblik. Maar een bewegende onrust doet ons
blijkbaar denken aan een hart en doet ons hart sneller kloppen.
Daar komt dit nog bij, wij willen ‘echt’ en liefst uniek. Daar spelen de fabrikanten handig
op in. Daarom brengen ze van hun modellen uit in kleine oplagen. Die kunstmatig
gecreëerde schaarste houdt de vraag in stand en de prijs prettig hoog. Dus omzet
verzekerd, want de happy few blijft z’n statussymbolen toch wel kopen. Bovendien is
het voor de detaillist ook aangenaam, want die zit zo zelden of nooit met een
winkeldochter. En de geachte cliëntèle vindt het prima, want zo blijft het merk exclusief
voor ons soort mensen. Stel je voor dat het falderappes dan wel janhagel zich en
masse zou vertonen met een Audemars Piguet, Baume & Mercier, of nog erger een
Patek Philippe! Je moet er niet aan denken, zeg!
Deze schaarste werkt natuurlijk namaak in de hand. Want slimme jongens zien hierin
een gat in de markt om zodoende een graantje mee te pikken. Het grappige van dit
alles is dat we een beetje met twee maten meten. Waarom vinden we een reproductie
van een schilderij van Vincent van Gogh volstrekt aanvaardbaar, maar een namaak
Breitling niet? Tuurlijk, het is diefstal van de intellectuele eigendom en zo nog wat meer
en de vergelijking gaat niet helemaal op, want van elke ‘van Gogh’ is er maar eentje.
Maar ten tijde van Brueghel was kopiëren al schering en inslag. Er was grote vraag
naar het schilderij ‘de volkstelling van Bethlehem’. Daarvan zijn zeker 13 kopiën
bekend. Er is dus niets nieuws onder de zon. Fake of echt? De bezitters van de
Nachtwachtbroodtrommeltjes en Rembrandtplacemats gaan blijmoedig voor fake en de
echte liefhebbers onderscheiden zich door te gaan voor echt. Grote dingen zijn in
wezen eenvoudig.
Ik zou nog een opmerking willen toevoegen n.a.v. het oorspronkelijke bericht van hendrik.
Je schrijft: Iedere juwelier die er een oogje op kan werpen maakt mij de grootst mogelijke complimenten.
Geloof me, IEDERE juwelier maakt ALTIJD een kompliment over je horloge (of ring, of halsband) Zouden ze de waarheid zeggen, dan lopen ze geheid een mogelijke (toekomstige) aankoop mis.
Ha, DAT is mijn stokpaardje ( Ik heb trouwens Yquem liggen… )
Euh een Yquem kan jebest wel onderscheiden van een simpele Monbazillac hoor !
Hetzelfde met fake horloges: dat zal hem wel érgens zitten en een horlogemaker moet dat ZEKER kunnen zien.
Ik vind die fakes trouwens een BELEDIGING voor alle serieuze en hard werkende horlogemakers.
Dit is een edel vak waar men respect voor dient te hebben.
