Ik zou geen horloge cadeau willen krijgen.
Niet omdat ik ondankbaar ben, maar omdat het echt heel persoonlijk is en lastig voor een ander te kiezen.
Een gezellig gezamelijk uitje bij de AD, lekker passen en combineren met een hapje en drankje daarentegen is erg leuk. Kan degene ook nog kiezen om zelf bij te leggen of ipv een horloge een zegelring oid kiezen.
Veilig maar dat zou voor mij de druk hoog leggen en alle spontaniteit weghalen als krijger van een cadeau. Ik zou het niet kunnen aannemen. Ik mag ervan uitgaan dat, als je overweegt een groot iets als een horloge cadeau te doen, dit voor iemand is die dicht bij je staat en je heel goed kent. De kans dat degene het toch niet mooi vindt is altijd aanwezig⊠maar dat is met alles zo alleen zou dit dan voelbaar en vervelend zijn om dat het een relatief duur cadeau is? Nee⊠ik vind dat je dat risico dan maar voor lief moet nemen als je het al aandurft zulke bedragen neer te leggen voor een cadeau. Beetje lef siert dan ook wel.
Voor sommige mensen is het krijgen van een cadeau al moeilijk. Laat staan dat ze een cadeau ter waarde van een een paar honderd knaken in ontvangst nemen waar ze zelf niet hun zinnen op gezet hebben.
Ik heb mijn vader ook wel eens aangeboden om iets moois te halen. Maar die draagt net zo lief een horloge van Ali met een band van 2x de aanschafprijs van zijn horloge. (De band kom ik m dan wel weer aansmeren als verjaardagscadeau).
Ik denk dat het geven van een horloge enkel een succes is wanneer iemand echt liefhebber is van horloges, je samen rondkijkt op een mooie dag, en het uitzoeken bij de gezegende laat. 
Je moet natuurlijk ook niet zeggen dat je naar de AD gaat. Dit is de verrassing. Desnoods geblinddoekt.
Ja en dan als het helemaal in kannen en kruiken is gauw wegrennen voor het extra verrassingseffect.
Ik denk niet dat het té persoonlijk is, maar wel heel snel tegen obstakels in zeer persoonlijke voorkeuren aanloopt. Doorgaans zijn de horloges van mijn partner cadeaus van mij. Ik ken haar smaak en wensen redelijk goed, voeg daar wat van mijn kennis en standaarden aan toe. Maar recentelijk had ik het ook een keer mis. Gelukkig zit ze dat ook gewoon. En dan zie je dat je een ander niet per se mee kan slepen in een eigen ontwikkelde smaak en waardering op horlogegebied. Ik denk dat het vooral is voor diegenen die heel dichtbij je staan, of nog erg jong als een zetje in de juiste richting als het ware. Te oud, en (tijdelijke) smaak en voorkeuren gaan heel uiteenlopend worden. Dus ik zou het dan alleen aandurven als ik weet dat die persoon heel open minded is op dergelijk gebied of er eigenlijk zelf niet zoveel interesse in heeft en jou het vertrouwen geeft. Het is toch ook vaak een wat duurder cadeau, dus dat zet het mogelijk ook meer op scherp.
Een horloge kan natuurlijk een heel mooi cadeau zijn. Ik persoonlijk zou er geen probleem mee hebben om vantevoren even te peilen of er interesse voor is en aan te geven hoeveel ik aan het cadeau wil spenderen. En dan samen op jacht gaan naar een leuk horloge lijkt me ook een leuke ervaring.
Inderdaad een horloge als cadeau is lastig in verband met persoonlijke voorkeuren en smaak. Kan eigenlijk alleen goed gaan als je de voorkeuren en smaak op dit vlak van een ander goed kent. Ik heb alleen horloges cadeau gegeven aan mijn zoon en vrouw, maar dat is veiliger dan bij een vriend.
Jullie idee was top en het gekozen horloge mag er zijn, maar rood is natuurlijk geen veilige keuze. Hoevelen van ons vinden rode horloges wellicht wel cool, maar hebben er geen in de collectie? Kunnen jullie deze leuke Seiko duiker nog samen met jullie vriend omruilen?
Yep.
Voor een horloge liefhebber wel denk ik.
We zitten er vol in. Dan heb je bepaalde wensen. Als je dan een horloge in een uitgesproken kleur krijgt zou dat wel eens kunnen tegenvallen.
Geen idee of die vriend dus een liefhebber is, maar als dat zo is, kan ik hem enigszins begrijpen.
Ja. Dus persoonlijk. Net als heel veel andere zaken.
Maar het kan natuurlijk ook omdat het âgewoonâ maar een rode Seiko is. Mischien had die een Rolex wel tof gevonden. 
Dat is precies wat ik ook dachtđ
ik heb ook zelf in een kort verleden eens een horloge gekregen,
helaas moet ook ik zeggen dat het niet echt mân ding was, nooit gedragen en intussen is het batterijtje ook leeg.
spijtig dat ze niet eerst mijn mening hebben komen vragen.
Snel te persoonlijk. Het is een lijfssierraad, althans voor mij.
Sterker nog: zelfs bij een horloge waarvan ik zeker dacht dat hem was (een polar 16570) bleek het hem niet te zijn.
Zonde van de verrassing maar altijd zelf laten uitzoeken⊠en dan nog.
Te persoonlijk. Als horloge liefhebber gaat het om een samenspel van factoren. Afmetingen, kleur, wijzers, etc. En dan kan het al snel mis gaan.
Ooit kreeg ik van mijn ouders een werkelijk spuuglelijke Tissot. Ontzettend lief natuurlijk, wat het eigenlijk alleen maar moeilijker maakte. Zij waren in de volledige overtuiging mij een plezier gedaan te hebben, het tegenovergestelde was echter waar. Ik waardeerde het gebaar maar heb het horloge ongedragen te koop gezet.
Samen naar de horloge boer is dan de betere oplossing. 
Het is juist fijn om een iets persoonlijks te geven. Besteed er tijd en/of moeite in. Geef graag een luchtje of een sierraad of horloge. Waar het om gaat is volgens mij dat je je moet verdiepen in de ontvanger. Ik zoek het altijd zelf uit. En tot nog toe nog maar 1 keer gehad dat iemand het wilde ruilen voor iets anders.
Een zakmes is daarom de beste gift.
Heb je ook keuze in een miljoen verschillende modellen en kleuren.
Waarvan 95% de juiste keuze is.
Koop eentje die je zelf zou willen.
Als het niet bevalt: zeg je maar dat je het zal ruilen voor iets anders.
En je kan het horloge lekker houden.
Als het wel bevalt: niets aan de hand maar dan weet je toch al hoe die horloge je zelf staat.
Ben je toevallig nog op zoek naar een extra goede vriend?
Absoluut te persoonlijk. Enkel afgaan op âârood is zijn lievelingskleurââ is echt te kort door de bocht.
Niet doen tenzij je precies weet welk horloge hij graag wil.
Bedoel je, zo eentje die me een horloge cadeau doet, altijd 