Bij mij wordt eigenlijk nooit een horloge herkend, maar grappig genoeg bij Mevrouw Lexaf wèl, soms.
Zij heeft -als hobby- niks met horloges, maar ze draagt al jaren vrijwel dagelijks een klein model Mondaine horloge. Soms vraagt dan iemand: "hee is dat een Mondaine?"of : "Dat is toch zo’n Zwitserse Spoorwegen horloge?
Ja, inderdaad! 
Tijdens mijn werk vroeg iemand of het een SKX(009) was die ik om had. Hij had bij een juwelier gewerkt en herkende deze nog. De klant droeg overigens een erg mooie JLC
Op 5 mei vroeg een klant mij of ik een kapot horloge droeg. Het was de Meistersinger (75 jaar vrijheid) die ik droeg. Wel een heel leuk gesprek gehad daarna.
1 like
Een aantal dagen terug zaten wij om tafel bij een juwelier die mijn horloge erg snel herkende:
Nou is dat natuurlijk vrij eenvoudig bij deze horloges, maar dat maakte het daarop volgende gesprek niet minder leuk.
Bij het vervolg gesprek wat ik een aantal dagen daarna had pikte hij overigens ook heel snel mijn horloge eruit, ondanks dat die veel meer onder de radar vliegt:
Ik vind het erg scherp dat hij kon zien/door had dat ook dit een Accutron is. Wederom een erg leuk gesprek gehad 
2 likes
Vroeger, toen ik nog zo eentje uit t groene deel had.
Ja, geregeld.
Mensen kijken toch op 1 of andere manier of ze dat kroontje om je pols kunnen ontdekken.
Vind t stom…
Verder, nope.
Één keer, toen ik een Sinn EZM3 droeg (ex). De herkenner droeg ook een Sinn (EZM 2B).
Snap ik wel, Sinners onder elkaar. Voor de rest nooit enige interesse laat staan herkenning
Een collega die een Speedmaster droeg herkende natuurlijk mijn Speedmaster. Ik zag hem gluren. Later kwam hij naar mijn kamer en vroeg: “ben jij ook een Omegamannetje geworden?”. Moet ik wel bij zeggen dat ik een jaar eerder naar zijn Speedy had gevraagd, toen ik er nog geen had.
Een honkbalvader vroeg ooit belangstellend wat ik droeg toen ik een vintage Seiko om had. Hij droeg vaak een G-shock maar soms een Datejust. Hij had ook een limited Nomos Tangente, dus het was wel een liefhebber.
Verder helemaal nooit.
1 like
Geregeld 
Met daarbij daarna direct de vraag of de Sub echt is. In de tijd van de Pepsi was het helemaal erg, dan geloofden ze niet eens dat hij echt was
5 likes
Tijdje terug aan de bar, had ik een Oris Aquis om. Werd direct herkend door de barman, die echt een liefhebber bleek te zijn en zelf ook een aardige collectie had.
Een paar weken later zei ie: goh, heb je nou een Sub om? Ghe nee, een Davosa 
hij was oprecht verbaasd over de kwaliteit, had ie niet verwacht van een hommage
Jaar of 5 geleden werd mijn blauwe Seiko Sumo herkend door een mede 1ste klas reiziger als Blumo in de trein. Dit bleek na een gesprek van Utrecht tot Den Haag een medeforummer te zijn, @Dunzdeck. Het heeft geleid tot een innige horloge- (en bier en sigaren) vriendschap met bijna dagelijks appcontact.
Ik heb er destijds een topic aan gewaagd: Toevallige HF ontmoeting in de trein
4 likes
dat hebben natuurlijk alles 009´s
1 like
Mijn BB58 door een collega, die zelf een Daytona om bleek te hebben 
Toch leuk dat hij Tudor ook wist te waarderen, hoor je weleens anders.
1 like
Ja. M’n Rolex door een vrouw.
M’n tudor door een vriend.
Ze dacht zeker dat je het gemaakt had in leven! Werkt goed hè, zo’n Rolex
1 like
Ik werk in een vrij horlogedichte omgeving en ik moet zeggen dat er ineens wel heel veel mannen zijn die aan mijn pols willen zitten met de vraag of dat nou de echte MoonSwatch is, haha. Veel Hodinkeelezers.
1 like
Ja, dat had ze fout gedacht dus. 
Edit ; oh en ja, de Rolex is nog een keer herkend door iemand. Dit keer door een zakkenroller in de stad, die heeft me vervolgens de hele tijd achtervolgt.
Werkt echt goed.
3 likes
Bij mij redelijk vaak. Heb een aantal collega’s (stuk of 6) die van horloges houden.
Toen ik nog op de gesloten ggz afdeling werkte herkende patiënten regelmatig mijn horloges en 1 wist zelfs goedkope horloges op waarde te schatten, zeer bijzonder.
Dus ja, met enige regelmaat.
3 likes