Vermoedelijk heeft mijn moeder dit horloge gekregen toen ze in 1946 trouwde.
Maar het is in elk geval niet veel jonger, want ik heb haar van jongs af aan nooit zonder gezien.
Na haar overlijden heb ik het ook nog jaren gebruikt.
Ik twijfel of het de moeite waard is om het op te laten knappen.
Voor mezelf vind ik het nu te klein, en elke dag opwinden vind ik onhandig.
Ik kan er weinig over vertellen.
Ik heb er ook een, echter wel met een andere band aansluiting.
@Maurits kan er zeker meer over vertellen.
Financieel gezien is het bij de meeste dameshorloges niet de moeite waard om ze te laten onderhouden.
Maar die kleintjes schijnen weer in te worden en misschien heb je een (klein-)dochter die er wel interesse voor heeft.
1946 was nog een moeilijk jaar voor Pontiac.
Zo kort na het einde van de oorlog was de productie nog nauwelijks op gang gekomen en daarbij kwamen nog deviezenbeperkingen en andere problemen met de internationale handel.
Ik kan geen precies productiejaar van dit horloge noemen. Het kan zijn dat het nog van voor de oorlog is en bij een juwelier de oorlog “overleefd” heeft.
Maar het model ziet er voor mij meer uit als een product van de jaren vijftig. Maar een foto van het hele horloge inkl. band laat me misschien mijn mening aanpassen.
Ik zou het horloge gewoon houden als aandenken of doorgeven aan de volgende generaties.
Ik zie net dat ik niet gemeld had dat het horloge niet loopt…
Een JB Champion band, leuk! Jammer van de knik.
Dank voor de goede foto’s, daar kunnen velen op Marktplaats cs. een voorbeeld aan nemen.
Het blijft moeilijk. Er staan geen sterren op de wijzerplaat, dat duidt op een ouder model net als het woord antimagnetique.
Maar het design…
En tussen 1940 en 1946/47 zijn er geen Pontiac horloges meer in Nederland en België geïmporteerd.
Het nummer 2617 zou ook op een ouder model kunnen wijzen, maar die nummers waren niet altijd even “logisch” verdeeld.
Ik moet het houden bij een datering “jaren veertig/vijftig.
Er zal een typisch damesuurwerkje in zitten. Ik gok op een 5¾-6¾’” (dat is de aanduiding voor de vorm en de maat)
Bedankt voor de zeer uitgebreide informatie!
Ik vermoed mid jaren 50. Ik heb nagenoeg hetzelfde klokje hier liggen dat van mijn ma geweest is. Gekocht van haar eerst verdiende geld rond 1954. Het is werkelijk tot op de draad versleten omdat hij daarna dag en nacht gedragen is.
He Maurits, vraagje: waarom weet jij zoveel van Pontiac? Persoonlijke interesse of heb je er zakelijk mee te maken gehad oid?
Wat leuk! Ook met hetzelfde bandje?
Nee, leren veter band. Helemaal gaar….
Loopt ie nog wel?
De mijne staat stil.
Nee. Ik moet hem volledig reviseren. Mijn ma heeft het ding dag en nacht gedragen, bandje al eens provisorisch gemaakt en uiteindelijk na zo’n 40 jaar viel hij stil en is hij in een lade verdwenen omdat ze niemand kon vinden die er aan wilde werken. Inmiddels is mijn ma er ook al zo’n 10 jaar niet meer…
Fijn dat je dat je hem zelf kan reviseren.
Ik heb geen (klein-)dochters, maar wel een paar nichtjes.
Die heb ik een mail gestuurd of ze het horloge willen hebben.
Alleen dan is het de moeite om het eventueel te laten reviseren.
