Is dit dan eindelijk mijn ultieme dresser? En wat is dat dan; mijn ‘ultieme dresser’? 
TLDR: nieuw horloge, lulverhaal eromheen en plaatjes onderaan. 
Toepasselijk deuntje erbij:
Twijfel, twijfel, twijfel. Zal ik dit nou wel doen? Eigenlijk ben ik hartstikke gek. Maar ja: deze is wel heul fraai. Ik durfde dus niet. Dat had toch iets met de benodigde pecunia te maken. Of misschien durfde ik wel, maar pas na het weken op me in te laten werken om te zien of het geen kortstondige verliefdheid zou zijn. 
Een duidelijke bewuste behoefte om iets aan de horlogedoos toe te voegen had ik niet, dus het zal onbewust zijn dat ik toch weer horloges ging kieken op het vervloekte wereldwijde web. Of onbewust…: vermoedelijk ook gewoon beïnvloed door verschillende aanwezigen hier: en bedankt HF! 
(nee hoor: 
)
In de draadjes van afgelopen tijd ging het over dressers. Nou is het gros van mijn bijeen gevallen verzameling sowieso al dressy. Een echte, echte, echte dresser zoals ik me voorstelde hoe die zou moeten zijn had ik nog niet. 
↔
Had me al lichtjes voorgenomen terughoudend te zijn met ‘snacks’ en met maten groter dan 39mm.
Geen snacks, aï; dat betekent toch ook dat de smaak kennelijk duurder is geworden. 
Dus ja, is deze dan ook gelijk mijn ‘ultieme dresser’? Zeg het maar. Misschien. Wat ik weet is dat ik niet eerder een horloge om de pols heb gehad dat op dat vlak voor mij alle boxen aantikt.
Tadaaa:
Dit is 'm dus: de Credor GCAT993, of in de Japanse volksmond gewoon de Credor Node. Met deze uitvoering begon de Node lijn in het jaar des Heeren 2004. Kennelijk. Want zo superveel is er nou ook weer niet te vinden op het web. In ieder geval geen catalogus van Credor uit 2004. Als iemand daar nog een pdf-je van heeft hou ik me aanbevolen.
Hadden jullie trouwens de frappante gelijkenis met mijn HF-naam al opgemerkt? 
In eerdere draadjes hier op HF is al 'ns geparafraseerd dat Credor zich richt op het maken van de ‘allerbeste dresswatch ter wereld’. Nou hebben ze op dat vlak best wat competitie, en sommige modellen van Credor vind ik zelfs ronduit, ehhh, niet zo fraai, maar ik vind deze Node mooi van eenvoud. 
Volgens de Japanse website draait het bij de Node om, hou je vast; “warmth and sentimentality, based around a moon motif”. 
Okee. Japanse marketing. Ik las dat iemand de Node had omschreven als de “Poor man’s Eichi”. Dus. Die Eichi is misschien voor later als ik groot ben.
Deze Node heeft een diameter van zo’n 39mm en een lugbreedte van 19mm. Ik heb hier al eens gelezen dat die lugbreedte verfoeid wordt omdat-ie weinig gangbaar is, maar ik heb me er niet door laten tegenhouden. À propos: ik dacht eerst dat de diameter iets van 36mm zou zijn, maar hij is dus toch wat groter (vandaar de Big in Japan). 
De hoogte heb ik niet nagemeten, maar er is geen hemdsmouw waar hij niet onder past. Intern huist een 8J80 quartz uurwerk. Dat schijnt erop te duiden dat de afwijking ± 10 seconden (bij dragen om de pols bij een temperatuur van 5 °C tot 35 °C) is. Heuse geblauwde wijzers en een doppie erop: klaar. Dus niks geen secondewijzer; een automaat heeft in dit geval dan ook nul komma nul toegevoegde waarde. Twee wijzers en opgelegde indicestreepjes en logo op een zilverwitte prachtplaat. Zo hoort een echte dresser voor mij te zijn. Ultiem. Denk ik. 
Plaatjes:
Bedankt voor het kijken. 
私は幸せです。
