Komt hier het ontwerp van de Speedmaster vandaan..?

Dank je voor die link. Ik zat in m’n broek te zeiken van 't lachen toen ik bij de Rodega Geomaster uitkwam:

Daar valt nogal wat op af te dingen. Als een micro brand vandaag zo’n ding uit zou brengen zou de hele Omega clan moord en brand roepen. De Rodania clan niet, vermoed ik, die clan bestaat uit Ninja’s: Al die mensen zijn erg, erg stil.

Daar raak je nu precies de kern van de vraag mee. Aangezien een analoog polshorloge een vrij ingeperkte functie moet uitoefenen op een ledemaat wat zo z’n vaste vorm heeft, is het erg moeilijk om out of the box te denken.

Veel horloges doen nog iets binnen een genre, a la flieger, duiker, chrono, minute repeater, dress, etc, maar de basisprincipes kunnen niet zo veel afwijken.

Op het eind van de dag gaan verzamelaars van merk x of y niets rationeels zeggen over dit onderwerp. De Speedmaster, bijvoorbeeld, is al 60 jaar een hommage van zichzelf. Net als de Golf, trouwens, maar liefhebbers beginnen dan altijd over originaliteit.

Als een band een cover- of best-of album uitbrengt is het daarentegen een teken dat de carrière ten einde loopt, zijn het sell-outs en zijn ze niet langer “relevant” of “origineel”. :slight_smile:

4 likes

Maar zijn de Rodega Geomaster in deze uitvoering nog te koop? :slight_smile:
En kun je dan een verwijzing hier plaatsen? :slight_smile:

Het hele verschijnsel “merkbeleving”, branding, identiteit van merken en de koppeling aan image etc. heeft een lange geschiedenis. In het begin van de horlogegeschiedenis waren niet alleen horloges maar zelfs kalibers merkloos, opgebouwd uit onderdelen van diverse makers. Pas na de oorlog kan je de ontwikkeling van “branding” stormachtig noemen. Ten tijde van deze Rodania was de algehele merkbeleving nog niet zo ver als vandaag. Daarom vind ik dat @Septentrio zeker een punt heeft.

3 likes

Grappig dat de ‘iconen’ in de horlogewereld dus ook vaak ontwerpen zijn waar (grotendeels)leentjebuur is gespeeld.
Ook dus bij de Submariner en de Speedmaster.

2 likes

Zo kom je er altijd uit.

Leuk merk, Rodania, :wink:

3 likes

Had Rodania ook niets iets met Breitling (beetje klok en klepel )

Dus omdat iemand merkbeleving heeft uitgevonden zijn de rauwe feiten plots anders? Dit is nu precies waarom ik geen hoge pet op heb van merkbeleving en merken. Medunkt dat die van de feitelijke waarde en kwaliteit afleiden. :slight_smile: :slight_smile:

Ik chargeer. Natuurlijk is er geen betere dan mijn wasmachine, dus wij zijn allen gevoelig op een of ander punt. Zolang we maar blijven begrijpen wat er aan het gebeuren is. :slight_smile:

1 like

Gaat niet enkel om merkbeleving. Vroeger was een horloge een instrument, een tool. Geen emotioneel artikel. Een Speedmaster werd goed gebruikt, een kras meer of minder gaf niemand om. Net zoals niemand erom gaf dat de Speedy wijzerplaat goed leek op die van de Geometer. Maakt de klok niet minder functioneel. Dat is wat ik bedoel. Het kon niemand iets schelen, en dus ook Omega niet.

Nu is het een emotioneel artikel. Volledig andere wereld.

2 likes

Dat waag ik te betwijfelen. Als ik er even twee zeventiende eeuwse horloges bij pak begin ik toch te vermoeden dat hier een stuk beleving, luxe en emotie bij zat:

Dat ziet er niet uit als een toolwatch die emotieloos aan de grilligheid des tijds overgelaten werd.

Ook niet altijd waar. Er zijn zat horloges in dit tijdsgewricht die emotieloos en als werktuig ingezet worden. Dan hebben we het niet alleen over g-shocks, maar bijvoorbeeld ook deze Rolex die in militaire dienst wat klapjes heeft gekregen:

Kortom, het lijkt me dat beide statements niet altijd en volledig waar zijn, en daarmee houdt het argument geen steek.

We kunnen nog zoveel over emoties en de betekenis van hommages discussiëren, maar het feit is dat het ontwerp van Omega’s meest succesvolle horloge dus van Rodania lijkt te zijn, eh, geleend. :slight_smile:

3 likes

Ik zie het echt eerder als: ze hadden beide dezelfde wijzerplaat leverancier. Niet meer dan dat :slight_smile:
Wij hebben dat type chrono nu een mythische status gegeven, maar indertijd was 't gewoon een horloge.
Eerder, later, bolletje hier, bolletje daar, nobody cares. Of denk je dat de Omega ontwerpers (als die er al waren toen) echt naar het Rodania ontwerp hebben gekeken? Ik zie de verkopers bij Singer eerder zeggen; ‘jullie zoeken nog een wijzerplaat voor een sport-chrono? Hebben wij even een goede plaat voor jullie nieuwe horloge’ maw eerder een keuze uit wat beschikbaar was ipv een moedwillig ontwerp. Waren echt andere tijden.

1 like

Hmmmm… Die vind ik eigenlijk leuker. OK. Dan ben ik bij je: Willekeur. Dat koop ik direct.

