Ik heb nu een aantal maanden de Longines Spirit Chronograaf in bezit en krijg er regelmatig goede reacties op. Met deze reacties komen vaak ook vragen omtrent de maat, het draagcomfort, de afwerking en wat die kroon op 10 uur nou eigenlijk doet.
Gezien ik nog niemand anders met de chrono ben tegengekomen (en ik 'm gewoon graag show 
) dacht ik, laat ik eens mijn ervaring delen.
De Spirit-lijn
Allereerst een korte blik naar waar de Spirit lijn;
De Spirit lijn is vorig jaar gepresenteerd door Longines, waarmee ze teruggrijpen naar hun geschiedenis met (luchtvaart)pioniers. Welke geschiedenis vraag je jezelf dan wellicht af. In een ver verleden, toen Longines een stuk meer aanzien had dan ze nu hebben, vergezelde Longines horloges diverse pioniers in hun bekende en minder bekende avonturen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan:
- Charles Lindbergh – Vloog in 1927 als eerste persoon non-stop van New York naar Parijs. Zijn Longines horloge was hierbij van belang was voor de navigatie.
- Amelia Earhart – vloog in 1932 als eerste vrouw non-stop solo de Atlantische Oceaan over, tevens met een Longines Chronograaf.
- Elinor Smith – Heeft diverse luchtvaart records op haar naam staan, zoals bijvoorbeeld jongste gelicenceerde piloot op 16-jarige leeftijd en de “Women’s solo endurance record” op haar 17e . In 1930 zette ze een nieuw hoogte record waarbij ze later in een brief aan Longines het volgende schreef: “Happy to advise you of the new altitude record just accomplished again exclusively with Longines watches. Watches functioned perfectly at all times”.
En zo kan ik nog wel een aantal marketing-achtige verhalen noemen. Stiekem heb ik ze gewoon uit het bijgeleverde boek gehaald. Mooie geschiedenis is het in ieder geval wel en leuk leesvoer 
Specs
Diameter: 42mm
Dikte: 16.45mm,
Lug-to-lug: 51.35mm,
Bandaanzet: 22mm
Glas: Gebold saffier met AR-coating aan beide zijden.
WR: 100m
Uurwerk: Caliber L688.4 - Automatisch chronograaf uurwerk met column-wheel, silicium balans veer en COSC certificering. 28.800 VPH en een gangreserve van 66 uur.
Mijn Spirit loopt vooralsnog retestrak met zo’n +1 á +2 seconden per dag. Bij het winden is een voldoenend klikgeluidje te horen en de gangreserve is top om ‘m soms een tijdje te laten liggen.
Wat me wel een beetje irriteert is de rotor die maar in 1 richting opwindt. De andere kant op vliegt ie als een malle vrij rond, wat soms hoorbaar en voelbaar is. Degenen met Valjoux 7750 achtige uurwerken zullen het wel herkennen. Dit kan je ook als karakter ervaren, het moet maar net je ding zijn. Het is niet per se mijn ding, maar ook weer niet dermate storend.
Afbeeling van de L688.2 – zonder silicium balansveer, maar dat zie je nu toch niet 
Kast
De kast heeft opzich een vrij simpele vorm, maar onderscheidt zich door het gebruik van een aantal zeer scherpe lijnen. De platte zijkanten zijn heel mooi horizontaal geborsteld waarbij de overloop naar de bovenkant van de kast wordt opgebroken door scherpe hoeken met een gepolijste rand, welke van lug naar lug loopt. De bovenkant van de lugs is vervolgens circulair geborsteld. De lunette volgt hetzelfde principe. Eerst een opstaande rand aan de onderkant welke horizontaal geborsteld is, vervolgens een schuine gepolijst deel en weer een geborstelde vlakke rand aangrenzend aan het gebolde saffierglas.
Het glas heeft de nodige AR coating aan de binnen en buitenzijde. Dit maakt ‘m dus wel enigszins gevoelig voor krassen op het glas. Iets dat ik helaas erg snel na bezit al heb ondervonden (Dikke tip: sla nooit een metalen drinkfles tegen je glas met AR coating aan de buitenkant… 
).
Aan de rechterkant van de kast zijn op 2 uur en 4 uur de volledig gepolijste chronograaf “pump-style” pushers te vinden. De hiertussen gelegen kroon past perfect in de in het “flieger” thema. Deze is namelijk wat oversized en heeft een typische conische vorm aan de binnenzijde. De buitenkant van de kroon is gesigneerd met een gepolijst Longines-logo waarbij de het overige oppervlak is afgewerkt met een matte/gezandstraalde look. Ik vind dit persoonlijk heel mooi gedaan.
