Life & Times of a watch aficionado

Het lijkt wel te gaan over het Dumet tooltje :slight_smile:

1 like

T’ is lente, dus ontwaakt uit m’n winterslaap
Echter

weinig echt nieuws op het horlogefront in Huize Levensnevel.
M’n Seiko draag ik, na een onderhoudsbeurt, tegenwoordig elke dag.
En op Tweede Paasdag kruiste, gedurende een kofferbakmarkt, dat ‘ene’ horlogebandje m’n pad.
Een ‘tijd correct’ Fixo-Flex S bandje, eentje waar ik de spreekwoordelijke Appel & [paas]Ei graag voor overhad.
Na een fikse schoonmaakbeurt vormt ze nu een mooie twee-eenheid met m’n 9940-8010


Oops, vergeet nog wat. De ‘duikersring’ van m’n Citizen klikt weer. Dat deed t’ie al een tijdje niet want de achterliggende ‘ratelring’ klikte niet meer. Gelukkig wist m’n horlogemaker, na lang zoeken, nog passende ‘ratelring’ te vinden.

1 like

Na een lange pauze ga ik dit topic weer nieuw leven inblazen, dus een update.

Er is in de afgelopen periode het nodige gebeurd in huize levensnevel. Hierdoor stond mijn interesse in het wel en wee op horloge gebied op een heel erg spaarzaam brandend waakvlammetje.
En zo overzag ik deze week m’n erg bescheiden verzameling horloges om tot de conclusie te komen dat, weliswaar met pijn in het hart, we verder gaan met een verzameling van welgeteld 3 stuks.
M’n Movado, m’n Seiko en m’n Garmin.
De overige drie mogen vertrekken, dus die staan nu in het ‘blauwe gedeelte’
https://www.horlogeforum.nl/t/drie-nestvlieders/473049
Kijk maar of er iets van je gading bij zit.

1 like

Soms


M’n Instinct 2 voldoet aan de ‘MIL-STD-8106’ dus wanneer ik die van zeg 150cm hoogte op onze plavuizen vloer zou mieteren is er ‘niets aan het handje’
Toen m’n Movado dat in het echie deed was Leiden echt in last: glaasje gescheurd & het uurwerk staakte haar werkzaamheden.

Wat nu levensnevel? Verzin een list

Lang over nagedacht en uiteindelijk de knoop doorgehakt: m’n horlogemaker laten kijken wat de mechanische schade is en of deze te reparabel is.
Nu zit John niet bepaald op werk te wachten want heel Weert en de verre omgeving heeft hem weten te vinden, dus druk druk druk. Het is geduld betrachten en zo loop ik bij tijd en wijlen z’n winkel binnen voor een praatje pot en om te kijken hoe de vlag er voor staat.
En zowaar, van de week kwam het verlossende woord: ‘hij ligt open’ en is te repareren.
Een pak van m’n hart dus. Wanneer ze weer m’n pols kan sieren?
Only time will tell


Dat ‘niets aan het handje’ moet toch enigszins genuanceerd worden.
Ik heb namenlijk de ‘incident detection’ functionaliteit geactiveerd waardoor er bij een plotse toename van G-Krachten een belletje naar m’n lief gaat.
Veilig om te hebben mocht ik tijdens bijv. een ritje op m’n renfiets ineens onvrijwillig moet afstappen.

Zal je altijd zien.
Ben je van zins om je bescheiden collectie uurwerken te verkleinen komen er plots 2 Seiko’s bij.
Zoals bij ons gebruikelijk kijken we eerst of binnen onze eigen kring interesse is voor onze ‘overbodig’ geraakte horloges. Nou nee, maar ik heb zelf nog 2 Seiko’s liggen die eenzaam en alleen stof liggen te verzamelen in een la aldus onze oudste zoon. Iets voor jullie?
Tja, dan is ‘nee’ zeggen, gezien het aard van dit beestje, natuurlijk wat lastig.
En zo is onze collectie nu verrijkt met twee chronografen van Seiko, een ‘automatic’ en een quartz gestuurde. Vrouwlief heeft inmiddels de ‘quartz’ ingepalmd [zij had de eerste keus] en zo valt de automaat automatisch mij ten deel. Plaatjes en bijbehorende praatjes volgen nog.
De verkoop van het trio dat huize levensnevel mag verlaten vlot trouwens niet echt, maar dat terzijde.

