Microbrand only (Deel 2)

Ok, ik kom er gelijk mee voor de dag: 1500 Zwitserse Franken voor een bandje. Maar wel een heel vernuftig metalen textielbandje van 3D geprint Ti grade 5. Hodinkee schreef erover en omdat de toepassing zo anders is, lijkt dit nog weer een stap verder dan Holthinrichs tot nu toe is gegaan. Ik mag het resultaat wel, want de iets ruigere poederafwerwerking geeft het toch ook de zachtheid van textiel, op afstand. Natuurlijk behoud je een ton-sur-ton-effect, want Ti is nu eenmaal diepgrijs. Bij een tweedebandje heb je wat dat betreft meer keus in hoe de zachte finish zich presenteert. Volstrekt te duur om nou echt te overwegen, maar interesse gewekt.




9 likes

Ming weet toch wat ie doet
 petje af.

1 like

Volgens mij is Trafford’s GMT Season 2 beter gekleurd dan de eerste. Ik heb weinig met die iconische gitaren, maar de horloges ogen er niet minder om.

3 likes

Erebus heeft sale op de blauwe MOP dials:

Met dank aan Peter Kotsa. Ook Bausele mag 'm bedanken want in zijn video ziet het horloge er stukken beter uit dan op de foto’s van hun website. Weer een integrated bracelet horloge, maar ik mag 't wel. Waar ik vooral een lolletje uit haal is het feit dat voor mij de monocle net een luchtbelletje is vanaf de zeebodem. Het concept werkt dus behoorlijk goed, maar een zand gevulde kroon is voor mij eenvoudigweg onnodig. Geef dan maar een staal verharding of iets anders waar ik wat aan heb. Mijn suggestie zou echter zijn, maak dit ding net iets kleiner, iets dunner, en vooral ook lichter als traditioneel sporthorloge en dan zou het zomaar eens een heel leuk ding kunnen zijn. Nu vraag ik me af of de vele wensen van 400 mensen geleid hebben tot net iets te veel ideeĂ«n die letterlijk massa hebben toegevoegd.

2 likes

Hij blinkt niet uit in allerlei microscopische details, geweldig geslepen facetten, of superspannend ontwerp.

Maar wat hij doet, doet hij perfect. Dat maakt hem bijzonder. Het is een kloppend horloge, en hoe langer je hem draagt, hoe meer je er van gaat houden.

Zo veel dat ik heb overwogen een tweede kleur aan te schaffen. Die neiging heb ik nog nooit eerder gehad.

Waar hem dat in zit? De kwaliteit van de kroon, het draagcomfort van de band, het snelverstelmechanisme, en telkens weer nieuwe waardering voor de afwerking van de verschillende oppervlakken

Te laat, hij is verkrijgbaar :wink:

1 like

Besluitvaardigheid is van belang.

Je verhaal over Traska associeer ik een beetje met mijn ervaring met de Bravur x WingÄrdh. Inmiddels draag ik anderen wel meer (heeft meer te maken met de hang naar nieuwe ervaringen in een groeiende collectie), maar is het telkens weer een frisse wind als ik 'm omdoe. Overigens, een belangrijke rivaal komt juist uitdezelfde stal: de BW003. Maar ook daar geldt dat ze allebei eigenlijk behoudend zijn. Wel een tikkeltje excentriek, maar gebaseerd op gekende waarden en dan heel goed uitgevoerd met hoogwaardige afwerking en componenten. Dat gezegd, de bandjes van Bravur blijven mij te stijf. Dat vind ik bij bandjes meer een voorkeur van het merk uitdragen dan een echt gebrek. Bij een bracelet moet met merk het toch echt zelf ontwikkelen mét het horloge. Ik dwaal af


