Om maar met de deur in huis te vallen, voor mij m’n Timex Q Reissue. Het bolle acryl glaasje, de prachtige kleuren, z’n bescheiden afmetingen, helemaal goed! Maar soms die metalen band die weer een haar te pakken heeft. En toch is het een blijver want het horloge geeft me telkens weer een glimlach als ik 'm om doe.
Wie volgt?
Seiko
Ik wil hem “upgraden”, maar kan niets vinden om dat mee te doen. Mogelijk de Doxa sub 200, maar er blijft twijfel…
Het feit dat ze veel te veel kosten wanneer je het vergelijkt met nieuwe modellen.
6.5K+ voor een kloppende set van 30 jaar geleden… dat is gewoon veel geld voor horloge met rammelbandje.
Het is mijn minst financieel verklaarbare koop, maar iedere dag blijf ik er met een glimlach naar kijken.
Inderdaad, de Speedmaster. Ik heb er inmidddels 6 (of 7?) gehad. Van modern tot 321. De laatste was er een met dubbel saffier. Ik dacht dat dat hem uiteindelijk was. Maar die is toch weer gegaan. Blijft mooi. Maar blijft ook vertrekken (en terugkomen).
Ik heb nu een ‘Rising Sun’. Die is wel een stuk specialer.
Maar het is toch een goeie investering?
U zegt het, ik weet het niet zo zeker.
Deze plaat is dan wel weer zeldzaam en alles klopt op papier, dat is wel relatief uniek (de plaat is dus niet gewoon later in een 16233 gezet, zoals vaak gebeurt).
Ik zie het echter niet als een investering, al denk ik wel dat ze op de lange termijn misschien gewilder gaan worden. Al moeten mensen deze plaat in het echt zien, menig mens lijkt niet overtuigd te zijn, maar de controversie maakt het juist leuk. Het is echter geen snelgeld.nl zoals met de stalen modellen. Daarom ben ik meer achter mijn emotie aangegaan en heb ik nu ook zowat geen ‘flipperitus’ meer. Ik vond de oude 16233’s bij advocaten en gangsters in oude cultfilms zo gaaf dat ik er een moest hebben, de plaat maakte hem af voor mij. Deze gaat lang niet meer weg denk ik zo. Bij de gangbare stalen modellen kreeg ik geen rust, omdat ik mijn ‘persoonlijkheid’ niet kon uiten.
Herkenbaar, al heb ik zelf geen Rolex. Horloge is gewoon emotie.
Tegenwoordig de Seiko SPB077 … als ik 'm zie wil ik hem hebben en als ik hem heb mag 'ie weg. Telkens weer.
Deze, omdat ik hem heel graag wil, maar dan zou ik mijn GMT Master weg moeten doen waar ik ook heel erg blij van word. Struggles.
Prachtig mooi horloge . Liefde
Haat? Het merk heb ik toch wel beetje moeite mee.
Hangt teveel status, geld aan vast. Voor de buitenwereld bij voorbaat extreem duur.
Daarnaast het hele "nieuwe Rolex kopen verhaal 
)
Heb ik gehad met de MV nereïde Gmt diaspora PVD. Tijd naar gezocht en toen ik hem had mocht hij vrij snel weer weg. Toch er weer een gekocht en ook die ging na een tijdje weer weg. Alsnog hem nu zie heb ik sellers-remorse…
Met men ex de MM200. Prachtig om te zien maar kut om te dragen qua gewicht en dikte.
Sla017. Heel vet. 2 jaar kwijlen. In t blauw gepast en was fantastisch … dus in grijs vast nog veel gaver. Uiteindelijk knoop door gehakt en gekocht.
Doet me stiekem minder dan ik dacht… al vind ik m soms in t juiste licht weer enorm kicken.
Wacht nou maar op een goeie band 
Band is binnen. Ik wacht nu op de juiste springbars.
Eigenlijk met alles, eenmaal een aantal weken later toch kijken wat er nog meer is.
Bezit van de zaak is het einde van het vermaak.