3 likes

2 new kids on the block

Zoals gemeld kregen we van onze oudste zoon 2 Seiko Chronograven. Beide lagen, sinds hij jaaaaaren terug van ons een Radiogestuurde stalen Chronograaf kreeg werkeloos in een la te verstoffen. Voor zijn werk is hij thuis in vele tijdzones en dan is zo’n ‘automatische’ tijdsaanpassing erg practisch.

De nieuwkomers

  • Seiko 7T92- 0EC0 [ Juli 1999 ]

  • Seiko 6139-7070 [ Juli 1975 ]

De ‘7T92’-0EC0’ werd al rap door m’n betere helft ingepalmd en zo viel mij de ‘6139’ ten deel.

Tuurlijk was de batterij in de ‘7T92’ na al die jaren leeg en mocht ik naar de het Weertse binnen de singels om haar nieuw leven in te laten blazen en wat pinnetjes in de band te laten vervangen. Daarna volgde nog een grondige uitwendige schoonmaakbeurt en klaar was levensnevel. Nu siert ze de linkerpols van m’n lief.

De ‘6139-7070’ met originele ‘B1035’ band brengt me in dubio. De 48 jaar zijn haar, behouden de onvermijdelijke krasjes op het ‘hardlex’ glaasje, niet af te zien en haar nauwkeurigheid valt alleszins mee. Ze is dus een blijver,. Maar heeft dat gevolgen voor m’n Seiko ‘9940-8010’?

Tuurlijk louter eerste wereld problemen, maar toch. Ben er nog niet uit.

Dit lezenswaardige artkel bij onze buren

deed me realiseren dat er, weliswaar met een beetje goede wil, best wel een link te leggen tussen de eersteling waarmee het in dit topic allemaal mee begon: de Seagull 1963 en deze Seiko.

Zou de cirkel nu dan rond zijn?

4 likes

nog wat lezenswaardige linkjes over het ‘6139’ uurwerk van Seiko

https://thespringbar.com/blogs/guides/the-seiko-6139-600x-collectors-guide/

2 likes

Nu ik m’n ‘6139-7070’ een week lang 24/7 gedragen heb blijkt dat ze er gemiddeld een 1,5 seconden per uur langer over doet om 60 aardse minuten vol te maken [iets met verdikte olie geloof ik]]
Tijd voor een onderhoudsbeurt.
Maar m’n horlogemaker heeft het druk, druk, druk.

Vooralsnog is het plan om eerst te wachten totdat m’n Movado ‘UFO’ gerepareerd en wel tadenloos de seconden weer wegtikt en dan m’n ‘mini Jumbo’ te laten servicen.

Maar wat is nu wijsheid?
De ‘mini Jumbo’ blijven dragen totdat ‘UFO’ weer terug op het nest is of haar gelijk wegleggen om verder ‘vastlopen’ te voorkomen.
Zelf neig ik naar het laatste.
Anyone?

Niets is verandelijker als de mens.
Blijf m’n ‘mini Jumbo’ gewoon dragen totdat m’n ‘UFO’ weer tadenloos de seconden wegtikt.
En nog maar eens een linkje

Only time will tell


Afgelopen week was het dan zover, tijdens een belletje kwam het verlossende woord van m’n horlogemaker: klaar!! Kom maar langs.

Het bleek niet eenvoudig om de gevolgen van de harde landing van m’n ‘UFO’ op onze knalharde plavuizenvloer te herstellen. Naast het weer rechtzetten van een uit het lood staand asje en het rechten van wat tanden in een van de radertjes had met name het vinden van een tijdcorrect [ lees minder bol ] en bovenal passend glaasje de nodige voeten in de aarde. Maar uiteindelijk werd ook die horde genomen, en zo kon de vlag gehesen worden.

We zijn weer helemaal blij

Gelijk de gelegenheid te baat genomen om m’n ‘mini Jumbo’ aan de zorgen van John toe te vertrouwen voor een uitgebreide onderhoudsbeurt.

Wanneer die weer terug op het nest komt? Geen idee, John heeft het nog immer druk, druk, druk.
En ik heb geen haast. Only time will tell 


1 like

Fijn horloge :wink:

Zou het dan toch


Dezer dagen is het al een tijdje m’n vaste gewoonte om 1x in de week de Weerter kringloopwinkels met een bezoek te vereren. En dat onder het motto ‘ik weet pas wat ik zoek wanneer ik het gevonden heb’’

En zo kon het gebeuren dat ik afgelopen donderdag op de toonbank een dezer winkels een rijtje horloges zag liggen. Nou lagen die er wel vaker maar na een vluchtige blik trok 1 exemplaar m’n aandacht.