2 likes

Met dank aan WatchChris weer een Frans merk rijker:Templum of Temp Lum? Hoe het ook zij, als Templum vind ik het ontwerpresultaat nog weinig verheffend. Het is, zoals ze in het Engels zeggen, nogal een ‘mixed bag’. Voor 380 euro (neem aan vanuit Frankrijk verscheept) moet je niet de hoogste verwachtingen hebben en daarvoor krijg je een behoorlijke uitrusting. Maar wat doet dat ertoe als het design niet helemaal lekker uitpakt? (Mijn mening, natuurlijk.) Ik houd er wel van als het niet helemaal duidelijk is in wat voor categorie een horloge moet zitten. Dat geldt hier ook, naar ik ben niet overtuigd van de visie dat deze onderdelen samen nu echt iets interessants opleveren. Het gebruik van clous de Paris op de bezel is natuurlijk een leuke binnenkomer, maar hoe wordt die lijn hier van waarde? Met een duikersbezel had dit niet veel spannender geweest, maar wel logischer gevoeld. De secondewijzer is een speelse ontwerpnoot, maar wederom mist het richting op deze plaat die ook grote Arabische nummers mixt. Nu ja, misschien hebben jullie een andere mening?




da39be66f2ffed87c382425b7366b93f_original

2 likes

Hoe langer ik ernaar kijk, des te leuker ik 'm ga vinden. Maten zijn wel lekker ook. De afleesbaarheid van de tijd door dit soort wijzers, vind ik zelf altijd wat minder - zeker bij de zwarte (ik houd er niet van om te moeten staren hoe laat het is). Misschien valt het mee in de praktijk. Secondewijzer vind ik dan wel weer een leuk ontwerp detail.

37mm diameter x 11.2mm height - 44mm lug-to-lug
Met Myota best een leuke prijs.

Inderdaad, over de prijs zijn we het eens. Ontwerp details ook. Maar voor mij valt het kwartje voor een geslaagd horloge nog niet.

1 like

Wat vinden we van de nieuwe Studio Underdog Mimosa?

Ik vond de dial layering wel gaaf en de textuur eveneens. Heb nog nooit wat in real vastgehad van hun dus ik twijfel 


Alleen morgen te bestellen


7 likes

Die schroeven

Verder wel een leukerd

2 likes

Heel tof! Niet voor iedereen maar keuzes met durf zijn ook leuk

1 like

Succes met kiezen. Ik vind het erg duur, zoals alles met het woord Fears erop. Het is een leuk vondst om die valse bodem van saffier te slijpen voor visueel effect. Zo bekeken krijg je voor minder geld dan gebruikelijk iets met Fears erop én de versieet meer details dan de vorige. Bovendien koop je ook de voortdurende Studio Underdog hype. Het is denk ik nog te vroeg om te weten welke modellen van de Studio Underdog collaborations ook gezocht en gewaardeerd blijven nadien, maar ik zie eerdere versie van dit horloge voor twee a drie keer de aankoopprijs worden aangeboden. Of ze zo ook worden verkocht weet ik niet, maar ik vermoed dat als jij hier binding mee hebt, het niet al te moeilijk zou moeten zijn om quitte te spelen en dat is toch een fijne verzekering bij twijfel. Verder blijft de kast van Fears een klassieker. Misschien een tikkeltje groot.

1 like

Ik kan vreemd genoeg die schroefjes toch wel hebben en ze zijn niet de enige. Ook MMI en Studio Jalaper gaan ze niet uit de weg. Die laatste wel wat subtieler. Er wordt weleens beweerd dat die extra saffieren laag deze oplossing afdwingt, maar ik verwonder me daarover als je het bijvoorbeeld vergelijkt met de saffieren sandwich van de Dietrich SD1 destijds. Dat is toch ook een saffieren laag op een basisplaat? Of houdt daar de rehaut de saffieren toplaag op z’n plek?

Waar zit ‘m dat in voor jou? Met de specs incluis bewerkelijke wijzerplaat met lage yield doet deze voor mij niet exorbitant aan.

