Duidelijk dank voor je uitgebreide toelichting!
1 like
Prachtig ding man, vooral die dial! Als je het mij vraagt is ´ie esthetisch misschien nog wel net ietsje mooier dan een Explorer als je het mij vraagt. Ben persoonlijk iets minder fan van plexiglas…
Veel plezier met de Falcon!
2 likes
HYPERION SII - SKYWARD – LORIER en HYPERION SII – LORIER zijn op voorraad.
Dit is je kans een mooie klassieke GMT in huis te halen voor een acceptabele prijs. Houd wel rekening met +/- 25% extra kosten aan BTW en invoer.
Ik heb mijn Skyward besteld, dus nu maar zitten en wachten bij de voordeur…!
2 likes
Ben benieuwd welke punten je bedoelde…
Die astra in het wit vind ik heel geslaagd.
Als iemand de Falcon 3 heeft en ehm kwijt wil, ik heb interesse 
Ik had idd beloofd daar nog op terug te komen, maar wil graag voorop stellen dat ik nog steeds uiterst content ben met de Falcon III. Ik draag eigenlijk geen andere meer, alleen nog als ik bang ben hem te beschadigen. In alle andere gevallen is hij telkens weer op zijn plek, in elke situatie.
Dan de discussiepunten:
-
De rotor van de Miyota 90S5 is nogal hoorbaar; dat zou je kunnen storen. Ik deed de Falcon laatst af en hoorde de rotor toen nog secondenlang doordraaien
Maar van de andere kant: mijn exemplaar loopt wel heel prettig accuraat met twee seconden per dag (YMMV). Voor mij daarom geen punt. -
De schakelband vond ik in het begin wat rammelig en de gesp is minder (mechaniek is prima en solide, maar die gestampte plaat is wat al te sober). De schakelband is op Falcon nummer 3 dan ook dunner dan op zijn voorganger, maar ik vind de slanke band wel erg mooi in het geheel passen (ben sowieso oysterfan) en het is ook fijn dat Lorier schroefpennen heeft toegepast.
-
Maar het belangrijkste punt waarover ik met Lorier heb gemaild was voor mij de kast. Op elk van de vier ‘hoeken’ begint de kast direct naast de bezel eerst met een smal stukje plat vlak, voordat hij omlaag glooit richting lugs. Je ziet het eigenlijk niet bij daglicht, maar bij kunstlicht wel meteen. In de foto’s en reviews was het mij nooit opgevallen en daarom dacht ik eerst dat het aan de afwerking van mijn exemplaar lag. Maar het blijkt toch het ontwerp; je ziet het bijvoorbeeld ook op de website-foto van de Astra die ik hierboven al eens postte (is dezelfde kast). Rechtsonder ter hoogte van ongeveer 4 naar 5 zie je daar een oplichtend vlak op de kast naast de bezel.
Als ik onder kunstlicht recht op mijn Falcon kijk, zie ik dat op alle vier hoeken tegelijk. En als ik het op foto probeer vast te leggen, krijg je dit:
Als je er zo uitvergroot op focust lijkt het wat dramatischer dan in werkelijkheid, maar eerlijk gezegd stoorde mij dit aanvankelijk wel, vandaar de correspondentie. Maar ik was in ieder geval al gauw onder de indruk hoe snel en hoe persoonlijk Lorenzo op mijn mails reageerde, inclusief foto’s van andere horloges (bv Omega Railmaster) met hetzelfde kenmerk als vergelijkingsmateriaal.
“(…) it’s a question of geometry, not finishing. If you want a smoother transition between the bezel and the lugs, we’d have to change the shape of the lugs entirely. We could either make them flat (which would surely be unpopular), or start relatively flat then slope down at a bigger angle like Rolex does. But then it would take away from our cases’ unique shape.”
En wat ik ook prettig vond was dat hij aanbood om gewoon het horloge terug te nemen met een full refund als ik niet tevreden was. Dat strookt ook met de berichten die ik elders heb gelezen over snelle en persoonlijke service van Lorier. Ik vind het knap als je dat als micro-brand vol kunt houden terwijl je omzet intussen duidelijk een behoorlijke vlucht neemt.
Lang verhaal kort: het ontwerp, deze maat en vooral die uitstraling zijn gewoon precies wat ik zocht. Of beter nog, voordat ik hem om de pols had wist ik niet eens hoe sterk ik precies hier naar had gezocht. Het is niet moeilijk te raden waar Lorier zijn inspiratie voor de Falcon vandaan haalde en daar doen ze ook niet geheimzinnig over, maar tegelijkertijd is het beslist geen hommage en heeft de Falcon absoluut een eigen smoel. Een muggenzifter blijft misschien op die hoekjes letten (nou ja ’s avonds dan, want overdag valt het sowieso niet op). Kijk je naar de Falcon als geheel, dan doe je hem nooit meer af. Ik zelf volg in ieder geval nauwlettend de berichten over de nieuwe Astra. 
5 likes
Bedankt voor je uitgebreide uitleg! Echt top.
Wat je opnoemt zijn valide redenen. Ik zou voor dit horloge graag 400 euro neerleggen, maar die extra 150 euro import is dan net teveel voor wat je krijgt imo. Ik hou de boot nog even af…wellicht een tweedehands in de toekomst.
2 likes
Hallo allemaal, ik zit sinds enkele dagen pas op dit forum en dit is zelfs mijn eerste bijdrage. De Lorier Falcon 3 heeft ook mijn aandacht gevangen. Ik wil dan ook de dragers vragen wat de ervaring is na enkele maanden gebruik van deze prachtige horloges. En denken jullie dat de extra uitgave van invoeren etc gerechtvaardigd is?