Een Ruhla ‘made in de GDR’ met een grijze wijzerplaat die er eigenlijk best wel ‘goed opgedroogd’ uitzag. En ze tikte de seconden goed weg nadat ik de kroon een aantal malen had rondgedraaid.


Nu had ik eerder hier op het forum via wat topics al kennis gemaakt met het merk Ruhla dus dit exemplaar leek me een buitenkans.

Zo onverschillig mogelijk vroeg dus ik aan de man achter de toonbank wat die grijze moest opbrengen [ze hanteren het principe dat vraagprijzen ook eindprijzen zijn] En na het aanhoren van de vraagprijs vroeg ik in een geintje of er voor die prijs ook nog garantie gegeven werd. ‘Nee, natuurlijk niet’ was het antwoord.

Hierna verwisselde de Ruhla voor het gevraagde bedrag van eigenaar.

Dankzij de experts op dit forum blijkt het een echte Ruhla te zijn met een UMF Ruhla M 24D uurwerkje. Dit uurwerk werd in de periode 1975 – 1976 geproduceerd.

Dus we kunnen met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid concluderen dat dit exemplaar een 48 jaar geleden in Ruhla de productielijn verliet.

In haar huidige conditie loopt ze op 24 uur een 180 seconden te snel, maar een kniesoor die daar op let. Te zijner tijd [ wanneer m’n ‘mini Jumbo’ weer terug is ] zal ik aan m’n horlogemaker vragen of hij er heil in om haar, na een onderhoudsbeurt, wat beter af te stellen.

De reactie van m’n betere helft was voorspelbaar: ‘wat moet je daar nu weer mee?’ en ‘heb je nog niet genoeg horloges
’

En eigenlijk is dat ook zo, maar goed. Voor die spreekwoordelijke Appel & Ei kon ik dit buitenkansje niet laten lopen


Na wat topics over GDR horloges te hebben doorgelezen komt er een koerskorrektie.
Kontakt gezocht met Peter, de UMF M24 guru binnen ons eerbiedwaardige forum ( @Scudo ) en een afspraak met hem gemaakt voor komende week.
Voor schoonmaak, een nieuwe balans en wat afregelwerk.
M’n Ruhla zal nooit de nauwkeurigheid van m’n mechanische 6139 Seiko benaderen, maar dat hoeft ook niet.
Want voor de exacte tijd vertrouw ik op de Instinct2 welke ik 24/7 draag.

Het kan verkeren.

Alle ervaren horloges welke ik lief heb gaan, na het in bezit komen, standaard naar een uurwerkspecialist voor een rondje onderhoud & afregelen en waar nodig reparatie. En krijgen daarna periodiek het reguliere onderhoud wat ze verdienen. Dat is met m’n recent verworven Ruhla natuurlijk niet anders.

Wat wel anders was was het gegeven dat de uurwerkspecialist van mijn keuze ditmaal niet uit Rogstaekersstad kwam maar de reis ging naar het fraaie Brabantse land ergens tussen Kruikenstad en Lampegat.

Waarom tweemaal zo’n reis maken kan je je genoeglijk afvragen, er zijn tenslotte pakjesboeren genoeg op deze wereld . Eigenlijk simpel: allereerst is Peter [ @Scudo ] de gekende specialist als het om UMF M24 penanker uurwerken gaat. En ten tweede, ik ben nog van de oude stempel [zal wel aan m’n leeftijd liggen] “buy the seller” en daarom handel ik de overdracht van horloges persoonlijk af.

Tweemaal, onder het genot van een verfrissing, gezellig met Peter kunnen praten over het wel en wee van de Oost Duitse horloge industrie in het algemeen en Ruhla in het bijzonder.

Bij m’n Ruhla hoefde er geen onderdelen vervangen te worden, rondje onderhoud en afregelen volstond. Ben weer helemaal gelukkig met m’n ‘kernisklokkie’ wat in 1980 gedurende week 26 productieband in Ruhla verliet.

En zo zie je maar: waar ik in de jaren zeventig van de vorige eeuw op de kermis tevergeefs vele kwubbeltjes spendeerde om zo’n fraai Ossi horloge te bemachtigen loop ik er pakweg vijf decennia later zomaar tegenaan. Alleen al daarom zal ik haar koesteren.

1 like

Magic

@Scudo weet niet hoe Peter het voor elkaar krijgt
Wanneer ik de specs op het wereldwijde web mag geloven is de nauwkeurigheid van het M24-33 uurwerk in m’n Ruhla acceptabel in de bandbreedte tussen de plus 240 seconden en min 120 seconden per 24 uur.

