Bij mij Takano uit 1960 zal ik dat niet doen, maar ook bij moderne uurwerken voel ik al veel sneller en steeds meer weerstand. Wanneer houd je dan op? Is er een echte ‘stop’? Het laatste wat je wil is forceren. Misschien ben ik te zachthandig.
Ik houd dan weer van handwinders en heb helemaal niets met automaten, buiten als het om een zichtbaar en gedecoreerd gangwerk gaat waarbij ik naar een mooie spinnende rotor kan kijken.
Elk zijn meug.
Er is echt een moment waarop je duidelijk niet verder kan opwinden zonder overdreven veel kracht te zetten of gereedschap te gebruiken. Dat is het moment waarop het horloge volledig opgewonden is. Het is moeilijk te beschrijven, maar als je het 1 keer gevoeld hebt dan herken je het wel.
Dat suggereert dat ik misschien nooit ver genoeg ga, maar dat kost al wel relatief veel kracht voor een horloge (al helemaal vintage), voor mijn gevoel. Bovendien kost dat ook wel wat meer dan 10 seconden. Maar goed, eigenlijk vind ik de hele discussie precies aangeven waarom ik blijer wordt van een automaat. Als ik die één zwengel moet geven is het veel.
Mij niet
Niets mis met persoonlijke voorkeur uiteraard. Ik verkies vaak een handopwinder omdat ze dunner en betrouwbaarder zijn en bij sommige merken zelfs nog voordeliger in onderhoud ook. Kijk maar eens naar de problemen bij bv. de SW200 en de 2824-2 met het automaatgedeelte.
Wat zijn daar de problemen mee, in vergelijking met welke andere uurwerken?
Gelukkig tot nu toe nog nooit een probleem gehad, of het nu ETA, Miyota, Sellita, Landeron of STP is. Ik krijg altijd de indruk dat dit refereert aan een generatie van best wel wat terug. Maar kennelijk geldt dat ook voor problemen bij het winden met handgewonden uurwerken maak ik uit @Oldheritage woorden op.
De SW200, zijnde een kopie van de 2824-2, is erg gevoelig aan storingen in de reverser wheels, een onderdeel van het automatisch opwindmechanisme. Dat zorgt er voornamelijk voor dat als je het horloge wat wilt opwinden met de hand, dat erg stroef gaat en de rotor gaat draaien omdat het mechanisme niet meer correct ontkoppelt. Zelfs bij de meest recente generaties nog altijd een vrij frequent terugkerend probleem helaas.
En kan je daarmee doorlopen (als in, gewoon niet opwinden maar dragen)? De kroon is vastgeschroefd.
Of hebben mensen dit gewoon niet door? Ik zie namelijk maar 3 hits over problemen met de 200.
Ik heb er een paar, dus vandaar mijn interesse.
Zoek maar eens op “SW200 rotor spins while winding” of “SW200 helicopter rotor”, dan zie je hoe vaak dit probleem (helaas) nog voorkomt. Het is moeilijk te missen tijdens het met de hand opwinden want de rotor gaat voelbaar draaien en het opwinden gaat erg stroef.
Ja, het heeft op zich geen effect op het automatisch opwinden of instellen van de tijd. Met de hand opwinden gaat wel steeds moeizamer tot er uiteindelijk tandwielen in het mechanisme beschadigd geraken.
Tja, het is mogelijk, want ik doe dat dus niet of nauwelijks. Waarom dat soort uurwerken opwinden. Een zwengeltje of even schudden en ze zijn in principe aan de gang. Dat zegt nog niet dat problemen daarmee acceptabel zijn.
Ik heb heel wat 2824-2 binnenwerken die echt niet met een zwengeltje opstarten als ze stilgevallen zijn hoor. Het is daarom heel gangbaar om deze binnenwerken een paar slagen met de hand op te winden, zo start je al met wat power reserve en loopt je horloge ook wat preciezer. En ik draai liever een paar slagen aan de kroon dan dat ik met een horloge moet staan schudden, maar dat is persoonlijke voorkeur natuurlijk.
Maar als je een horloge wel wilt laten lopen maar je het een paar dagen weinig draagt kan het toch wel handig zijn om het even manueel wat op te winden om die periode te overbruggen.
Klopt, ik zie dit bijvoorbeeld bij Christopher Ward heel vaak voorbij komen. Ik heb een Hamtun met een Sellita met day-date complicatie, die heeft er ook enorm last van. Als ik de kroon terugschroef al bijvoorbeeld, simpelweg door er druk op uit te oefenen spint-ie als een dolle. De gangreserve is echter conform specs, en hij loopt behoorlijk nauwkeurig. Dus, lelijk en irritant probleem maar zit het functioneren verder niet in de weg. Zelf wind ik mijn automaten altijd op door ze gewoon te dragen.
Dat heb ik nou echt nooit.
En als ik ‘schudden’ zeg bedoel ik echt een gentle shake. Het is minimaal. En die paar seconde mogelijke extra precisie merk ik toch niet in de praktijk.
Dan zul je er inderdaad weinig last van hebben.
Ontopic: vandaag deze Gruppo Gamma nog eens op de pols
Ik bedoel maar: het mooie van een mechanisch uurwerk is wat mij betreft juist dat het niet loopt als je het niet draagt. Dat presrveert.
On topic: ik zie meestal Grupo Gamma’s die specifiek aan Panerai doen denken. Doen ze ook andere dingen?
De oprichter van GG is een Panerai fan, dus zowel de naam van het merk als veel van de ontwerpen zijn duidelijk geïnspireerd door (voornamelijk oudere) Panerai horloges. Ze hebben echter ook al wel wat meer unieke ontwerpen gehad, zowel onder het Gruppo Gamma merk (de Nexus bijvoorbeeld) als onder Venturo, hun submerk.
Ik had tot vannacht nog nooit van Xalt gehoord. Met 41mm op zo’n glooiende integrated bracelet in mijn ogen echt te fors, maar interessant font en mooie bracelet met die miniscule centre links die net nog een beetje glans toevoegen. Uit de teksten online kan ik niet opmaken waar ze vandaan komen. Veel gepraat over Zwitsers, maar zonder herkomst. Wel shipping tijden voor internationale orders, maar aangeven hen internationale shipping te bieden (en bovendien, wat is dus internationaal?) en in een kopje een grove typefout maken. Volgens mij mag er nog wat bijgeschaafd worden aan de presentatie.
Pfff! Wat een prachtige wijzerplaat en perfect afgestemd kleurgebruik. Trafford laat wel zien wat die kan. Zoveel textuur aangebracht en heel precies erover geprint. Deze groene had altijd mijn voorkeur maar heb er niet naar gehandeld (want ja, de gimmick met het duurdere dikkere uurwerk had niet mijn prioriteit). Iemand anders wel?