Goedemiddag vrienden der tijd…
Het heeft even geduurd, maar het is tijd voor een update!
Na jullie reacties alhier ontving ik een berichtje van de voor velen wel bekende @Serge2 over mijn kleine Incablocje. Hij heeft zich netjes geïntroduceerd en laten weten dat hij me wellicht zou kunnen helpen met dit stukje emotionele waarde.
Uiteindelijk maakte ik de keuze om het uurwerkje zijn richting op te sturen. Dit liep echter een klein stukje vertraging op omdat de twijfel toegeslagen was met betrekking tot de verzending per post. “Moet ik dit wel per post gaan verzenden?!”. Aan de andere kant, even langs brengen zou betekenen in totaal 8 uur in de auto zitten (2 uur per rit). Na de periode van twijfel (en wat positieve adviezen van Serge) besloot ik het uurwerkje alsnog aangetekend te versturen!
Serge wist mij al snel te bevestigen dat hij de Lincoln in ontvangst had genomen en hij zou gaan starten met het onderzoek. Hij vertelde me vooraf al dat het loopwerk redelijk degelijk is, dus dat het naar verwachting wel goed zou komen. Kort daarna volgden de bevindingen en wist hij me te vertellen dat het horloge weliswaar te verduren heeft gehad, maar nog wel goed op te knappen zou zijn.
Ik ontving de nodige beelden zodat ik mee kon kijken naar de werkzaamheden. Ontzettend gaaf om te kunnen zien hoe dit oude beestje er van binnen uit ziet.
Het afregelen van het uurwerk gaf een kleine beperking door de gebruikte en ietwat fragiele techniek. Dit betekende dat Serge hem af heeft geregeld op pakweg -7 seconden per dag. Nu is dit voor mij volstrekt geen probleem aangezien ik doorgaans om de dag wissel en omdat ik snap dat dit een wat ouder uurwerk is. Daarnaast ben ik Seiko’s gewend en die zitten soms nieuw rond die opgegeven afwijkingen.
Ondanks dat de wijzerplaat een klein beetje patina heeft, wist hij hem weer heel aantrekkelijk te krijgen. Dit hoort er natuurlijk ook wel bij bij een horloge van 60 jaar oud.
Maar ook de kast en zeker ook het glas zien er weer helemaal top uit.
Nadat Serge zijn magic afgerond heeft, is het klokje weer netjes aangetekend retour gezonden.
Afgelopen vrijdag kwam hij binnen (oh ja, aangetekend betekent in mijn omgeving dat ze het pakketje gewoon in de papier bak mikken en waarschijnlijk zelf een krabbeltje doen…)!
Inmiddels natuurlijk super enthousiast en met een grote drang om er weer een stukje leder aan te hangen, anders is het zo onhandig om je pols te hangen zo’n ding… Dus zaterdagochtend naar Utrecht gereden om een bergje bandjes te bekijken. Vooraf had ik al bedacht welke kleuren ik wilde gaan bekijken waarbij ik een tikkeltje wilde afwijken van wat er standaard om dat ding heen heeft gezeten. Geïnspireerd door de kleuren combinaties van mijn Seiko Alpinists, heb ik er voor gekozen om de glimmende bejaarde te voorzien van een donkergroene lederen band.
Inmiddels heeft mijn vader opnieuw kennis gemaakt met zijn oude horloge en heeft hij al wat uurtjes om mijn pols geleefd (het horloge, niet mijn pa).
Heeft dit een vintage vlammetje ontstoken? Wellicht wel. Al moet ik er rekening mee houden dat ik nihil verstand heb van dit soort horloges en dat het risico bestaat dat ik dan een keer op mijn giechel zal gaan.
Voor nu vind ik het tof dat ik met een stukje trots het horloge kan dragen dat mijn vader vroeger ook gedragen heeft. Er zit dus een stukje nostalgie verbonden die hem voor mij mooi maakt.
Bedankt voor het lezen & de adviezen die zijn gegeven. En vooral dank aan @Serge2 die mij geholpen heeft om dit projectje een succes te maken. 