De 44GS past in theorie wel erg goed in het rijtje, maar je moet ervoor zijn. De hierboven genoemde SBGV’s verdragen krasjes beter, maar zijn inderdaad wat soberder.
Hoewel, de bezel loopt mooi door in de gepolijste afschuining van de kast, om dan via de gebrushte zijkant weer wat naar binnen te lopen. Die kast heeft ook veel leuke details. Dit aanzicht vond ik echt mooi op de SBGX261:
Als GS ooit een interessante (dus niet zwart, wit, champagne, sunburst met een kleurtje) wijzerplaat in een 37mm SBGX steekt, dan ga ik niet kunnen weerstaan denk ik
Ik huiver enerzijds een beetje omdat je op de 44GS kast krassen sneller ziet dan op mijn SBGP011. Maar ik heb de 44GS SBGV239 vijf jaar goed gedragen en hij bleef erg mooi ondanks mijn niet bijster voorzichtige draagstijl.
Ik heb uiteindelijk voor de simpele kast gekozen omdat ik denk dat hij beter tegen Wabi Sabi kan. Met name ook op de simpele band.
Is het ook zeer zeker. Ik zou me niet laten tegenhouden.
Daar heb ik de 465 van. Om exact dezelfde reden als hierboven beschreven.
Vind ik misschien achteraf de mooiste maat, maar het 9F85 uurwerk met verstelbare uurwijzer is wel super tof, in de SBGP011.
Het nadeel aan die eco Drive is dat er een transparante plaat op het washi papier ligt. Ik zou de blauwe Chronomaster quartz met batterij pakken.
Dat is helemaal geen grote kul. Op foto’s en met de juiste belichting was die papieren plaat echt fantastisch. Dan werd ik op m’n beeldscherm op dit soort smullerij getrakteerd:
Da’s toch anders he? Da’s niet het papier wat je ziet, da’s een glanzende plaat met de reflectie van papier. Soms was het patroon van dien aard dat ik verticale glimmende strepen zag.
Ik ervaar dat als een nadeel, want het lijkt net alsof je een plastic dial hebt.
Bij deze.
Merk op dat het maandenlang hebben van zo’n horloge even andere koek is dan onder de best mogelijke licht-invallen een zo mooi mogelijke foto trekken voor een “hands-on”. Daarom zijn lange termijn reviews ook zo waardevol. Die leggen vaak bloot wat het nu echt betekent om iets te hebben en te gebruiken.
Mijn GS met kirazuri-dial is om die reden ook superieur van afwerking en uitstraling: Hij is onder elke hoek en elke lichtinval mooi te noemen, zonder rare vertekeningen of patronen op de wijzerplaat. Dat geldt overigens voor elke GS die ik ooit in handen heb gehad.
Daar komt nog eens bij dat GS de wijzers voor een licht horloge polijst, terwijl de Citizen maar één standje kent, en da’s geborsteld met glanzende facetten. De wijzers van de GS contrasteren beter.
Tot slot wil ik benadrukken dat ik zeker nog eens een Citizen Chronomaster wil hebben omdat het tranentrekkend fantastische horloges zijn. Maar dan wordt het er eentje met een donkere plaat een een gewoon quartz uurwerk.
Helemaal helder hoor maar je brengt nog steeds jouw mening als een feit en dat vind ik wat kort door de bocht.
Ik heb de 4020 ook gehad (en diverse andere washi dials) en ik vond het juist mooi. In sommige gevallen zie je inderdaad alleen het papier maar afhankelijk van het licht oogt hij regelmatig anders van kleur enz. Dat was voor mij iets positiefs. Of dat door de kunststof plaat komt, door het saffier of door het papier zelf vind ik dan wat minder belangrijk.
En de Citizen AB9000 ligt hier te niksen. Die mag ver onder de aankoopprijs van afgelopen maand in nieuwstaat opgehaald worden.
Het feit dat die plaat onder bepaalde lichtinval een plastic plaat met strepen lijkt is geen mening. Dat acht ik redelijk feitelijk. Maar dat ik dat ongegeneerd kut vind, dat is wel een onversneden mening. En mogelijk ongezouten. Die demarcatie is soms wat vaag, excuses.
Godsamme, ik wilde voor een Santos gaan sparen. Leid ons niet in verzoeking… Ik zou 'm graag een keer passen. Godsamme.
Godsamme.