Dat weet ik 100% zeker. Als je iets buiten Europa koopt moet je namelijk invoerrechten en btw betalen.
Ik vermoed dat je bedoelt of de Lorier dat waard is? Daar kan ik geen uitspraak over doen, omdat ik zelf geen horloge(s) van dat merk heb.
En welkom op Horlogeforum! Mocht je hem bestellen zijn we erg benieuwd wat je er van vindt. Vooral met plaatjes erbij.
1 like
De Falcon is schitterend…
Maar voor dat geld wil ik een ETA of Selita uurwerk, geen huis tuin keuken Seiko/Miyota.
Persoonlijk vond ik het, vooral door de import, te gortig en ben ik voor deze Baltany gegaan (in het bruin het plaatje is niet bruin zie ik nu)… Was voor 187 euronen klaar. NH38 zonder ghost positie.
Maar als je 650 euro hebt liggen en/of je wil het dagelijk/vaak gaan dragen…
Voor dat geld zijn er kwalitatief betere dingen te krijgen. Hij is wel echt heel koel, het formaat, de dial. Als de importheffing je tegenhoudt, kijk in het blauwe gedeelte naar een Smiths Everest (komen regelmatig voorbij) of koop m, je voelt het maar eens in je portemonnee.
Kwaliteit kan ik niets zinnigs over zeggen maar reviewers en gebruikers noemen m over het algemeen degelijk, niet slecht.
1 like
Ik zag hem al voorbij komen in het draadje Microbrand only, en vandaag is eindelijk de mijne ook gearriveerd: de Lorier Astra. Het model werd aangekondigd in mei ’23. De eerste batch ging in november in de verkoop en verkocht binnen een minuut uit (tegenvaller: halverwege mijn betaalproces was opeens alles al weg). Lorier zette daarop een pre-order open en deze week werd de tweede batch uitgeleverd.
En gelukkig: het was het wachten meer dan waard. Dit is een van mijn weinige horloges in het wit, en meteen ook mijn mooiste. Sinds de Lorier Falcon III ben ik helemaal van de 36 mm, en dat geldt dan zeker voor zo’n witte plaat, die altijd groter oogt dan een donkere.
De Astra heeft dezelfde kast als de Falcon, maar is toch een heel ander beest. Naast elkaar op de foto zijn het duidelijk broertjes, maar om de pols hebben ze een heel verschillende uitstraling. De Falcon oogt meer klassiek stoer, de Astra vind ik veel meer dressy, sportief chique. Wat mij aantrekt in beide modellen is dat ze weliswaar duidelijk zijn beïnvloed door iconische horloges van weleer, maar tegelijkertijd zeker geen schaamteloze kopieën zijn en echt een eigen smoel en karakter hebben.
Er zijn natuurlijk meer overeenkomsten dan alleen de kast. De Loriers zijn niet bepaald geruisloos. De rotor van de Miyota 9015 in de Astra ratelt er net zo lekker op los als de no-date Miyota 90S5 in de Falcon. En vond ik de band van de Falcon al wat rammelig, die van de Astra is nog beter hoorbaar. Beide banden vind ik overigens zeer prettig dragen, en ik hoop dat de Miyota in de Astra net zo akelig accuraat blijkt als die in mijn Falcon.
Ik zal niet de Astra uitgebreid gaan beschrijven, dat zie je zelf allemaal wel op de foto’s. Wat je daar niet op ziet: soms lijkt de plaat in een bepaalde hoek of licht volledig strak glad en wit, dan weer onder een andere hoek komt het reliëf tevoorschijn in de ronde baan langs de markers, wat meer complexiteit geeft en ook voor meer kleurschakering zorgt. En niet te missen: de lume op die brede baan tussen de markers: echt heel bijzonder.
Zijn er belangrijke minpunten? Voor mij eigenlijk niet, maar wel wensen want het is meer een kwestie van smaak. In de eerste plaats had ik liever een minder opvallende secondewijzer op de Astra gezien. De lollipop trekt naar mijn zin teveel aandacht. Het leidt af. Ik vermoed dat het rondcirkelende witte bolletje veel te maken heeft met de naam van het model, maar voor mij had het rustiger, serieuzer gemogen: gewoon een dunne naald. In de tweede plaats – en dat geldt ook voor de Falcon III – ben ik weliswaar liefhebber van een forse, strakke kroon, maar vind ik de ribbels op deze kroon te fijn. Die hadden wat robuuster gemogen. En met terugwerkende kracht komt er wel een minpunt boven van de Falcon III. Ik beschreef hierboven al eens hoe de kast niet goed leek aan te sluiten op de bezel, en dat Lorenzo Ortega daar destijds over mailde dat dit ‘een kwestie is van geometrie, niet van afwerking’. Dat blijkt dus gelul van een dronken aardbei, want de Astra heeft dit niet en sluit wel goed aan.
Al met al ben ik erg tevreden met mijn aanwinst. Soms geldt wel eens bij een horloge waar je lang naar uitkijkt ‘het bezit van de zaak, is het einde van het vermaak’. Dat is bij de Astra zeker niet het geval. Grote blij!
10 likes
Vind de duikers ontzettend veel weg hebben van bepaalde Christopher Ward modellen maar zonder datum en minder detail
Heel mooi. Bedankt voor je uitgebreide verhaal. Leuk om te lezen.
1 like