Ze heeft nu een 48 uur continue mijn rechter pols gesierd en we zitten op min 26 seconden (referentie de Atoomklok app op m’n beetje slimme Appel mobieltje)
Dus ik neem mijn hoed diep af voor Peter :pray:

Ruhla revisited

Zal je altijd zien: waarschijnlijk heb ik op enigerlei wijze haar toorn opgewekt want op een bepaald moment gooide m’n GDR timekeeper haar kont dusdanig tegen de krib dat ze nog maar 2x per 24 uur de juiste tijd aangaf.
Geen idee wat ik misdaan had dus maar hulp uit Middelbeers ingeroepen. Nader onderzoek wees uit dat er wel erg veel speling op diverse asjes te bespeuren viel 

Met als direct gevolg dat de vervanging van het oude vermoeide penankertje door een “NOS” exemplaar noodzakelijk bleek.
En zo kon ik vanmiddag m’n Ruhla weer ophalen.
Dank voor je goede zorgen Peter, ze gaat de komende weken weer heel wat polstijd krijgen.

Zeer handige bewegende beelden voor het weer ‘op 12 uur zetten’ van de wijzers van m’n Seiko 7T92 Quartz Chronograaf

https://youtu.be/QN-7-kFgaUE?feature=shared

Sympathiek

Zoals zo vaak weet je pas wat je zoekt wanneer je het gevonden hebt.

Deze tegeltjeswijsheid werd gisteren [07 Juli] maar weer eens bevestigd.

Elke maand trekken m’n Lief en ik op de zondagochtend naar een snuffelmarkt, net over de grens bij Budel. Deze maal gingen wat vroeger als gewoonlijk omdat we 's middags nog naar Flevoland zouden gaan en een korte ‘splash & go’ @Home voor onze EV wel handig zou zijn om voor de terugweg wat minder lang aan een publieke laadpaal te hoeven ‘hangen’ . Onze EV heeft tenslotte een theoretische range van 300 km & moet het zonder het CCS laadprotocol doen. En zo ontkom je er op een roundtrip van een 340 km niet aan om bij te laden en dat duurt dan wat minder kort dankzij het CHAdeMO laadprotocol.

Anyway, de snuffelmarkt was vanwege de zomervakantie en het aardige weer wat groter dan gewoonlijk. En zo viel bij het speuren langs de vele kraampjes uiteindelijk m’n oog op een ‘Pontiac Simpatico’ welke me zo op het eerste gezicht wel sympathiek leek.

Na wat opwinden tikte de secondenwijzer min of meer vloeiend de tijd weg. Na het rondje langs de overige kramen weer terug naar de kraam waar de Pontiac te koop aangeboden werd. En gelukkig, er was nog geen koper gevonden en de secondenwijzer deed nog steeds trouw haar werk net zoals de wijzers.

Had op dat moment voor mezelf uitgemaakt wat ik bereid was om voor dit horloge aan kwubbeltjes stuk te slaan. Dus aan de verkoper de onvermijdelijke vraag: wat moet dit horloge opbrengen? Zijn antwoord: Tja, er moet eigenlijk een nieuw batterijtje in, dan loopt t’ie weer perfect. Geef daarom maar ‘een Appel en een Ei’. Voorwaar een sympathieke vraagprijs, welke ik zonder dralen betaalde.

En zo heb ik nu een Pontiac Simpatico 24xxx met 3*** uurwerk aan mijn bescheiden verzameling toegevoegd. Ben er erg verguld mee.

Nu eerst maar eens een paar dagen dragen om te ervaren hoe nauwkeurig ze de seconden wegtikt.

De revisie van m’n SEIKO 6139 is bijna afgerond [was toch meer aan versleten dan eerder verwacht], John moet nog wat testen en ik hoop haar volgende week, na lange afwezigheid, weer polstijd te kunnen gunnen.

Trowens de Seiko 7T92 is alweer een tijdje terug naar haar oude nest, een van onze kleinzonen mag verder op haar passen.

Blijft er 1 prangende vraag over: Wat ga ik met m’n Ruhla doen? Doneren aan een liefhebber of hier naar het blauwe gedeelte?

Komt tijd, komt raad.

1 like

Seiko 6139-7070 - Nog even wat geduld betrachten, waarschijnlijk deze week;
Pontiac Sympatico - zit dus een ETA 2461 uurwerk [jaren 60 vorige eeuw] onder de motorkap, mag blijven;

Ruhla - mag het nest verlaten. Wie o wie heeft er interesse? Conditie? zie o.a. post #76 in dit draadje.