Je hebt van die horloges die bij de eerste aanblik een zekere hebberigheid bij je opwekken. Eens te meer zijn dit vaak klokken uit een prijsklasse die mijn portemonnee ruim te boven gaan maar heel soms blijkt het ineens een betaalbaar pareltje te zijn. Zo ook afgelopen zaterdagochtend…
Bij het vaste ochtendrondje door HF valt mn oog op een blauw topic van @0b5cur1ty die een Citizen Promaster Tough aanbiedt. Nu zijn er van dit horloge diverse types maar in casu bleek het te gaan om de “Ray Mears” versie die, zo heb ik mij laten vertellen, origineel enkel in de UK is geleverd. Het was het go to horloge van 90’s survival guru Ray Mears, een echte toughguy, en kan dus zeker tegen een stootje!
Ik was dit horloge op internet een tijd terug al eens eerder tegengekomen en toen was de eerder omschreven hebberigheid al ergens in mn hoofd blijven hangen… Je raad het dus al, impulsaankoop tijd!
Na wat heen en weer gepingel tussen mij en @0b5cur1ty was een deal snel beklonken en kwam de pas een maand oude Citizen vanochtend bij mij binnen:
Een lekkere alleskunner deze Citizen! Hij oogt lekker robuust, de dial leest, zoals je kunt zien, lekker duidelijk af en de strap staat goed bij de kast. Tijd voor wat foto’s!
Ziet er op een klein krasje op 6 uur na heel prima uit. Zoals gezegd een hele gave full titanium kast, een solide horloge om te zien en te voelen. Eco-drive Solar uurwerk is een first voor mij maar whats not to like? Geen baterijwissels weer en gooi hem een paar weken in een donkere lade, no problem blijft gewoon lopen. Verder 300m waterdicht en een mooie ontspiegelde vlakke sapphire crystal om het af te maken.
Tijd om hem om de pols te slingeren:
De Promaster heeft een lekker formaat (kastdiameter 40mm, lug to lug 46mm, 12mm dik) en dat gaat dus prima op mijn zeer gemiddelde 17,5mm pols. Ondanks zijn robuuste uiterlijk draagt deze “toughguy” heerlijk licht door de titaniumkast. Ik moest wel even wennen aan de standaard strap. Hij is (nog?) wat stug en verstelt vanwege de metalen oogjes om de stelgaten in de strap wat lastig. De pin van de buckle blijft daar gemakkelijk achter hangen en dat vraagt dus wat gewenning. Eenmaal om de pols draagt de strap prima.
Toch de Citizen ook even op een zandkleurige canvas strap van Watchbandit gezet. Die verstelde een stuk makkelijker en droeg ook lekker licht. Kleur is wellicht even wennen in combinatie met de zwarte dial maar ik vind het zeker niet verkeerd (en dan laat ik even varen de de buckle bij deze strap van staal is ipv titanium en er dus kleurverschil is ):
Last but certainly not least de lume. Die is lekker fel. Paar minuutjes onder een lamp gaf bijna een zaklamp effect :
Al met al onwijs content met de aanschaf van deze Citizen. Een lekkere knaller voor een knalprijs. Deze blijft wel even in de collectie, tenminste…
De tijd gaan zal leren of ik, net als Ray Mears, tough enough ben voor deze toffe Tough… Binnenkort maar eens een burgerlijke boswandeling , you’ve got to start somewhere !