De kroon is tevens geschroefd en steekt bij het verzetten van de tijd een goed stuk uit, wat de bediening van de kroon erg makkelijk maakt. Mooi detail vind ik de schroefdraad welke aan de binnenkant is verwerkt en dus niet zichtbaar is wanneer de kroon is uitgetrokken.
Aan de linker kant van de kast is op 10 uur nog een pusher te vinden, typisch voor een Valjoux 7753 uurwerk, waar het kaliber L888.4 van is afgeleid. Deze pusher is voor het verstellen van de datum (als ik een euro kreeg voor elke keer dat me gevraagd werd waar die kroon op 10 uur voor is… 
)
In tegenstelling tot die onhandige, in de kast verwerkte pushers waar je een tooltje voor nodig hebt, heeft Longines er gelukkig voor gekozen om een uitwendige pusher te gebruiken. Deze pusher heeft een schroefbeveiliging, zodat je niet per ongeluk de datum kunt verzetten. Naar mijn mening voegt dit echt iets toe aan het design. Het is ook nog best praktisch, ik heb nog nooit met zoveel precisie snel door de datum gescrold.
De achterkant van het horloge heeft helaas geen zichtbodem. Wel een prima deksel waarbij het logo en de tekst laser gegraveerd zijn. Het deksel is bevestigd met 6 schroefjes, waardoor het logo altijd in de juiste oriëntatie staat. Vind ik toch altijd fijn.
Wijzerplaat
Ik heb gekozen voor de versie met de blauwe plaat. De wijzerplaat is best volgestampt, maar bijzonder genoeg werkt het en is het ook nog eens goed afleesbaar. De “mainstage”, om het maar zo te noemen, bevat een mooie subtiele sunburst. De uurmarkeringen betreffen arabische cijfers, zoals het hoort op een pilotenhorloge. Deze stelen deze ook echt de show op de plaat. Ze zijn namelijk redelijk hoog, afgewerkt met gepolijste randen en gevuld met goede lume. Het font van de cijfers is hetzelfde als op de award winnende Big Eye, dit grijpt dus ook weer terug naar een stukje geschiedenis van Longines.
Naast de opgelegde uurmarkeringen zijn ook het Longines-logo en 5 sterren vrij hoog opgelegd. De 5 sterren brengen tevens een design element uit het verleden, waarbij 5 sterren op de wijzerplaat van diverse Longines horloges stonden voor een kwalitatief hoogstaand uurwerk van het merk. Hoewel Longines geen in-house uurwerken meer heeft vallen de uurwerken in de Spirit lijn in de hogere categorie van wat Longines aanbiedt, met o.a. silicium balansveren en COSC certificering. En hoewel het geen in-house uurwerken zijn, worden ze wel door ETA (Swatch-group) exclusief voor Longines gemaakt. Ik heb wel eens gelezen dat ETA een afdeling in het Longines hoofdkantoor heeft t.b.v. deze uurwerken. Dus technisch gezien niet in-house, maar close enough?
Het aantal jaren garantie, corresponderend met het aantal sterren op de wijzerplaat geeft in ieder geval de nodige zekerheid en als het zover is zal het Valjoux afgeleide uurwerk waarschijnlijk goed te onderhouden zijn door de gemiddelde horlogemaker.
De opgelegde elementen zorgen verder voor een bepaalde diepte in de wijzerplaat. Wat dit diepte effect nog meer versterkt is de minuten-ring. Deze ring ligt namelijk hoger dan het middelste gedeelte van de plaat. In lijn met de afwerking op de kast en lunette is deze ring afgewerkt met een afgeschuinde, gepolijste rand. Als aanvulling op de uurmarkeringen zijn cut-outs in de minuten-ring gemaakt waar heel mooi ruit vormige indices in zijn aangebracht met lume. Dit versterkt de pilot look en doet me denken aan de ruit-indices op de
Het datum venster is op half 5 te vinden. Dit brengt wellicht wat onbalans in de plaat, maar trekt in ieder geval zo min mogelijk aandacht met een zwarte achtergrond, zonder glimmende kaders o.i.d. Praktisch is het in ieder geval wel, althans. Dat zeg ik als iemand die de datum op horloges dan ook regelmatig gebruikt. En zoals eerder genoemd vind ik de extra pusher op 10 uur ook erg vet.
De subdials zijn te vinden op 3 uur (chronograaf minuten), 6 uur (chronograaf uren) en 9 uur (lopende seconden). Aan deze subdial en datum layout is ook te herkennen dat het uurwerk een Valjoux 7753-afgeleide is. De subdials zijn prima afgewerkt met concentrische cirkels en een gepolijste buitenring. Voordeel is dat er geen cijfers worden afgesneden.
