Vandaag zag ik een listing van een PRS-2 Dreadnought op WUS waarin een exemplaar wordt aangeboden voor $2000,-. Eerder zijn er een paar voor rond de $2250,- verkocht. De oorspronkelijke prijs van dit horloge was 450,- Pounds Sterling in 2003. De waardevermeerdering is dan ongeveer 250% in 13 jaar.
Natuurlijk kon niemand in 2003 vermoeden dat zijn Precista zoveel waard zou worden. Mijn vraag aan jullie: welke microbrand-modellen zouden ook in aanmerking kunnen komen voor een waardestijging? Ik ben benieuwd!
Ik denk alleen die merken die de ambitie en resources hebben bij de âgevestigde ordeâ te willen horen. Of zich laten overnemen door een consortium.
Anders vervalt het sterke punt van Steinhart, Crepas, Halios, Borealis en al die andere om kwaliteitshorloges te maken voor een net bedrag. Kost straks een Ocean One met ETA ook gewoon 1500,- euro. En komt een nieuw microbrand opzetten.
De enige modellen die stijgen zijn limited, gehypte modellen zoals de Kingston en inderdaad de originele Dreadnought. Voor beide zijn rationele alternatieven (Nassau en PRS-21), maar deze modellen hebben op tz-uk en wus een cult status bereikt door hun toenmalige value for money. Met de huidige prijzen gaat die redenering ook niet meer op.
Er zijn maar echt een paar microbrands waarvan je kunt verwachten dat ze in prijs gaan stijgen, niet significant maar wel wat. En dat zijn dan de vroege modellen van de vroege microbrands. Modellen van de laatste jaren en van de recentelijk opgestarte merken (Helson, Armida, Obris Morgan etc) komen hier denk ik niet voor in aanmerking.
Dus even wat voorbeelden:
Precista Dreadnought, de GMT niet
Halios Holotype, Bluering, Laguna en Puck
Eigenlijk alles van MKIIâŠ
Orsa, de modellen met de ETA-uurwerken
De eerste echte Deep Blueâs zoals de MK2
De LE modellen voor specifieke horlogefora zoals de Boschett WUS en de Pleamar
De eerste modellen zoals de El Buzo en de LE Grand van Crepas
Denk dat Corvus Bradley wel in aanmerking komt
Gelukkig zien we horloges niet als investering, toch?
Ik denk dat het niet alleen bij microbrands het geval is.
Kwestie van vraag en aanbod, tijdje geleden naar een Tuna gekeken toen was net bekend dat dat model eruit ging toen was er ineens een sprongetje naar 700 en toen naar 800 euro, en nou kom je ze nieuw tegen op ebay voor 1000.
Het voorbeeld van deze Dreadnought is wel extreem, dat had ik en velen met mij niet kunnen denken idd dat ze zo erg zouden stijgen.
Er zijn geloof ik ook wel een aantal Zixenâs (het voormalige Zinex) die in prijs zijn gestegen door de gelimiteerde oplages.
Ik zou jĂșist kijken naar de meer gangbare horloges waar sowieso wel vraag naar blijft dan gaan investeren in een microbrand waarvan je niet kan voorspellen of er vraag naar blijft.
Los daarvan zie ik horloges niet als een investering, maar als een sieraad en mijn hobby.
Ligt volgens mij ook een beetje aan wat de gek ervoor geeft (en vraagtâŠ), je komt ze tegen voor prijzen tussen ⏠329,- (binnen EU) en $ 600/700 (US).