1 like

Nog eens gekeken en moet een tikkeltje bijstellen want er zit wel een Zwitsers uurwerk in. Dat maakt wat goed. Ze geven inderdaad op over de bewerkelijkheid van de wijzerplaat. Ik vraag me toch af hoe zich dat verhoudt tot diverse email of oven cured lacquers die opgebouwd kunnen worden voor een vergelijkbaar effect. Zelfs als ‘gewoon’ transparante lak wordt gebruikt (dwz onbeschreven) zoals bij Straum, krijg je zo’n floating effect, hoewel het oppervlak van de Opphav mogelijk nog net iets vlakker had gekund (maar ik heb geen ervaring met handgepolijst grand feu). Er zijn nu diverse grand feus die worden aangeboden voor vergelijkbare prijzen. Let wel, die 1000EUR plus ~24% kosten is toch nog 1240. De bouw voor een handwinder is nogal dik, misschien dat ik daarom alleen al aan een automaat en goedkoper uurwerk dacht. Dat moet dus een keuze zijn, want met hetzelfde uurwerk en een meer dan 1mm opbouw van laklagen kan je onder de 10mm blijven. Ze maken wel wat goed door de saffier te slijpen en daarmee de mogelijkheden van deze constructie uit te baten. Ter vergelijking, ik kan me goed voorstellen, zoals MMI laat zien, dat een saffieren plaat erop schroeven niet erg kostbaar hoeft te zijn.

In conclusie kan je dus ook zeggen: twee geliefde merken voor één prijs, innovatie en Zwitsers uurwerk, die ~1240 vind ik geoorloofd. Met een minder kostbaar uurwerk was dat moeilijker geweest.

1 like

Wat vinden we van de Griekse Monovant Rheon? Enorm on trend met mineralen platen en een vrij gevormde kast.



Ik zie en waardeer de originaliteit, maar mij heeft het concept en de executie op beeld nog niet kunnen overtuigen.

3 likes

Ik ben een beetje een hater de laatste tijd
 Maar dit is weer zo’n horloge dat nu leuk lijkt, maar als je kind hem over vijftien jaar in een lade tegenkomt


Dan denkt hij dat het een horloge van 1 euro is en gooit 'm weg

:man_shrugging:

1 like

Hopelijk kent je kind je beter dan dat, maar het is een lastige. Wat voor mij na wat langer kijken voorop staat: die stalen band doet er afbreuk aan. Die lange centre end link is in mijn ogen grof. Niet mooi. Aan de zijden past het geborstelde metalen oppervlak niet bi de glooiende kast. Het lijkt op foto’s ook minder God afgewerkt dan de kast.

Het andere jammere aan de kast dat eruit springt is dat die zeer specifieke schuin ingeslepen vlakken aan de onderkant niet goed uit de verf komen. Op hun schetsen zijn die met een gevederd of herringbone patroon geborsteld. Dat had al mooier geweest: met meer intentie. Maar volgens mij is het ook niet groot genoeg. Het geeft de kast te weinig vorm en valt grotendeels weg om de pols. Aanwezig maar verstopt, betekent visueel minder interessant.

De algemene kastvorm had misschien iets expressiever gekund, zoals sommige jaren 70 horloges. Misschien beter met een flinke convexe lijn oplopend, bijvoorbeeld. Goed, als dat grote gepolijste vlak heel strak en onvervormend is afgewerkt, kan het ook indruk maken zoals het is. Als


De wijzers zijn redelijk ‘eigen’, maar charmeren mij niet. Een diamanten 12-uurtje doet dat ook niet. Ik vind het op deze foto’s niet eens echt opvallen als gefacetteerde diamant, maar dat kan aan de foto’s liggen. Met de vorm van de kast, had iets ronds of afgeronds misschien beter gepast dan een driehoek.

Het glaasje is maar gewoon plat. Had misschien overtuigender geweest met een elegant rond schoudertje er net bovenuit?

Ondertussen zitten we met hoogwaardig materieel: lapis lazuli, Zwitsers uurwerk, diamant, kennelijk zeer hoog gepolijste wijzers, dus komt er een prijs van tegen de 1000 euro bij kijken. Op dat niveau moet de band gewoon kloppen en het geheel verheffen.

Dus tja, zoals gezegd, ik kan de benadering wel waarderen, maar geloof ondanks andermans hands-on kritieken niet dat de uitvoering de juiste kwaliteit haalt
 Jammer wel.