Ik loop al een kleine maand met het plan om eens een lofzang over mijn Planet Ocean te posten. Die is nu toch al een dik (see what I did there? 
) jaar in mijn bezit, en ik kan er alleen maar positief over zijn.
Het begon allemaal een beetje op een diefje. Ik had de Planet Ocean te koop zien staan bij Tensen in Antwerpen toen ze aan hun verbouwingen gingen starten. Met een fikse korting op 1, 2, 3 beslist deze mee te nemen. Op rubber, weliswaar, maar met het idee die stalen band nog wel eens bij te kopen. Het was meteen duidelijk dat ik dit horloge veel leuker vond dan de Tag Heuer die ik daarvoor droeg. Beetje groot en dik, maar ik vind dat een duiker wel wat mag hebben.
Na de aankoop van mijn Explorer was de PO echter in de doos beland, om er slechts zelden terug uit te komen. Achteraf bezien jammer, maar dat is hoe het gaat met oude en nieuwe speeltjes. Toen ik op reis vertrok, veranderde dat meteen. Geen zin om een Rolex mee te nemen naar de overkant van de plas, en de PO met rubberen band leek me sowieso een betere optie om te reizen. Ik heb er geen spijt van gehad op reis.
Eens terug thuis, ben ik vaker beginnen afwisselen tussen de PO en de Explorer. Met de stalen band intussen in mijn bezit, dus ik kon ook eens een andere look proberen. Helaas is de sluiting van die band zo pover dat ik er niet veel aan vind. Maar niet getreurd, ik heb al snel wat leren banden besteld en zet de PO nu meestal daarop. Ik weet het, een duiker op leer is een faux pas, maar dat deert me niet.
Meer zelfs, sinds hij op leer zit, draag ik mijn Explorer enkel nog voor speciale gelegenheden. De winter verdraagt het warmer gevoel van leer zeer goed, in ieder geval. Maar het is meer dan de band. De Explorer is een prachtig horloge, maar ik krijg toch de breedste lach op m’n gezicht wanneer ik die lichtjes te grote, absoluut te dikke Omega zie blinken. Op zich niet zo comfortabel als de Rolex, al zeker niet met een winterse hoop lagen kledij, die stuk voor stuk op mijn horloge drukken, maar nog steeds even leuk als de dag dat ik hem kocht.
Je ziet, de Explorer is voor mij op papier een beter uurwerk, maar de Omega is degene waar ik het meeste plezier uit haal, het minste naar moet omkijken als ik ergens kom, en waar ik qua banden nog eens iets anders op kan leggen.
Is dit het dan? Nee, tuurlijk niet. Er staat nog een en ander op het lijstje, maar deze gaat in ieder geval nooit weg.