If it’s good enough for the invention of penicillin, it’s good enough for me. :blush:

2 likes

Omega was een potje toen - een fabriek die naargelang beschikbaarheid bepaalde onderdelen inbouwde gaf niet veel om details of ontwerp :slight_smile:

Misschien doe ik ze wat tekort en is dit kort door de bocht maar kan me niet van de gedachte ontdoen dat 't er toen allemaal minder toe deed.

Een beeld van die werkwijze rond die dagen wordt leuk uiteengezet in de “historie van Pontiac” van Eric Damstra, een boekwerkje kun je wel zeggen van onze eigen @jazzbassman. Niet dat het bij alle merken precies hetzelfde toeging, maar minimaal deels wel.

Hier het hele document:
https://home.kpn.nl/mc.boon.1/overig/PONTIAC.pdf
op pag 8 en 9, en ik plak het hier maar even:
(waarschuwing voor de tekstschuwen alhier: hier staan 497 woorden, bijna een heel A4tje. Onmiddelijk overslaan en rustig verder leven als je dit niet aankunt)

Het design ging over het algemeen zo: De 3 directies (Amsterdam, Brussel en Biel) gingen –soms ook met 2 of 3 heren van
de buitendienst naar de Mustermesse in Bazel en liepen daar bij alle fabrikanten van horlogekasten binnen en lieten zich alles tonen en namen monsters mee.

Ter info: Het eerste horloge en sieraden beurs in Bazel wordt gehouden in 1917. In 1931 krijgt de beurs zijn eigen paviljoen. In 1963 werd de beurs verplaatst naar een nieuw gebouwde paviljoen. Pas in 1972, wordt de show voor europese exposanten opengesteld. Vanaf 1986 zijn er ook niet -Europese exposanten. In 1973 verandert de naam in
Europäische Uhren- und Schmuckmesse (EUSM). In 1983 werd ze
simpelweg genaamd BASEL 83. Sinds 2003 heet de beurs Baselworld.

In Biel werden van die monsters zgn. postiches gemaakt. (een postische is een horloge zonder uurwerk, met alleen een kast, wijzerplaat en wijzers) Die werden dan in Amsterdam en Brussel nader bekeken en als ze bevielen dan werden ze besteld. Bij gouden horloges met briljanten soms maar 10 stuks, bij zgn. courante modellen tot 2000 stuks of meer.

Vaak liet de directie in Biel ook de fabrikanten op bezoek komen en koos dan zelf de monsters uit.

Bij het bestellen waren nog discussies over de details van de wijzerplaat (cijfers, indexen, vlak, gebogen, enz.) en de vorm van de wijzers. Dan moest er ook nog een horlogebandje aan (kalfsleer, hagedis, krokodil, echt of imitatie, enz.) Veel horloges werden ook voorzien van een metalen “Fixo-flex” band, dit waren rekbare metalen banden in diverse uitvoeringen. Rowi (Rodi & Wienenberger) GmbH uit Pforzheim heeft die in 1952 geïntroduceerd. Deze banden zie je nog veel bij gebruikte Pontiac horloges terug, ze zijn dus behoorlijk duurzaam en weer een mooi voorbeeld van de kwaliteit die Pontiac leverde.

Bij gouden en vergulde kasten kwam daar nog bij, dat voor Nederland een andere goudkleur dan voor België besteld moest worden. België wilde 2N18 (“roodgoud”) en Nederland 1N14 (geelgoud). Er waren ook andere kleuren mogelijk.

Als iedereen het eens was konden de bestellingen naar de leveranciers eruit maar het was ook en vooral m.b.t. de uurwerken niet altijd envoudig. Een horlogefabriek(je) kon wel werken bestellen, maar het “Uhrenstatut” besliste wie welke werken (kalibers) en in welke hoeveelheden kreeg. Alles was compleet gereglementeerd en niemand kon doen wat hij wilde. Einde jaren 60 werd het liberaler. Het kon ook gebeuren, dat een fabriek andere werken toegewezen kreeg dan besteld waren bijv. 6 3/4-8"’ i.p.v. 6 3/4’" rond. En ruilen met andere fabrieken was streng verboden.De boekhoudingen en de voorraden werden erop gecontroleerd!

Kortom de benodigde onderdelen van de werken werden besteld. Dat is niet alleen een platine zus en een radertje zo, maar een platine met een bepaalde guillochage en ook een bepaalde galvanisering. Ook de radertjes waren in verschillende uitvoeringen verkrijgbaar. Dit laatste verklaart ook waarom je dezelfde calibers in goedkopere en duurdere horloges terug vindt. Het ontwerp is dan wel hetzelfde maar het afwerkingsniveau van de onderdelen zal veel verschillen.

Tof! Hele document maar eens downloaden en lezen.

In de tijd dat je nog met je bolknak in je bakkes op kantoor gezeten de secretaresse op de kont mocht meppen nadat ze je koffie had gebracht.

Iets met bretels. :slight_smile:

1 like

Je kijkt te veel mad men :smiley:

4 likes

Maar zijn de Rodega Geomaster in deze uitvoering nog te koop??
Of iemand op het forum?

In de link van sv3rr3:
“The Geometer is as difficult to find as an original 2915 Speedmaster”

Staat al een tijdje op m’n grail-lijst…
Hou er maar rekening mee dat elke 3 subdial jaren 50 chrono nog zeer steil gaat stijgen in waarde komende jaren.

Ben trouwens ook benieuwd naar die Geomaster, iemand meer info over? Is weinig over te vinden…

daar zou ik niet zo zeker van zijn :joy:

1 like