Naast het font van de cijfers zijn ook de wijzers deels bekend van de Big Eye. De mat zilveren uren-, minuten- en kleine secondenwijzers hebben namelijk dezelfde vorm en afwerking. De chronograaf wijzers zijn echter wel anders. Waar de Big Eye een meer vintage geïnspireerd horloge is en de Spirit een moderner geplaatst horloge, blijkt dit ook uit de chronograafwijzers met de modernere vorm en rode accenten op de Spirit. De chronograaf secondenwijzer heeft tevens een ruit-element, welke perfect over de gepolijste rand van de minuten-ring en de ruitvormige indices heen beweegt. Weer zo’n puntje waaruit blijkt dat daadwerkelijk op de details is gelet.
Zoals ik eerder al aangaf zijn de arabische cijfers gevuld met lume en bestaan ook de ruit-indices uit lume. Hoewel de laatstgenoemde door het vrij dunne laagje wat minder helder zijn is de lume verder dik in orde.
Band
Ik heb mijn Spirit gekocht op de stalen band, waarover ik gemixte gevoelens heb.
Positief:
De afwerking van de band is subliem, waarbij het design van de kast weer doorloopt in de band. Mooi geborstelde links met tussen de links gepolijste stroken en het Longines-logo laser gegraveerd.
Negatief:
De band heeft mannelijke end-links, waarbij deze dus verder uitsteken dan de lugs. Gezien het horloge met een spanwijdte van meer dan 50mm al vrij groot is, doet de stalen band er nog even een schepje bovenop… Ik moet wel zeggen dat de end-links wel mooi naar beneden buigen en zo wat meer rond de arm liggen. Verder lijkt de dikte van de band me perfect voor de slankere 3-wijzer versies van de Spirit, maar vind ik het een beetje uit verhouding met de dikke kast van de chronograaf. Maar dat is wellicht meer een kritiekpuntje op de dikte van de kast.
Geen oordeel:
De sluiting betreft een vlindersluiting. Deze werkt prima en is ook weer geborsteld met gepolijste pushers. De sluiting is verder niks speciaals en moet je net liggen qua pasvorm.
Draagcomfort
Zoals als uit de specificaties blijkt is de Spirit chronograaf op z’n minst een fors horloge te noemen. Waar ik ook diverse 36mm horloges draag vind ik een groot formaat grappig genoeg bij een piloten-horloge juist weer heel vet en passend in het thema.
De Spirit draagt door de vormgeving ook niet per se klein. De lugs curven niet naar beneden, waardoor het horloge ook eerder óp de pols dan om de pols ligt. In combinatie met het formaat is het horloge dan ook iets top zwaar.
Visueel is vind ik het een ander verhaal. Nee, het zal nooit een klein horloge lijken, maar door het design is het visueel niet zo’n bakbeest als het op papier lijkt te zijn. De dikte van de kast wordt opgebroken door de chronograaf- en datumpushers en door de grote “Flieger-kroon” lijkt de kast in verhouding ook vrij normaal. De minuten-ring breekt op zijn beurt weer de wijzerplaat op. Samen met de opvulling lijkt het daardoor ook niet zo’n dienblad van een wijzerplaat, zoals bij sommige grotere horloges het geval is. De Spirit chrono is ondanks het formaat dus best goed draagbaar. De spanwijdte van zo’n 51mm is dan ook maar net over het randje van die zogenaamde tolereerbare grens.
De stalen band vind ik wel wat lastiger door de uitstekende end-links. Hoewel staal leuk is voor de afwisseling lijkt leer me the way to go in dit geval.
Conlusie
Waar Longines het gewoonlijk vooral goed doet met de heritage lijn en de vintage reissues ben ik van mening dat ze met de Spirit lijn laten zien dat ze het ook buiten die heritage lijn kunnen. Ik vind het een goede combinatie van een modern horloge met heritage elementen die Longines kenmerken.
Verder straalt het horloge oog voor detail af met de opgelegde elementen op de wijzerplaat, de diepte door de minutenring en het bolle glas en de scherpe gepolijste delen welke terug komen in de kast, plaat en band.
Het formaat is wel een aandachtspunt, maar daar heeft Longines bij bijna alle modellen wel een handje van. Al met al is voor mij de aankoop het dubbel en dwars waard.
Samenvatting
Positief:
- Design
- Afwerking
- Uurwerk
Negatief:
- Formaat – Als pilot watch heel vet, maar de end-links op de stalen band zijn too much;
- Kenmerkende Valjoux Rotor wobble – Niet mijn ding maar ik heb eraan kunnen wennen;
- Geen aandacht meer aan ’n omgeving, omdat ik de hele dag naar m’n pols staar.
Nog maar een polletje dan:
- Geslaagd
- Niet geslaagd
0 stemmers
