Dat klopt ook. Je laat drie horloges zien die ik nooit zou kopen.
Sja. Als een ander in de sloot springt hoef ik het nog niet te doen.
Die Hamilton is te saai om zelfs ook maar over de lullige designkeuzes na te denken. Die bovenste, wat het ook maar moge zijn, is… eh… tja. Wat is het eigenlijk? Los van het feit dat ik open heart en skeleton vulgair vind … hm.
Die seiko, tot slot, is te dik en die rare power reserve verneukt het hele idee van een Cocktail time. En dan die zeigerdatum. Neen, dan de normale cocktail time. Die is nog steeds niet optimaal, maar wel beter afleesbaar omdat hij minder druk is.
OK, ze zijn geen van drieën aanstootgevend a la grote diesels of invicta’s. Of Richard Mille’s. Maar goedgekeurd is een groot woord.
Het kost je een paar ton, maar dan zie je ook niet hoe laat het is. Persoonlijk vind ik dit een punt van ergernis. Ik vind het al erg als een horloge niet genoeg lumen heeft waardoor hij in het donker niet afleesbaar is, laat staan slecht afleesbaar in het volle licht.
… Schitterend! Goed afleesbaar… nee, dat denk ik niet.
Maar tegenwoordig is een horloge meer een sieraad dan een functioneel apparaat om de pols. Ontwerp is denk ik leidend vandaag de dag! Al zal ik met deze uitspraak vast wel weer een discussie aanwakkeren…
Leesbaarheid is belangrijk, maar ik kan er slecht tegen als er cijfers op de wijzerplaat staan. Ik kan zo langzamerhand ook wel klokkijken zonder de cijfers…
In principe staat goede afleesbaarheid voor mij voorop.
Daarbij vind ik ook nog es redelijk tot goede afleesbaarheid in t donker belangrijk.
Zo vind ik bv van oude Rolex duikers de minuten wijzer lume erg dun. Bij n duiker zou ik verwachten dat de minuten wijzer opvallend zou zijn, zoals bij zgn plongeur wijzers.
Maar voor mij zijn er ook uitzonderingen. Zo zou ik bv bij n Portugese de lume loze wijzers voor lief.
