Deze
Ik weet dat het geen van allen echte dress horloges zijn. Want een secondenwijzer, stalen banden, datums en zaken als lume en cijfers, zelfs.
Maar ik ben er blij mee.
De Junghans is voor nu m’n favoriet als dresser-achtig ding. Verder vind ik vintage altijd wel lekker in de manchet
Vroeg of laat moet er toch iets subtiels met goud bij. Oude Seamaster of Omega Genève bijvoorbeeld.
Er is iets te zeggen voor de wijzers van de Hamilton. Ik heb dat ding nu vijf jaar en vind de wijzers nog steeds van de mooiste in de horlogedoos.
De emaille plaat van de Presage is een kunststuk op zich. De GS heeft een kastvorm die de Chronomaster echt veruit verslaat. De Nomos is gewoon lief, en met een in house automatisch uurwerk van 3,2mm dik is het gewoon een mijlpaal voor de Duitse industrie, terwijl de Mühle een sympathiek familiebedrijf eer aan doet.
De Citizen in alle ere, maar als ik het op een klein budget moest doen: De Presage of Hamilton, dat zou een moeilijke keuze zijn.
Ben jij nou één van de zeer, zeer weinigen op dit forum met een dead-second complicatie om de pols?
Chapeau, chapeau, chapeau. Well played, Sir. Well played.
Mooie dresser. Maar Meistersinger kan m.i.altijd🙂
Heel chique. Eigenlijk iets too much dress voor mij. Gaat zijn weg naar Chrono vinden🤔
Jazeker, bijzonder horloge en altijd fijn een beetje uniek te zijn.
Ik vind dead-second complicaties altijd de ultieme fuck-you horloges. And I mean that in the best of ways.
Ik neem aan dat je een dressoir bedoeld. Dresser zou ik eerder vertalen met aankleder.
Wat jij wil jonge.
U wijzen op uw incorrecte spelling en interpretatie van woorden. Als je bijdehand wil doen moet je het wel goed doen.
Je hebt mij een te grote snater, je gaat onder de knop.
Doei
Je doet maar
Wel ironisch dat je dit zegt aangezien je zelf net ook bijdehand liep te doen over een dresser/dressoir. Volgens mij was daar een spreekwoord of gezegde over. Iets met een pot een een ketel en een kleur die je tegenwoordig niet meer kan zeggen.
Het is voor jou altijd nog ‘u’ doet maar, snotneus!
Je komt hier net kijken joh, hou toch op zeg.
Die hoofdletter hoeft niet als het in het midden van een zin is. Tenzij u zichzelf als heilig beschouwd.
Het argument der argumenten Hou toch op.
Nu ben ik echt klaar met jou.
Want je vind het kennelijk leuk het bloed onder mijn nagels
vandaan te halen, daar hou ik totaal niet van.
Zo was het zeker niet bedoeld. Mijn oprechte excuses als het zo overgekomen is. Maar volgens mij is hier wel sprake van een gevalletje waar twee kijven hebben twee schuld. En als u dan zegt ‘‘hou toch op je komt net kijken’’ doet u bij mij precies hetzelfde.
Anyways let’s talk watches.